Deze week had ik de eer om een presentatie van Klaus Kaldermorgen van het
DWS Vermögensbildingsfonds I te mogen bijwonen. Ik ken Kaldermorgen al iets langer en wist dat hij nuttige dingen te vertellen heeft. Hij is de Duitse Jaap van Duijn, maar dan beter.
Het DWS Vermögensbildingsfonds I (wat een naam, in het Duits schijnt niets goeds te klinken) is 6,5 miljard euro groot en belegt wereldwijd. Tot zover niets bijzonders. Het lijkt een gewoon log Duits wereldwijd beleggend fonds. Hoe saai kan het zijn?
Dat is slechts schijn. De trackrecord van dit fonds is schrikbarend goed: 227% in de afgelopen tien jaar, terwijl de index slechts 87% boekte. Dat zijn cijfers om jaloers op te zijn en daarom luisterde ik goed naar Kaldermorgen.
DWS versus Robeco
Nu slik ik dergelijke cijfers nooit meteen voor zoete koek. Ik heb er daarom mijn eigen analyse op losgelaten. Kaldermorgen is sinds een jaar of elf verantwoordelijk voor het fonds en daarom kijk ik naar zijn relatieve prestatie in deze periode. Ter vergelijking gebruik ik het Robeco Fonds en natuurlijk de index.
Wat direct opvalt, is dat deze twee vlaggenschipfondsen in de periode 1993 - 1998 niet voor elkaar onderdeden. Dan weer een beetje beter, dan weer een beetje slechter. In 1999 en 2000 profiteerde het DWS Vermögensbildingsfonds I volop van de technologie-hype. In deze periode is dan ook het grootste gedeelte van de outperformance behaald.
Van Duijn zag dat ook goed, want ook het Robeco Fonds deed het in deze periode goed. Daarna nam Kaldermorgen winst en zette hij zijn outperformance door. Dat lukte Van Duijn duidelijk minder goed:
Geen Nokia, maar Samsung
Kaldermorgen is een echte belegger. Van de index trekt hij zich niet zo veel aan. Daarom kan het zijn dat hij soms voor een flink deel liquide zit. Dat is nu 6% en dat is veel voor een aandelenfonds. Hoewel, eind 2002 stond er maar liefst 20% op de bank. De reden voor zijn huidige cashpositie is dat Kaldermorgen net zijn technologieaandelen heeft verkocht.
Hij weet nog niet weet wat hij daarvoor moet terug kopen. Zijn kansen komen in de komende weken wel, als de koersen wat lager staan. U bent gewaarschuwd. Verder belegt Kaldermorgen voor bijna 4% in Zuid-Korea. Dit is geen gokken op een opkomende markt, maar hij ziet gewoon steeds meer mensen Samsung-spullen kopen.
Daarom heeft hij die aandelen in portefeuille en geen Nokia. Fijntjes wees Kaldermorgen er tijdens zijn presentatie bovendien op dat Samsung in het afgelopen kwartaal meer winst maakte dan spreekwoordelijke cash cow Microsoft. Een eye-opener. Hij ziet ook meer potentie in Europa en Oost-Azië, dan in de VS.
Hoezo renteverhoging?
Kaldermorgen belegt in Amerika alleen in farmabedrijven. Hoewel de VS met 52% in de wereldaandelenindex is vertegenwoordigd, neemt het DWS Vermögensbildingsfonds I slechts een positie van 31% in. Zoals u ziet is hij iemand met een eigen mening. Wat verwacht hij nog meer?
Kaldermorgen denkt aan een beperkte economische groei. Een mogelijk risico is een terugval van de Amerikaanse consumentenbestedingen. Hij denkt ook niet dat de Fed de rente verhoogt vóór de verkiezingen in november, tenzij de arbeidsmarkt sterk aantrekt. Een verhoging kan namelijk opgevat worden als een stemadvies tegen president George Bush.
Gezien de consumentenbestedingen is hij niet positief voor de economie. Uit de aandelen? Nee hoor, als iemand moet kiezen tussen obligaties en aandelen is de keuze gemakkelijk gemaakt. Wie gaat er nu voor een rendement van 4,2% obligaties kopen? Of bedrijfsobligaties voor 4,8%? Nee, dan zijn aandelen beter, die 7 tot 9% moeten kunnen opleveren.
Corné van Zeijl is senior portfolio manager bij SNS Asset Management, waar hij verantwoordelijk is voor de Nederlandse aandelenportefeuilles. Van Zeijl schrijft zijn columns op persoonlijke titel. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Uw reactie is welkom op
vanzeijl@iex.nl.