Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor
  • Word abonnee
  • Inloggen

    Inloggen

    • Geen account? Registreren

    Wachtwoord vergeten?

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

Spaarvarkentje wassen

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!

 

Auteur: Arend Jan Kamp

Arend Jan Kamp is 24/7 van de vroege uurtjes voorbeurs tot de late uurtjes after hours uw gastheer op IEX, als hij in geheel eigen stijl (bondig, maar toch uitbundig) de beursdag met u doorneemt. Van aandelen en indices, via commodities, langs de rentemarkten, naar haute finance tot politiek en centrale banken. Arend Jan is ...

Meer over Arend Jan Kamp

Recente artikelen van Arend Jan Kamp

  1. 19 dec Het is een beetje anders dan anders voorbeurs 48
  2. 18 dec Voorbeurs houdt het niet over, maar er is nog genoeg te doen 2
  3. 15 dec Het ziet er aardig uit voorbeurs en wie weet wordt het heksenketel 3

Reacties

34 Posts
Pagina: 1 2 »» | Laatste | Omlaag ↓
  1. [verwijderd] 21 november 2013 13:12
    ik mis in dit artikel overduidelijk een manier om mijn geld risicoloos weg te zetten. Gelezen de ferme uitspraken van de auteur had hierover wel een indicatie mogen worden gegeven. Ik heb overigens het idee dat zo'n manier niet bestaat. Ook niet als ik het in mijn spaarsok stop.
  2. retsok 21 november 2013 13:33
    Primaire functie van banken
    De oorspronkelijke functie van elke bank is leveren van een collectieve dienst, een zogenaamd ‘publiek goed’ in goed economisch jargon, door het economische ruilverkeer tussen individuen, ondernemingen, overheden en andere actoren te faciliteren. Banken nemen aldus geld in bewaring, lenen geld uit, verschaffen credit cards, en leveren diverse andere diensten aan hun klanten. Als zodanig leveren banken de smeerolie die essentieel is voor het functioneren van een (sociale) markteconomie.

    In de loop der tijd zijn de meeste banken autonome ondernemingen geworden, met juridische structuren (vennootschappen) die we gewend zijn bij industriële ondernemingen én met een eigen beursnotering. Deze banken stellen, bijvoorbeeld in hun jaarverslagen, dat zij twee missies nastreven:

    Dienstbaar zijn aan hun klanten (vgl. faciliteren van economisch verkeer)
    Creëren en vergroten van aandeelhouderswaarde.
    De eerste missie, ook wel de ‘nutsfunctie’ genoemd, brengt normaal gesproken een zeer conservatieve benadering van de vermogensstructuur van de bank met zich, ten einde tegen een redelijke vergoeding op een stabiele en robuuste wijze financiële diensten te kunnen leveren. De tweede missie betekent dat de bank concurreert op de kapitaalmarkten, met een strategie gericht op een veel hogere omzet/winst(groei) en daarmee samenhangend risico.

    De huidige financiële en economische crisis laat zien dat de genoemde tweevoudige missie van beursgenoteerde banken pure retoriek is: ABN AMRO, ING en andere banken geven prioriteit aan (het handhaven of opkrikken van) de aandeelhouderswaarde van de bank ten koste van de dienstbaarheid aan klanten. Het meest zichtbaar is dit in de wijze waarop honderden banken in de eurozone goedkope leningen van de ECB verkregen zonder de kredietverschaffing aan klanten te verbeteren (hoewel dat wel de expliciete bedoeling van ECB was).......

    .......
    Conclusie

    Natuurlijk is een dergelijk ingrijpende wijziging niet gemakkelijk te realiseren, omdat veel banken sterk verweven zijn met de beurs. Dit laat onverlet dat een langetermijnvisie op het bancaire systeem zeer wenselijk is, ook ten behoeve van het beleid dat de Nederlandse politiek en overheid ontwikkelt voor de financiële sector. Symptoombestrijding naar aanleiding van de maatschappelijke onvrede over bonuspraktijken, kortetermijnwinstbejag en opportunisme van bankiers volstaat niet langer. Het is hoog tijd om te werken aan wettelijke kaders en structuren die ‘onze’ banken weer ten bate - en niet ten koste - van economie en samenleving laat functioneren.

