Het is weer voorbij die mooie zomer. Tenminste, voor wat onze vakantie betreft. De batterijen zijn weer volledig opgeladen. Gek toch, hoe enkele weekjes rust een mens zoveel ‘power’ kunnen geven. We vliegen er meteen in, want het belooft een spannend najaar te worden op de financiële markten en dan drukken we ons nog voorzichtig uit.
De tweede helft zal bijna volledig in het teken staan van de aanstelling van een nieuwe voorzitter voor de Amerikaanse centrale bank, het belangrijkste monetaire instituut ter wereld. De nieuwe Fed-voorzitter zal wederom voor gigantische uitdagingen komen te staan, want de gevolgen van de crash van 2008 zinderen tot op heden na.
Ondertussen zijn de laatste maanden in de zoektocht naar een opvolger van Ben Bernanke ingezet en stilaan worden de topkandidaten bekend. De race zal hoogstwaarschijnlijk worden gelopen tussen Janet Yellen en Larry Summers.
Politieke tegenstand
Janet Yellen is de vicevoorzitter van de Federal Reserve, zeg maar de rechterhand van Ben Bernanke, en topfavoriet voor de job. Yellen is niet enkel geliefd binnen de eigen monetaire rangen, maar ook ver daarbuiten.
Ze staat immers bekend als een uitgesproken voorstander van het extreem soepele monetaire beleid van de Fed. Meer nog; ze heeft al diverse malen haar voorkeur openlijk uitsproken inzake de implementatie van een ‘nominale bbp-doelstelling’. Ze vindt zelfs dat de huidige maatregelen niet ver genoeg gaan.
Daarom staan ook steeds meer economen achter haar nominatie als nieuwe voorzitter van de Fed. Maar ook omdat ze een vlekkeloos parcours kan voorleggen inzake voorspellingen van de groei en inflatie. Geen enkel lid van de bestuursraad van de Federal Reserve doet haar dat na.
Toch is niet iedereen opgezet met de nominatie van Janet Yellen. Met name uit de politiek klinkt veel gemor. Uit die hoek is er kritiek op het printen van dollars om de problemen op te lossen. Dit komt doordat politici (vooral aan de rechterflank) het zwaar te verduren krijgen van hun kiezers in verband met het gevoerde beleid van de Fed.
Boegeroep
Vandaar dat Larry Summers – een Amerikaans econoom, hoogleraar en politicus van de Democratische Partij – onlangs in stelling werd gebracht als gedoodverfde tegenkandidaat van Yellen. Summers is de uitgesproken favoriet van de regering, aangezien Barack Obama zijn kandidatuur persoonlijk in de verf zette.
Maar zodra de naam van Summers weerklonk, was al meteen boegeroep te horen in de media. Larry Summers heeft gedurende zijn carrière dan ook een bedenkelijke status opgebouwd. Zo was hij de drijvende kracht achter de deregulering van financiële derivaten bij de CFTC.
Ook was Summers een groot voorstander van de opheffing van Glass-Steagall, de wet die er voor zorgde dat commercieel bankieren en effectenhandel van elkaar gescheiden bleven. Kortom, Larry Summers staat voor velen symbool voor wat er vandaag de dag fout is met het financiële systeem.
Dan is het argument dat Summers geen voorstander is van het QE-programma van de Fed, waardoor hij goed ligt in politieke kringen. Maar schijn bedriegt. Volgens onze inzichten zou Summers al even hard op het monetaire gaspedaal gaan staan.
Het enige wat eraan zou kunnen mankeren is dat de trukendoos (lees: kennis) van Summers niet zo ver zou reiken als die van Yellen. Maar hoe je het ook wendt of keert; wie er in de toekomst ook aan de knoppen zit bij de Fed, de geldkranen zullen open blijven.
Meer inflatie
We vermoeden zelfs dat het huidige opkoopprogramma van 85 miljard dollar per maand aan schuldpapier door de Fed verder zal worden opgedreven. De eerste uitkomsten van de monetaire maatregelen leveren (volgens de Fed) wel enige resultaat, maar ruim onvoldoende voor een ‘stabiele’ economie in de VS. Er moet meer inflatie komen, stellen de monetaire experts. Het huidige niveau is simpelweg te laag.
Klik op de grafiek voor een grotere versie
Zoals u in de bovenstaande grafiek kunt zien, zit het inflatiepeil al sinds de zomer van 2012 onder het ‘gewenste’ niveau van 2%. Maar dit zijn de officiële cijfers; het is geen geheim dat de centrale bankiers liever een inflatie zien van 3 à 4 procent. Zolang dit niveau over de langere termijn niet gerealiseerd kan worden, zal de Fed dollars blijven printen.
Vaste lezers van de columns van Slim Beleggen weten intussen dat we een hoge inflatie vrezen. Het probleem is dat zodra de inflatiegeest uit de fles is, het niet meer zo gemakkelijk is een oplopende inflatie te temperen.
Er zijn immers voldoende voorbeelden uit het verleden die wijzen op een uit de hand lopende inflatie als gevolg van een extreem soepel monetair beleid. Bij de start werkt een hogere inflatie prima, maar na verloop van tijd perst het alle zuurstof uit de economie. De gemiddelde consument kan amper rondkomen en heeft geen ruimte meer voor extra uitgaven.
Consequenties van inflatie
Voor uw vermogen heeft een hoge inflatie ook grote consequenties. Inflatie vreet immers aan de koopkracht. Wie geld op een bank- of spaarrekening heeft gestald, verliest zienderogen.
Daarom moeten beleggers actief op zoek naar bescherming tegen de golf aan inflatie. Wie ‘papieren’ assets aanhoudt, zoals cash of andere liquiditeiten, maar ook schuldpapier, wordt systematisch armer. Beleggers moeten schuilen in waardevaste assets.
Hoewel de vrees voor deflatie groot is - in de markten maar vooral bij de Fed - vrezen we dat een forse opstoot van de inflatie het echte risico is. De steeds hogere beurskoersen wijzen alvast in die richting, want fundamentals komen er nog amper aan te pas.
Niet alleen aandelen bieden bescherming tegen inflatie. Vergeet ook niet wat grondstoffen in uw portefeuille op te nemen. Ook kunnen de achtergebleven groeilanden in de tweede jaarhelft positief gaan verrassen. Wat u ook doet, zorg er in ieder geval voor dat u de volgende Fed-voorzitter te slim af bent.