Japan is één van de interessante landen om te volgen. Het heeft net als de rest van de westerse wereld teveel schulden, maar premier Abe en de voorzitter van de centrale bank Kuroda hebben besloten om deze molensteen af te werpen. Dit gaan zij doen door de monetaire basis in twee jaar tijd te verdubbelen.
Het doel is om inflatie te creëren. Het klinkt zo eenvoudig: hoe groter de monetaire basis, hoe lager de waarde van het geld en hoe groter de inflatie. Dit tast vermogens aan, maar de schulden verminderen ook en dat is het doel. Werkt het? Geen idee, het is een experiment, maar ik vind het fascinerend om te volgen en daarom bekijk ik elke ochtend drie grafieken.
De eerste grafiek is de breakeven-rate en deze laat de inflatieverwachting zien. Dit is het verschil tussen de standaard Japanse staatsobligaties en de staatsobligaties met inflatiecorrectie. In het begin leek de strategie van Abe en Kuroda te werken. De verwachte inflatie schoot in de eerste maanden van dit jaar omhoog van 0,8% nar 1,8%, maar sindsdien is de inflatieverwachting per saldo gedaald.
De Nikkei, de bekendste beurs van Japan heeft ongeveer hetzelfde koersverloop achter de rug. Tientallen procent omhoog en daarna een fikse daling.
Inflatie doet munten dalen en daarom is het ook niet vreemd dat wanneer de inflatieverwachting aan het dalen is, de Japanse munt met dalen stopt.
Is dit de weg die Europa ook moet inslaan? Of zijn er onverwachte consequenties? Helaas moet ik op het antwoord nog even wachten.