    Het uit de hand gelopen WINSTBEJAG en EIGENBELANG geeft verhaar aanleiding om te poneren dat spaargeld hetzelfde risico in zich bergt als een belegging in aandelen... ahummmmm... heel vreemde conclusie .. als ze voldoen aan de nutsfunctie en genoegen zouden nemen met een bescheiden winst.. zouden wij er nu niet over hoeven praten... meneer verhaar trug naar je hok ehhh bank...

  3. Martin W 21 november 2013 13:39
    Leuk citaat uit de film "Léon" (1994) waar huurmoordenaar Léon zijn opdrachtgever Tony (een "Italiaanse" restauranthouder) spreekt over het bewaren van zijn verdiende geld.
    "It's your money. I mean, I'm just holding it for you, you know, like a bank. Except, you know, better than a bank... Because, you know, banks always get knocked off. No one knocks off old Tony."
  4. retsok 21 november 2013 13:55
    btw wil ik risico dan ga ik naar een bank die gespecialiseerd is in risicovolle beleggingen en die verder geen nutsfunctie heeft..

    dank meneer verhaar dat u zo duidelijk aangeeft dat banken gesplitst moeten worden....dus ook geen verzekeringen meer bij een bank maar weer aparte verzekeraars...

    de nutsbanken mogen absoluut geen aflossingsvrije leningen/hypotheken verstrekken..
  5. [verwijderd] 21 november 2013 13:58
    Hoi Gerry,

    Zet dat risicoloos uit je hoofd, je hebt altijd risico. Dat is de boodschap. Er zijn twee ijzeren beurswetten.

    - Zonder risico geen rendement
    - Hoe meer rendement, hoe meer risico

    Sparen(tot 100k) is minst risicovol. Het rendement is echter negatief als je rente verdisconteert voor inflatie en belastingen (vermogensrendementheffing boven ik meen 21.000 euro nog wat). Die 100k wordt gegarandeerd door banken en overheid, maar iedereen kan een zwarte zwaan bedenken.

    Daarna gelden AAA-staatsobligaties als minst risicovol, aflopend tot junk. In Zwitserland maak je 1% op een tienjaarslening, in Duitsland iets minder dan 2%, in Nederland ruim 2% en in Spanje en Italië ruim 4%. Bedrijfsobligaties gelden als categorie als iets risicovoller. Ook hier geldt: hoe hoger de rente is, hoe 'slechter' de debiteur en hoe hoger het risico.

    Vervolgens is er vastgoed. Zit een beetje tussen obligaties en aandelen in qua risicoprofiel. Tussendoor: waarom zou je daar in beleggen als je al eigen huis hebt? Exposure zat dan. Dat vastgoed ook niet zonder risico is maakt de huizenprijsdaling van de laatste jaren wel duidelijk.

    Daarna komen aandelen, die gelden als meest risicovol. Rendementen verschillen enorm per jaar. Het is een eeuwige discussie hoeveel precies, maar door de decennia heen leverden aandelen inclusief dividend grofweg 7% à 8% bruto per jaar op. Haal ook daar kosten, belastingen en inflatie vanaf. Op hele lange termijn (> 30 jaar) zijn aandelen de enige asset die echt voor kapitaalgroei zorgen.

    Grondstoffen kennen allemaal een ander risicoprofiel en opties en derivaten laat ik maar even beschouwing.

    Het gaat er om dat je bij het beheren van je geld gelet op je leeftijd, beleggingshorizon en -doel en risicoprofiel een mix tussen tussen deze 'assets' maakt en die regelmatig (kan eens peer jaar zijn) bij stelt. Zo'n mix ziet er voor iedereen weer anders uit.

