Drie keer is scheepsrecht? Ik heb al twee stukjes weggegooid, omdat de markt spontaan draaide. En hoe!
U leest al alles in ons nieuwe supersnelle dagelijkse nieuwsbeursblog: de ECB gaat volgens de laatste geruchten tot eind 2016 voor 50 miljard euro per maand aan staatspapier opkopen. Da's in totaal 1,1 biljoen euro. Of u er iets in uw portemonnee van gaat merken is vers twee. Zeg maar gewoon: niet.
Let wel, het zijn geruchten. Tot morgenmiddag 13:45 uur blijft alles mogelijk, als de ECB het definitieve persbericht de deur uit doet. Het verbaast mij wel een beetje. President Mario Draghi heeft meen ik vorige week al alles kort gesloten met Berlijn en Parijs. Dus waarom nu deze wilde geruchten?
Vanochtend was er nog ECB-lid Ewald Nowotny die zei dat we ons er niet te veel van moeten voorstellen - Do you feel lucky today, punk? - en nu gieren bedragen tot 1,2 biljoen euro rond. Mijn sigarendoos (22 maanden x 50 miljard euro) komt op 1,1 biljoen euro uit. Ach, wat maakt die 100 miljard nog uit...
Weet u nog, aan het begin van de Griekse crisis een paar jaar geleden vlogen we al voor 10 miljard euro in de hekken. De bedragen zijn intussen zo astronomisch geworden, dat niemand er nog van schrikt. Intussen heb ik een prachtig rapport met alle ECB-scenario's morgen van rente-analist Arne Petimezas van AFS.
Grappig, hij stuurde het 5 minuten vóór dat ECB-gerucht in de markt kwam naar mij op. Dit staatje vis ik er in al vast uit. Schud mij wakker, knijp mij in mijn arm, of gooi een emmer koud water over mij heen. Gaat de ECB of DNB-president Klaas Knot voor 40, 60, 88 of 120 miljard euro aan Dijsselbloempjes kopen?!
Wachte even, wat schrijf ik nu? Gaat de ECB of DNB-president Klaas Knot voor 40, 60, 88 of 120 miljard aan Dijsselbloempjes kopen?! Jeuj, klopt het wel, maak ik een denk- of rekenfout, ben ik nou zo dom, of...? Ik vrees voor één keer uw comments. Deze bedragen moeten echt nog bij mij landen. Hier onze staatsschuld bij de weg.
De scenario's
Zijn schattingen voor bedragen laat ik maar zitten met die geruchten nu. Wat schrijft Arne nog meer? Om te beginnen: wát gaat de ECB kopen?
Even in a QE-program that is limited to safe assets the ECB cannot exclude France as France and Germany are the only two member states who are truly sovereign. France’s composite credit rating would be the Moody’s equivalent of Aa2. A safe asset QE would thus include German, Dutch, Finnish, Austrian and French government bonds.
The buying universe would be 3.5 trillion euro. The ECB could also throw in EIB bonds in the mix (buying universe has a size of 224 billion euros) or ESM/EFSF debt (238 billion euros). A next step would be all IG rated government bonds, a universe with a size of 6.7 trillion euro. Including IG rated non-financial corporate bonds and national development banks would add 1.2 trillion euro and 320 billion euro, respectively.
Hoe zit het met de risico's?
In standard ECB or NCB open market operations risk is shared across the Eurosystem. If a NCB suffers a loss during an open market operation, every NCB adds a loss provision according to its share in the ECB’s equity capital. An exception to this rule is ELA emergency liquidity assistance.
In case of ELA this risk is borne by the NCB and not shared with the rest of the Eurosytem. The most hawkish outcome would be that NCB’s buy their own countries bonds for their own account in an ELA-like fashion, with risks not being shared with their fellow NCB’s.
This would further fragment monetary policy. An intermediate step would be that the NCB gives a first loss guarantee (for example responsible for the first 50% of losses) or that riskier debt is excluded from risk sharing. If in any way the capital key does not fully apply, the outcome is hawkish.
De hamvraag nog, zou ik bijna vergeten. Gaat het helpen. Nou eh...
If the program is big enough, the signaling effect should lift markets’, households’ and companies’ inflation expectations. QE will certainly not pull the Eurozone out of its slump or boost inflation to 2%. At best it would lift growth to barely acceptable levels and push inflation up halfway to its target. To end this depression a broad-based reflation strategy of fiscal and monetary stimulus is needed.