Voor het eerst sinds 9 januari was de slotkoers van de AEX gisteren lager dan de openingskoers. U zult mogelijk zeggen dat dit ook plaatsvond op 14 januari, maar toen lagen de openingskoers en slotkoers nagenoeg gelijk aan elkaar (doji-candlestick).
Toch werd geen duidelijk toppatroon gevormd in de AEX, maar de eerste hapering is hiermee wel opgetreden. Ook was het gisteren de eerste handelsdag sinds 9 januari dat de intraday-top niet boven die van de dag ervoor lag.
Ondanks dat we met deze feiten nog geen technische conclusies mogen trekken, verwacht ik wel dat de huidige blow-off in zijn eindfase is aanbeland. De kans bestaat dat twee dagen geleden al de top voor de komende tijd op de borden is geplaatst bij 459,45.
Doelzone bereikt
Hiermee was de AEX op 2,5 punt na bij de bovenkant van mijn doelzone voor het eerste kwartaal aangekomen. Ik geef namelijk al ruim twee maanden aan dat de AEX in het eerste kwartaal de zone 450 tot 462 kon testen.
Bij 462 is het 161,8%-Fibonacci-projectieniveau te vinden van de voormalige forse correctie die in de maanden september-oktober van vorig jaar plaatsvond. Destijds viel de AEX terug van een top bij 426 naar een jaardieptepunt van 366.
Daggrafiek AEX
Klik op de grafiek voor een grote versie
Zoals vaker gezegd, is het onmogelijk om het precieze keerpunt aan te geven. Koersdoelen zijn slechts richtzones waar een index zou kunnen keren en weerstand of steun kan ondervinden. Wel zien we geregeld dat Fibonacci-niveaus een belangrijke rol daarbij spelen.
Fibonacci-spel
Dit is ook goed terug te zien bij de huidige kortetermijnretracementniveaus. Mocht de AEX namelijk zijn top al hebben gezet bij 459,45 dan kunnen we de retracementniveaus bepalen.
- Als we kijken naar de stijging vanaf de januari-bodem bij 406,30, dan ligt het eerste niveau bij 439 (38,2%) en het 50%-niveau bij 433.
- Als we kijken naar de opgaande beweging vanaf de decemberbodem bij 389 dan ligt het 38,2%-niveau bij 433.
Hiermee is te belang van mijn richtzone voor een terugval goed te zien. Ik gaf namelijk aan dat de AEX in de komende weken terug kon vallen naar de voormalige toppen bij 432,20 tot 428,30. De voormalige jaartop (432,20) ligt ongeveer gelijk aan de hierboven berekende Fibonacci-retracementniveaus.
Weerstand bij 466 tot 470
Mocht de AEX zijn top in de komende dagen toch verder verhogen dan zullen de genoemde Fibonacci-retracementniveaus ook verder omhoog schuiven. Naast de 462 ligt er nog een belangrijke weerstandszone bij 466 tot 470. Hier liggen:
- meerdere oude belangrijke horizontale weerstanden uit de jaren 2006 tot en met 2008
- de sinds 2012 stijgende toppenlijn op de logaritmische weekgrafiek
Ondanks dat we een dergelijke verdere opwaartse beweging niet mogen uitsluiten, verwacht ik niet dat de AEX deze zone zal testen of doorbreken in de komende week. Pas in de loop van het eerste halfjaar houd ik rekening met een test en doorbraak van deze zone.
Eerst omlaag
Voor de komende dagen moeten we bezien of er meerdere signalen zullen optreden die mijn visie voor een daling in de komende weken bevestigen. De tijd lijkt hier ook rijp voor na een stijging van bijna 50 punten in ruim anderhalve week tijd.
De technische indicatoren noteren op zeer hoge niveaus en de AEX beweegt in een blow-off. Tijdens een dergelijke beweging stijgt de euforie onder beleggers en analisten tot een hoogtepunt. Ook dit zagen we de afgelopen dagen, waarbij koersdoelen voor de komende weken van ruim boven de 500 werden genoemd.
Steunpunten in het kortetermijnbeeld liggen bij de gevormde opwaartse gap tussen 449 en 450,45. Een sluiting van deze gap zou meer bevestiging geven dat de top is gezet voor de komende tijd.
Daaronder ontstaat aanzienlijke neerwaartse ruimte zonder noemenswaardige steunpunten (behalve het Fibonacci-niveau bij 439).
Opwaartse trend
Mijn richtzone blijft liggen rond de 428 tot 433 voor de komende weken.
Zodra deze zone in zicht komt, moeten we weer opletten op positieve omkeerpatronen. De trend blijft namelijk opwaarts gericht en ik verwacht dit jaar een verdere stijging, waarbij wel een aantal correcties zullen optreden. Die zijn echter noodzakelijk voor de vorming van de hogere bodems.