In afwachting van wat economische Europese leiders waarschijnlijk pas zondagavond gaan bekendmaken, lijkt de beurs het even allemaal prima te vinden. Geen zekerheid betekent dus twijfel en bij twijfel halen beleggers niet in.
Juist in rustige tijden kunnen analisten en economen tijd vrijmaken voor speurwerk. Interessant beginnen dan ook de verhalen te worden die de ronde doen over de werkelijke economische groei in China.
Veel economen verwijten de Chinese overheid al langer dat het bijna-onmogelijk is om de economische groei van een land zo groot als China al meer dan vijftien jaar op de procent nauwkeurig te voorspellen.
Reserves
Nu weten economen als geen ander dat juist de Chinese overheid nog steeds de overgrote meerderheid van het bruto binnenlands product voor zijn rekening neemt waardoor groeicijfers stuurbaar zijn. Met dat sturen denken wij automatisch aan het oppoetsen van groeicijfers, maar voor China kan ook de andere kant gelden.
De Chinese economie zou mogelijk dus al groter kunnen zijn dan wat economen aannemen en daardoor is er misschien wel een reserve opgebouwd waarop geleund kan worden nu de economische groei wat zou kunnen tegenvallen.
Te rooskleurig
Dat de economische groei in China aan het vertragen is, lijkt voor iedereen wel duidelijk. De New York Times schreef recent in een bericht dat de Chinese economische groei momenteel 1 tot 2% lager lijkt te liggen dan wat officieel bekend wordt gemaakt.
Volgens de krant melden lokale autoriteiten moedwillig, via een dubbele boekhouding, veel te rooskleurige productiecijfers. Opvallend was dat de krant meldde dat managers van elektriciteitscentrales gesommeerd zouden zijn om niets van het daadwerkelijke Chinese stroomverbruik openbaar te maken.
Krimp van de vraag naar stroom zou op gezag van de Chinese overheid op z’n slechts mogen worden gerapporteerd als 0% groei. Toch stelden anonieme managers van elektriciteitscentrales tegenover de New York Times dat de consumptie van stroom in de Chinese provincies Shandong en Jiangsu in mei met meer dan 10% is teruggevallen in vergelijk met de stroomconsumptie in mei 2011.
Moddergooien
De Chinese autoriteiten ontkennen de manipulatie van de economische groeicijfers en wijzen direct op de Amerikaanse statistieken waar echt niets van zou kloppen. Het moddergooien is dus begonnen.
Toch zou het alles behalve logisch zijn als de Chinese economie immuun blijkt te zijn voor de problemen in Europa. China dat in 2011 18% van zijn export richting Europa verscheepte wordt wel degelijk geraakt, de vraag is alleen in welke mate.
Citigroup heeft deze week de verwachting voor de economische groei van China voor 2012 alvast neerwaarts aangepast. Nog slechts 7,8% Chinese groei ziet de Amerikaanse bank in 2012. De laatste keer dat de Chinese economie met minder dan 8% groeide was in 1991 met een groei van 7,1%. In 2010 groeide de Chinese economie bijvoorbeeld nog met 10,3%.
Europroject
Terug naar het onzekere Europa. Steeds meer Duitsers beginnen zich hardop af te vragen of het blijven steunen van het europroject wel zo verstandig is. In het afgelopen weekend publiceerde Handelsblatt en Welt Online zelfs al een handleiding voor de Duitse particulier voor het geval die zou willen gaan voor de veiligheid buiten de euro.
Het is iedereen wel duidelijk dat het water in de Europese periferie nu echt tot aan de lippen staat. De uitkomsten van de eurotop van later deze week lijken nu toch belangrijker dan ooit. Vorig jaar vielen de beurzen zwaar terug nadat de Eurotop van 21 juli in Brussel mislukte.
Vorig jaar dachten de politici, tijdens de toenmalige beslissende eurotop, dat er een oplossing was voor onder andere Griekenland maar uiteindelijk was er niets definitiefs. Deze eurotop zal resultaten moeten opleveren omdat anders het volk uit de ondersteunende landen zoals Duitsland en Nederland zou kunnen gaan morren.
Duidelijk is wel dat Duitsland en Nederland alles behalve eurobonds willen. Omdat we echter weten dat onder druk alles vloeibaar wordt, vragen wij ons af of de deur voor Zuid-Europa wagenwijd opengaat of dat de deur toch door Duitsland dichtgesmeten wordt.
Neutrale portefeuilles
Voorlopig blijf ik vooral beleggen in multinationals die een belangrijk deel van hun inkomen buiten Europa realiseren. De neutrale portefeuilles hebben dit jaar ongeveer 7% rendement gerealiseerd en ik doe mijn best om deze mooie plus vast te houden.
Ondanks de onrust vind ik bijvoorbeeld ASM International, waar ik al eerder over schreef, een pareltje en ik hoop daar op korte termijn nog mee te scoren. Want ondanks alle ellende in de Europese periferie en de besluiteloosheid van politici zitten verschillende bedrijven met zakken vol met geld aan de zijlijn hun kansen af te wachten.
- Amsterdam raakte al eerder Wavin kwijt aan Mexichem.
- Op Logica is al een bieding gedaan door het Canadese CGI.
- Ook América Móvil snoept nu op de Amsterdamse beurs.
Prachtige belegging
Nu ik weet dat ASM International zelf ook op zoek gaat naar de mogelijkheid om aandeelhouderswaarde te creëren, lijkt een overname van de front-end van ASMI door bijvoorbeeld Applied Materials zo maar weer denkbaar.
Na een dergelijke overname zou een deel in het in Hongkong beursgenoteerde ASM PT, dat 35 euro waard is, overblijven. Tel daar de minimale 10 euro bij op die ASMI voor zijn front-end ontvangt bij een overname en u hebt een prachtige belegging die nu voor minder dan 29 euro te koop is.
Goed om te weten dat er beslist nog interessante beleggingen te doen zijn terwijl de hele wereld wacht op de uitkomst van misschien toch wel een beslissende eurotop!