De Finse verkiezingsuitslag laat een beweging zien waarover ik al eerder heb gezegd dat die er zou komen en dat die leidende indicator zou zijn in de ontrafeling van de euro zone. Wat is er precies gebeurd? Allereerst is de Ware Finnen partij praktisch uit het niets de derde partij geworden (en ook maar net aangezien de nummers 1 en 2 maar 1 a 2 procentpunt meer stemmen hebben geworven).
De Ware Finnen partij heeft dit met name voor elkaar gekregen door te hammeren op geen steungeld voor Portugal en door het steunpakket voor Ierland als grote fout te bestempelen. De tweede partij, na de verkiezing van afgelopen zondag, is de SDP (de socialisten die in de oppositie zitten). Deze partij is ook tegen (extra) steun aan Portugal.
Anti-euro thema is populair
“Waarom is dit belangrijk?” hoor ik uw zeggen. Wel nu, het steunpakket aan Portugal moet unaniem worden aangenomen, dus als er een de Ware Finnen en de SDP aan de macht zouden komen is het zeer wel mogelijk dat die unanimiteit er niet is. Dit zou beteken dat het de verschillende steunfondsen (EFSF, EFSM en ESM) de beoogde bijdragen van Finland zullen moeten ontberen.
Dit zal inhouden dat de overgebleven landen dus hun bijdragen zullen moeten verhogen. Verder zet dit de politici in heel Europa aan het denken; enerzijds zullen de pro-euro politici misschien wat gaan dimmen dan wel eieren voor hun geld kiezen, anderzijds zullen oppositie partijen & dissidenten binnen regeringspartijen gebruik maken van de groeiende anti-euro sentimenten om kiezers aan te trekken.
Spanningen lopen op
Dit zal voor de nodige spanningen zorgen tussen de eurolanden die tot het restant behoren. De bijdragen van Griekenland, Ierland en Portugal zijn ook onrealistisch dus dit groepje eurolanden dat al deze dwaze hulppakketten moet financieren wordt dus steeds kleiner en kleiner terwijl de hulpbehoevende landen en de bedragen die ze nodig hebben alsmaar groter worden.
Verder zal het restant van de euro landen niet alleen onderling gaan ruziën maar zal ook het kibbelen tussen deze groep landen enerzijds en de PIIGS (Portugal, Ierland, Italië, Griekenland, en Spanje) anderzijds toenemen. Verder nemen de spanningen ook toe op nationaal niveau ( zie bijvoorbeeld de verkiezing in Finland, de tussenverkiezingen in Duitsland, uitlatingen van Duitse volksvertegenwoordigers, uitlatingen van vakbonden en oppositiepartijen in Portugal, en zo verder).
Er is dus een driedimensionaal spanningsveld aan het ontstaan: de harde kern van eurozone versus de PIIGS; tussen de individuele landen binnen de kern van de eurozone; en binnen elk en ieder land van de eurozone.
Einde oefening
Dit gaat maar één uitkomst hebben naar mijn mening: het einde van de euro (zie mijn eerdere bijdragen Einde van de euro deel 1, 2 en 3 en het combiartikel van Gokhan Erem en mij getiteld Het begin van het einde). Korte termijn kan de euro nog van alles doen (zie Gokhan Erem posts hier op IEX waaronder deze van afgelopen maandag Handen boven de knoppen), maar op midden tot lange termijn gaat de euro verzwakken.
Ten opzichte van de dollar is het een moeilijk verhaal want de Obama bezuinigingen en het monetaire beleid van de Fed zijn een aanfluiting, iets wat de dollar niet zal helpen. Verder maakt het monetaire gegoochel in Japan het beeld er ook niet makkelijker op.
Wat wel gezegd kan worden is dat ten opzichte van de solide munten zoals het Zwitserse frank, de Canadese dollar, de Noorse kroon, en de Australische dollar, de euro een verliezer is en zal blijven. Voor de korte termijn handelaren zijn er natuurlijk altijd genoeg mogelijkheden om zowel long als short te verdienen in deze europaren (nogmaals met behulp van Gokhan Erem).
Lange termijn is de euro, naar mijn mening, in een terminale daling tegenover de harde munten. Dit verklaart ook meteen de ongekende populariteit van goud, zilver en ETF-en & aandelen in grondstoffen (goede inflatieprotectie). Iets wat Gokhan en ik ook onderschrijven.
