Niet te filmen dit:
Waarom ontploffen die rentes, ofwel imploderen staatsobligaties? Fortune vatte het gisteren al treffend samen:
Wen maar aan de volatiliteit, zei ECB-president Mario Draghi gisteren bijna letterlijk. Ofwel, de markt is de markt, ik grijp niet in, ik ga u niet redden, of wat u er maar van maakt. Intussen meldt spuit 11 zich ook tussen de schuifdeuren:
Ongetwijfeld krijgen Draghi en/of Griekenland hier de schuld van. Of het terecht is? Deze winter was het beeld precies andersom. De rentes en de euro daalden en (Europese!) aandelen stegen - en hoe! De rentes daalden zelfs tot die extreme standen net boven nul. Nog nooit voorgekomen!
Dit alles in anticipatie op de steunaankopen van de ECB, die in januari werden aangekondigd. Weet u nog? Eerlijk zeggen: alweer vergeten, hé? Toen stond deflatiespook met chocoladeletters op de beursdeuren geschilderd. Dat woord ging gisteren officieel van de ECB-bingokaart.
Het stelt niet veel voor, maar inflatie en economie trekken wel aan. Om een lang verhaal kort te maken: de EU stort niet in het economische ravijn, zoal we deze winter dachten, de ECB hoeft en gaat niet álle rommel opdweilen en linksom of rechtsom komt er uiteindelijk ook wel een deal met Griekenland.
Dan nog iets, de beurs reageert vaak met overdrijving op overdrijving. Wellicht speelt dit ook een rol. Lees ik de markt zo goed? Laat van u horen als ik abuis ben, of dingen mis.