    Groet,
    Arend Jan
  6. RobWee 21 november 2013 14:07
    Banken danken de lobbyclubs voor het gerealiseerde 'recht' op hun blote knieën zo kunnen ze lekker blijven speculeren met het geld van de gewone man en vrouw. Want de gewone man en vrouw is misschien wel dom maar niet gek en halen een bank zo om als het moet. Want als het moet stoppen ze het in hun ouwe sok. Of staren een nieuwe bank die wel denkt aan het gemeenschappelijk belang en te vertrouwen is.
    Zo ff lekker wat tegengas :)
  7. retsok 21 november 2013 14:16
    stel je voor dat een nutsbedrijf als onze waterleveranciers steeds meer winst willen maken en dus ook risicovollere dingen gaan doen dan waar ze oorspronkelijk voor bedoeld waren... en jij staat morgenvroeg op en krijgt geen water meer omdat het waterbedrijf failliet is...

    nou dan maar schijten in de tuin... en poedelen in een waterplas...
  8. forum rang 6 !@#$!@! 21 november 2013 14:26
    Het is wel een belangrijke oorzaak van de huidige crisis en/of crisis 3.0 die gaat komen.

    Ons hele financiële systeem is ingericht op vertrouwen, zonder vertrouwen geen economie.
    Al onze modellen en begrip van dit systeem gaat uit van een risicoloze mogelijkheid, cq de risicovrije rentevoet. Dat is de basis.

    Als je dus overal risico wilt accepteren haal je de fundamenten, de basis van ons huidige systeem weg.
    Op dit moment wordt dit probleem alleen maar groter door de overheden met groeiende schulden en banken die nauwelijks gezonder worden en zeker geen risico's op overheidsleningen kunnen dragen.

    Dus iedereen die nu graag wil dat overheden niet teveel bezuinigen omdat de economie gestimuleerd moet worden, komen er vanzelf achter dat ze op deze manier juist de basis van onze economie onderuit halen, met crisis 3.0 tot gevolg hebbende, dit zal de ergste worden.
  9. forum rang 5 theo1 21 november 2013 14:47
    @Arend Jan,

    Je vergeet nog een functie van het depositogarantiestelsel (dgs), ik denk dat dat zelfs de belangrijkste functie is.

    Het dgs is er niet alleen om het verwende luie prinsjes gemakkelijk te maken, maar het is vooral ook een anti-oppot systeem. De enige vorm van "beleggen" die een absolute garantie op de hoofdsom geeft (tegen nominaal rendement van 0, diefstal en kwijtraken daargelaten) is oppotten. De oude sok. Maar oppotten is slecht voor de economie, want opgepot geld verdwijnt uit roulatie. Effectief is er minder geld in de markt, zonder dat iemand er zicht op heeft. Wat centrale banken absoluut niet willen is dat substantiële bedragen in de vorm van gouden munten in achtertuintjes begraven worden. Want dan verliezen ze alle zicht op de hoeveelheid geld die echt in omloop is en dan kunnen ze hun werk niet goed doen. Bovendien is er altijd een stukje lekkage door mensen die vergeten waar ze hun geld ook al weer verstopt hadden, of door overlijden, deportatie of wat dan ook niet meer in staat zijn het op te graven.

    En dat is precies het verschil tussen sparen en oppotten. Gespaard geld wordt via de bank weer uitgeleend en komt dus weer in de economie terecht. Het blijft "werken". Opgepot geld verdwijnt uit de economie en doet niks. Sterker nog, als het oppotten uit de hand loopt, wordt geld schaars en kan het tot deflatie leiden. Deflatie stimuleert het oppotten weer en zo ontstaat er een zelfversterkende spiraal.

    Het dgs zorgt ervoor dat voor niet al te grote bedragen sparen het grote voordeel van oppotten meekrijgt (de hoofdsom is gegarandeerd) maar ook het voordeel van sparen (een rendement). Voor kleinere bedragen is oppotten dan ook altijd nadelig, zolang er vertrouwen in het dgs is. Als het dgs algemeen wordt gewantrouwd, dan houdt alles op natuurlijk. Voor grote bedragen is oppotten toch al nadelig, want dan gaat het gemiste rendement te veel oplopen.
  10. [verwijderd] 21 november 2013 15:00
    quote:

    Redactie IEX.nl schreef op 21 november 2013 13:58:

    Hoi Gerry,

    Zet dat risicoloos uit je hoofd, je hebt altijd risico. Dat is de boodschap. Er zijn twee ijzeren beurswetten.

    - Zonder risico geen rendement
    - Hoe meer rendement, hoe meer risico

    Sparen(tot 100k) is minst risicovol. Het rendement is echter negatief als je rente verdisconteert voor inflatie en belastingen (vermogensrendementheffing boven ik meen 21.000 euro nog wat). Die 100k wordt gegarandeerd door banken en overheid, maar iedereen kan een zwarte zwaan bedenken.

