Laatst ben ik naar een veiling van gevonden voorwerpen op Schiphol geweest. Daar wordt een prijssticker geplakt op waarschijnlijk een enorme hoeveelheid vakantie-ellende. Een veiling is een mooie vingeroefening voor het handelen in aandelen. Er zijn veel overeenkomsten. Je kijkt naar wie de mogelijke kopers zijn.
Op de beurs zijn uw tegenstanders meestal anoniem, maar op de veiling zie je ze gewoon rondlopen. Alleen in een uitzonderlijk geval - bij KPN - weet je het. Maar dan nog is het moeilijk om een inschatting te maken. Immers, Carlos Slim kocht een procentje per dag en opeens schoot zijn belang naar de 21%.
Net als in de aandelenwereld doe je natuurlijk research. De veilingnummers gaan per rolcontainer. In zo’n container zitten een stuk of zeven koffers. Wat zouden die en de inhoud waard zijn? Wat voor koffers zijn het? En dan het bieden. Daar moet je van te voren over nadenken. Dat voorkomt dat je je in het proces laat meeslepen door emoties.
The winner's curse
In het portefeuillebeheer probeer ik ook altijd scenario’s te maken en op te schrijven. Ik kan het u van harte aanbevelen. Mijn tactiek is om pas op het laatst mee te gaan bieden. Eerder bieden heeft toch geen zin. De hoogste bieder wint. Daar zit ook gelijk een bekend probleem van biedingsprocessen. The winner's curse.
Als jij de hoogste bieder bent, betekent dat dat niemand anders het voor die prijs wil hebben. Dus heb jij waarschijnlijk te duur gekocht. Of de rest snapt het niet. Die kans is net als op de beurs meestal niet zo groot. Na de spanning van het bieden, begint de opgave om al die koffers in je auto mee naar huis te krijgen.
Een leuke uitdaging. En dan begint thuis de grote spanning. Wat zit er in de koffers? Iedere avond pakten wij een koffer uit. Eerst was er een flinke teleurstelling. De douane bleek al uitvoerig door de koffers heen gegaan te zijn. Ik heb nu tien lege portemonnees en acht lege fototasjes.
Opbrengst
In de effectenwereld noemen we dat handel met voorkennis. En dat wordt daar terecht flink afgestraft. Maar ondanks deze informatieachterstand was het toch een leuke ervaring. Een kleine greep uit de opbrengst:
- Een Dolce en Gabbana-riem
- Een doppensleutelset
- Een setje gewichten
- Veel souvenirs
- Een wietpijp
- Een beitel
- Een sneeuwschep
- Veel boeken
- Ontzettend veel kleren, die meestal rechtstreeks de kledingcontainer in gingen
Geldelijk heeft het zijn waarde niet opgeleverd. Maar qua lol wel. Alsof je iedere avond een kerstpakket mag uitpakken. Het aardige is dat als wij ooit een koffer kwijtraken, we een gezin ergens in de wereld verwachtingsvol rond onze koffer zien zitten. Dat levert wellicht wat schrale troost.
O ja, als er iemand nog behoefte heeft aan Noorse of Russische boeken...