Als je als belegger een stap slimmer wil zijn dan de rest, dan moet je in ieder geval in de gaten houden wat andere beleggers doen. Een van de betere indicatoren hiervoor is de beleggingsstromen in beleggingsfondsen.
Laatst kreeg ik een overzicht van Commerzbank, waarin deze mooi beschreven staan. Opvallend genoeg zijn beleggers in de afgelopen maanden obligaties aan het verkopen. Dat is ook wel in de obligatiekoersen terug te zien.
Deed de meest basic lening, de laatste 10 jarige staatslening (3 1/2% Ned 2020) in de zomer nog bijna 111%, nu kan je hem al weer kopen voor 102,65%. In obligatiemarkten is dat een ware crash te noemen. En want doen beleggers als markten crashen? Verkopen.
Contrair zijn
Ik had de afgelopen maand daarom juist instroom aan de aandelenkant verwacht, maar dat valt nog erg tegen. Beleggers zijn nog steeds aan het verkopen. Als u contrair wil zijn, loont het blijkbaar nog de moeite om aandelen te kopen.
Overigens, als ik naar sentimentsindicatoren zoals de Amerikaanse call/put-ratio of de Amerikaanse beleggingsadviseurs kijk, zie ik juist tekenen van overmatig optimisme. En ook daar is er nog uitstroom bij aandelenfondsen.
Over emerging markets is men ook aanhoudend razend enthousiast. Alleen van de zomer, toen er wat terughoudendheid was over de economische groei in het verre oosten, was er wat outflow. Maar afgezien daarvan is er vrijwel onafgebroken geld in de markten gegaan.
Dan nog een laatste interessante markt, Japan. Ook daar zagen de fondsen vrijwel voortdurend geld wegstromen. Nu maakt één zwaluw nog geen zomer, maar het is zeker de moeite waard om er eens met wat meer aandacht naar te kijken. Misschien dat de eeuwige Japanse belofte die nu eindelijk eens nagekomen wordt.