    Daarna gelden AAA-staatsobligaties als minst risicovol, aflopend tot junk. In Zwitserland maak je 1% op een tienjaarslening, in Duitsland iets minder dan 2%, in Nederland ruim 2% en in Spanje en Italië ruim 4%. Bedrijfsobligaties gelden als categorie als iets risicovoller. Ook hier geldt: hoe hoger de rente is, hoe 'slechter' de debiteur en hoe hoger het risico.

    Vervolgens is er vastgoed. Zit een beetje tussen obligaties en aandelen in qua risicoprofiel. Tussendoor: waarom zou je daar in beleggen als je al eigen huis hebt? Exposure zat dan. Dat vastgoed ook niet zonder risico is maakt de huizenprijsdaling van de laatste jaren wel duidelijk.

    Daarna komen aandelen, die gelden als meest risicovol. Rendementen verschillen enorm per jaar. Het is een eeuwige discussie hoeveel precies, maar door de decennia heen leverden aandelen inclusief dividend grofweg 7% à 8% bruto per jaar op. Haal ook daar kosten, belastingen en inflatie vanaf. Op hele lange termijn (> 30 jaar) zijn aandelen de enige asset die echt voor kapitaalgroei zorgen.

    Grondstoffen kennen allemaal een ander risicoprofiel en opties en derivaten laat ik maar even beschouwing.

    Het gaat er om dat je bij het beheren van je geld gelet op je leeftijd, beleggingshorizon en -doel en risicoprofiel een mix tussen tussen deze 'assets' maakt en die regelmatig (kan eens peer jaar zijn) bij stelt. Zo'n mix ziet er voor iedereen weer anders uit.

    Groet,
    Arend Jan
    Arend Jan bedankt voor je uitvoerige antwoord. Bij het beheren van ons geld (van mijn vrouw en mij gezamenlijk)houd ik al jaren enigszins rekening met de door jou genoemde aspecten. Het gaat er inderdaad om erg alert te blijven, hetgeen soms erg vermoeiend en spannend is.Maar ook vaak heel leuk. Ik koop meestal, als de goeroes aangeven dat er zich een top aan het ontwikkelen is, een of meer puts op de AEX (out of the money) en dat is me in de loop der jaren goed bevallen.

  11. [verwijderd] 21 november 2013 15:23
    Natuurlijk is het basis-idee niet zo gek, bij zwarte zwanen is niets en niemand veilig. Om dan maar te eisen dat iedereen met meer dan € 20,000 niet langer door de overheid beschermd moet worden en het zelf maar moet uitzoeken en dat ook een beter systeem is , gaat ook mij als liberaal een stapje te ver. Als spaarders niet meer mogen verwachten dat hun geld ( boven de € 20.000) enige bescherming geniet bij een normale bank, heeft dat ook geen enkele zin meer, hoewel de economie toch ook behoefte heeft aan spaargeld om andere zaken te financieren. Rendement en risico zijn normaal gesproken onlosmakelijk aan elkaar verbonden, dat toont de huidige spaarrente tenslotte ook, zij het in laatste instantie gegarandeerd door de overheid. Indien de spaarder dan maar eens de ogen moet openen, zal 'overtollig' spaargeld wel eindigen in bankkluisjes of nieuwe 'Dagobert Duck' pakhuizen, inflatie moet dan maar voor lief genomen worden, gelet op de risico;s elders. Benieuwd wat zoiets zou doen met een kwakkelende economie
  12. retsok 21 november 2013 15:24
    Vele nutsbedrijven werden in de negentiende en twintigste eeuw door de overheid opgericht om op die manier de voorziening van de betrokken goederen en diensten VEILIG te stellen....

    Nogmaals ik hoef zelfs helemaal geen garantie voor mijn spaargeld maar ik behoef een nutsbank met WEINIG RISICO en dus een laag rendement... lekker saai... hoeven ze ook geen bonus....en kunnen ze om 5 uur naar huis en maximaal 12 keer het laagste salaris....
  13. forum rang 5 theo1 21 november 2013 16:18
    quote:

    !@#$!@! schreef op 21 november 2013 14:26:

    Het is wel een belangrijke oorzaak van de huidige crisis en/of crisis 3.0 die gaat komen.

