Het Nieuwe Beleggen: 7
"Passief beleggen is niet zaligmakend"
Aan tafel:
- Pieter Kort (PK) – Hoofdredacteur IEX Media
- Kalo Bagijn (KB) – directeur Brand New Day, oprichter Binck bank
- Jean-Paul van Oudheusden (JPvO) – RBS Markets
- Peter Verhaar (PV) – fnancieel commentatot/columnist, oprichter Alex
- Lars Dijkstra (LD) – Chief Investment Officer Kempen, lid ‘Club 300’
- Jeroen Vetter (JV) – directeur Capital Guards, oprichter SNS Fundcoach
Passief is niet het antwoord
LD: Voor sommige beleggingscategorieën, waarin je na fees nauwelijks kans hebt om de benchmark te verslaan, is actief beheer een dure oplossing. Neem staatsobligaties. Als je een actieve fee van 75 basispunten hebt, of 100, en je haalt een yield van 2%, dat gaat hem niet worden. Maar trackers zijn natuurlijk ook niet gratis.
PV: Ik zou niet weten wat er mis is met trackers. Er zit wel veel verschil in, Er zijn heel agressieve trackers, voor als je veel risico wilt nemen. Je hebt ook hele risicoloze trackers.
JPvO: De beweging van de Autoriteit Financiële Markten om zoveel aandacht op trackers te vestigen is omdat er nog steeds tientallen miljoenen, zo niet meer, in van die zogenoemde indexhuggers zit. Daar oefenen ze druk op uit, want die heb je niet meer nodig. Dan kun je beter een tracker nemen. Maar dat is maar een kleine deeldiscussie op het geheel.
LD: Als straks in Nederland de distributievergoedingen verleden tijd zijn – per 1 januari 2014 – krijg je een veel betere appels-met-appels-vergelijking qua kosten. De actieve fondsen worden een stuk goedkoper als de distributievergoedingen eraf zijn. Dan kunnen we echt eens laten zien wat wij toevoegen aan een tracker, die je toch ook 20 tot 30 basispunten kost.
PV: Dat is toch prachtig? Dan zal die adviseur – een onafhankelijke adviseur – zeggen, dat is mooi. Ik neem dit fonds in overweging.
KB: In 99% van de gevallen is passief wèl het antwoord, omdat actief beheer geen toegvoegde waarde levert. Zeker in volwassen markten.
PV: De bewijslast ligt bij de actieve beheerders. In eerste instantie kies je voor die tracker en bewijs dan maar als actieve belegger dat je toegevoegde waarde kunt leveren.
JV: Er zijn genoeg voorbeelden waarin dat opgaat, maar daar zitten meestal niche-elementen aan. Als je massa-oplossingen zoekt, is passief wel het antwoord.
KB: Laatst zei iemand tegen mij: mensen die actief beleggen promoten, zijn als mensen die zeggen dat je best kunt roken, want slechts in 80% van de gevallen gaan mensen er dood aan, dus in 20% van de gevallen niet. Dus is het niet per definitie slecht. Zo zie ik ook een beetje de discussie tussen actief en passief.
LD: Wij zijn als actieve beheerder maar in een beparkt aantal nichesegmenten actief. Die 80-20-regel van jou gaat in ons geval redelijk op.
PK: Gaat het daar naartoe? Dat je in nichesegmenten actief management gaat toevoegen en dat je voor de grote blokken in portefeuille indexproducten kiest?
LD: Daar heb je grote kans van.
JV: Als je benchmark de S&P 500 is ben je snel klaar, dan kun je beter een tracker nemen. Maar als je heel gericht zoekt naar smallcaps of snelgroeiende bedrijven, of bijvoorbeeld – niet te vergeten – naar bijzondere strategieën, zoals absolute return, dan kun je juist heel goed terecht bij actief management. Dat kost je misschien wel meer, maar in ruil daarvoor krijg je bijvoorbeeld de helft van de volatiliteit van aandelen, maar wel hetzelfde rendement.
PK: Als je doel is om niet de S&P te verslaan, maar bijvoorbeeld gewoon ieder jaar 5% te halen.
JV: Ja, dan ga je terug naar de vraag: wat is je doel? Als je doel bekend is ga je kijken hoe je dat kunt bereiken. Dan is dit misschien een iets duurdere oplossing, maar wel een die meer zekerheid geeft. In ieder geval meer zekerheid dan een passieve oplossing. Op een gegeven moment ging iedereen in passieve obligatieindices, totdat iedereen er achter kwam dat je dan per definitie het meeste leent aan de partijen die al het meest geleend hebben. Want zo zitten die indices in elkaar. Dat is niet heel verstandig.