Timing is alles bij Randstad!
En, als u de boot mist... krijgt u een flinke scheerbeurt, maar daarna komt alles weer goed.
Dat is tenminste al sinds de beursgang in 1990 zo. Over timing gesproken, oprichter Frits Goldschmeding bracht zijn bedrijf destijds precies een maand voordat er een recessie uitbrak naar de beurs. Die leest u aan de grijze balk in de grafiek af. Mét werkloosheid toen, maar helaas gaan de data in Refinitiv niet zo ver terug.
U hebt het nieuws gezien vandaag: Randstad gaat in de double whammy met een winstwaarschuwing van de Britse uitzender Robert Walters en onder meer een Reduce van Petercam. Nog een keer over timing gesproken: vrijdag noemden Niels Koerts en ik het fonds nog als mogelijke underperfomer in 2023, in de IEXBeleggersPodcast.
Want: recessie, arbeidsmarkt, dat verhaal. In het verleden kegelde het fonds altijd omlaag in aanloop naar een recessie. Geen economische dip is hetzelfde en de huidige kenmerkt zich door een overspannen arbeidsmarkt. Nooit eerder vertoond. Daardoor durfden Niels en ik het niet aan en kozen we uiteindelijk Unibail als underperfomer.
Foei, door zo met vroeg- en laatcyclische fondsen te goochelen in de cyclus begrijpt niemand het meer. Beleggen is kunde, en geen wetenschap. Het is altijd moeilijk en nooit klip en klaar, door altijd net even andere omstandigheden. U wilt timen? Koop Randstad dan in de donkerste recessiedagen, zo lijkt het.
Helaas gaat er ook dan weer geen belletje op de beursvloer. Als er nou ooit eens een AI(?)-fonds komt, dat dát kan :-) Serieus, gelet op die almaar dalende werkloosheid is het misschien niet gek dat Petercam verlaagt en Niels en ik met de gedachte speelden van Randstad als AEX-underperfomer van het jaar.
U ziet ook aan de koers dat Randstad al 25 jaar alle hoeken van de vloer ziet, maar geen spat verder komt. Het is moelijk voor het bedrijf om waarde te scheppen. Dood geld? Zeker niet, want als de uitzender geld verdient, verdient het veel - en het laat de aandeelhouders daar ruimhartig in delen.
Er is een keerzijde. Als Randstad geen geld verdiend en de nabije toekomst somber inziet, kort of passeert het rustig het dividend. De vuistegel is één keer per tien à vijftien jaar. Niettemin laat het historisch gezien herbelegd een fraaie outperformance zien ten opzichte van de AEX. Vandaar dat het een fonds én voor timers én voor buy & holders is.
De laatste categorie moet wel enorme koersdalingen en papieren verliezen kunnen verdragen. Dat is niet voor iedereen. Bovendien is er geen enkele garantie dat Randstad tot in lengte van dagen iedere keer dit koersriedeltje afsteekt en aan genereuze aandeelhoudersreturn doet. U moet afgaan op het trackrecord en het sterke merk.
Het plaatje vanaf 1990 is een grote warboel, maar alleen al aan de laatste vijf jaar ziet u hoe cyclisch Randstad is. Vandaar dat het aandeel waarschijnlijk nu bij alle huizen op een geel papiertje aan de schermen plakt. Historisch gezien is dit misschien het moment om te verkopen, maar nogmaals: die overspannen arbeidsmarkt...
Ons advies? Leest u Martin Crums analyse.