    Ons hele financiële systeem is ingericht op vertrouwen, zonder vertrouwen geen economie.
    Al onze modellen en begrip van dit systeem gaat uit van een risicoloze mogelijkheid, cq de risicovrije rentevoet. Dat is de basis.

    Als je dus overal risico wilt accepteren haal je de fundamenten, de basis van ons huidige systeem weg.
    Op dit moment wordt dit probleem alleen maar groter door de overheden met groeiende schulden en banken die nauwelijks gezonder worden en zeker geen risico's op overheidsleningen kunnen dragen.

    Dus iedereen die nu graag wil dat overheden niet teveel bezuinigen omdat de economie gestimuleerd moet worden, komen er vanzelf achter dat ze op deze manier juist de basis van onze economie onderuit halen, met crisis 3.0 tot gevolg hebbende, dit zal de ergste worden.

    Ieder economisch systeem waar enige vorm van krediet aanwezig is, is gebaseerd op vertrouwen. Zelfs in de meest primitieve ruilhandel, zodra niet alles meer met gelijk oversteken gaat, is vertrouwen essentieel. En gelijk oversteken lukt nu eenmaal niet altijd, omdat je in de landbouw te maken hebt met seizoenen terwijl mensen iedere dag moeten eten. Bij een molenaar lever je een zak graan in, later krijg je een zak meel terug. Daar zit krediet ingebakken.

    Er is vertrouwen nodig dat de tegenpartij niet ineens met de noorderzon verdwijnt. Er is vertrouwen nodig dat een zak meel ook echt vol zit met meel en niet een hoop zand en een dun laagje meel. Er is vertrouwen nodig dat er niet met de munten is geknoeid. Er is vertrouwen nodig dat de wegen redelijk veilig zijn zodat je minder kosten hoeft te maken aan gewapende escortes bij ieder transport. Dat is allemaal niks nieuws, zo werkt het al vanaf het begin van de beschaving. Een economie kan bloeien als de omstandigheden zodanig zijn dat mensen elkaar kunnen vertrouwen. Hoe meer vertrouwen hoe beter, want dan ben je minder overhead kwijt aan alle mogelijke beschermingsmaatregelen.

    Die risicoloze rentevoet is natuurlijk een academische fictie. Die bestaat niet echt en heeft ook nooit echt bestaan. Vergelijkbaar met fysici die rekenen met absoluut vacuüm, perfect elastische botsingen en dat soort vereenvoudigingen. Het is nodig om te kunnen rekenen en daarbij verstorende factoren buiten beschouwing te laten. Maar in de echte wereld bestaat een absoluut vacuüm helemaal niet. Botsingen zijn nooit perfect elastisch. En rente is nooit absoluut risicoloos. Je kan er redelijk in de buurt komen. De Amerikaanse staat is nog nooit bankroet gegaan. Maar er is geen echte garantie dat dat in de toekomst ook nooit gaat gebeuren. En zonder die garantie kan de wereld best functioneren. Die functioneerde ook in de 18e eeuw, toen staatsbankroeten aan de orde van de dag waren. En in de oudheid, toen er nog helemaal geen politie was. Het was niet perse heel efficiënt, maar het functioneerde.
  14. forum rang 6 !@#$!@! 21 november 2013 16:48
    Tuurlijk kunnen we wel functioneren dan, alleen zullen we ons dan flink moeten aanpassen en dat doen we pas of door een crisis, vandaar.....

    Een economie als die van Mexico groeit ook (net nieuwsberichtje dat de economie daar boven verwachting is gegroeid), terwijl men daar behalve zijn eigen vader en moeder eigenlijk niemand echt vertrouwd.

    Maar zoals je zelf zegt er is een direct verband tussen economische welvaart en de vertrouwen tussen mensen (en instellingen) onderling in een samenleving. Dus als de risico's toenemen zal dat het vertrouwen doen afnemen (mensen kunnen niet tegen onzekerheid) en dus de economische welvaart. Dus ja het zal wel functioneren, maar idd niet erg efficiënt en ten koste van onze welvaart.
34 Posts
Pagina: 1 2 »» | Laatste |Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links