EUR/USD/JPY en CHF
In mijn toevoeging aan het bovenstaande betoog van Alexander Sassen wil ik vandaag iets anders toevoegen dan het gebruikelijke EUR/USD of een uitstapje naar de JPY of de CHF. Dat beeld is al een paar keer beschreven en benoemd, waarbij de strijd van de EURO tegen de USD voorlopig in het voordeel van de EURO beslist is maar dat er weinig ruimte overblijft, namelijk de 1.48-1.50 zone.
Voor de trading georienteerden onder ons is bijna het signaal gereed dat het startsein moet geven voor die run, maar helaas ik heb nog geen nieuwe koersdoelen kunnen opmaken uit het beleggersgedrag zoals we dat nu in de grafieken terug zien. Dat nieuwe signaal is nodig om verdere koersdoelen te kunnen projecteren, echter zonder enige vorm van correctie zoals we nu beleven is daar geen opzet voor te vonden.
Het scenario van de JPY is dat ik verwacht dat de EURO het beter gaat doen tegen de JPY dan de USD het zal afgaan. In dat scenario zijn we net met winst uit het short voor de pullback scenario gestapt en wachten nu op een 2e dalingsgolf om weer long te focussen net als in de EUR/USD overigens.
Goedmakertje
De andere schermutselingen om de Euro heen zijn niet meer dan stabiliserend te noemen, daar de afgelopen maanden de CHF en de AUD en de SEK niet veel terrein hebben prijsgegeven tov de EURO. Het goede nieuws hierin is nog steeds dat een stabilisatie in de glijvlucht die we hebben gekend positief is.
Naar mijn idee is de strijd er een van de grote jongens EUR, USD en JPY tegen de rest.
Ze verliezen alle drie terrein tegen de kleintjes. En natuurlijk geldt hierbij dat je onmogelijk alle JPYs USDs en EURs in CHF NOK SEK CAD en weet ik het wat nog meer kwijt kunt, ze zijn daarbij gewoon te klein. In deze strijd in valutaland geldt dat de EURO er het beste voorligt maar de stijging die de EURO doormaakt is geenszins een goedmakertje voor alle ellende op basis van hogere prijzen voor alles.
Commodities
Dit houdt in dat naast het kopen van andere valuta als safe haven er ook een run op echte inflatiebescherming plaatsvindt namelijk commodities. Nu zijn we al een tijdje bekend met hoge goud en olieprijzen maar nu zien we ook dat de andere grondstoffenmarkten letterlijk uit hun dak gaan. Daarom vandaag de CRB future dat een mandje vormt van zon 20 verschillende commodities.
Nu is de strekking het volgende, de euro stijgt niet even hard als de commodities mee, bij lange na niet. Wat gebeurt er als de commodities draaien op basis van een versterkende USD of dat dalende commodity prijzen de USD beweging kracht bijzetten? Nou dan zou het wel eens dubbel hard kunnen aankomen bij onze Euro.
De CRB index laat een mooie opwaartse trend zien die zich nu sinds kort boven het weekly trendkanaal heeft geworsteld. Er is zelfs een test geweest van deze uitbraak hetgeen de koersen weer richting de hoogtepunten heeft gebracht. Echter, het probleem wat begint te ontstaan is dat er negatieve divergentie is bijgekomen.
Tricky en gevaarlijk
Het niet bevestigen van de prijsbeweging is de TA een slecht teken. Het betekent dat als er niet gauw nieuw elan bijkomt dat dan een correctie het meest waarschijnlijke scenario wordt. Deze correctie mag pas echt effect sorteren zodra we onder de 350 terecht komen. In dit geval betekent dat een daling naar niveaus vlak onder de 300.
Er is namelijk in alle haast vergeten om net als dat het geval is in EUR/USD steunniveaus aan te maken en dat maakt deze grafiek zo tricky en gevaarlijk. Zolang hij stijgt gaat het goed en geeft hij de EUR/USD en de EUR/JPY nog voldoende ondersteuning om de volgende koersdoelen te behalen, echter op termijn dient het beeld wel heel veel sterker te moeten worden willen we dit kunnen volhouden.
Dus korte termijn opwaarts net als de EUR/USD maar dan, na de zomer, wat dan? Wat gaat het dan doen?