PARAMARIBO (AFN) - Om de groeiende economie draaiende te houden, ontkomt Suriname er niet aan buitenlandse arbeidskrachten in te zetten. Een voorbeeld van deze trend is het aantrekken van Filipijnse artsen en verpleegkundigen door de Surinaamse ziekenhuizen. Maar ook voor ongeschoolde mensen is er werk genoeg in bijvoorbeeld de bouw- en landbouwsector.
Dit is het directe gevolg van de gunstige economische ontwikkeling die het Zuid-Amerikaanse land de afgelopen jaren heeft doorgemaakt, gecombineerd met een bevolking van maar ongeveer 530.000 mensen. Alleen de goudovereenkomsten die de regering Bouterse met buitenlandse investeerders heeft gesloten, zullen de komende jaren al honderden banen opleveren.
Ook het structurele tekort aan goed opgeleide mensen als gevolg van een 'braindrain’ in de afgelopen decennia, zorgt voor de grote vraag naar buitenlandse werknemers. De gezondheidssector is daar het sprekende voorbeeld van. Maar ook in de technische sectoren is er een tekort aan goed geschoold personeel. In 2013 kregen in totaal 102 Filipijnen een werkvergunning, zo blijkt uit een voorlopig overzicht van het ministerie van Arbeid.
Nationaliteiten
Andere nationaliteiten aan wie relatief veel werkvergunningen zijn verstrekt zijn Vietnamezen (80), Chinezen (116), Guyanezen (91) en Nederlanders (138). De Brazilianen en Haïtianen komen in dit rijtje niet voor omdat ze vooral als zelfstandige in respectievelijk de goud- en landbouwsector werken. Volgens de laatste volkstelling van 2012 zijn er 20.000 Brazilianen in Suriname. De groep Haïtianen wordt op 4000 geschat.
De gunstige economische ontwikkeling in Suriname is niet de enige oorzaak van het tekort aan arbeidskrachten. Volgens Ferdinand Welzijn, voorzitter van de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven, is de overheid zelf ook schuldig aan deze situatie. Hij doelt daarmee op het politieke systeem in Suriname waar een baantje bij de overheid makkelijk te 'regelen’ is als je goede politieke relaties hebt. Hij pleit voor een beleid dat mensen stimuleert in het bedrijfsleven te gaan werken of ondernemer te worden in plaats voor de 'veilige’ overheid te kiezen.