Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor
  • Word abonnee
  • Inloggen

    Inloggen

    • Geen account? Registreren

    Wachtwoord vergeten?

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

Het Neutrino Akkoord

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!

 

Auteur: Marcel Tak

Marcel Tak is dé special product-specialist van IEX en IEXProfs, maar schrijft ook graag over rente, obligatiemarkt en toezicht als hij zich daartoe geroepen voelt. "De financiële sector is in belangrijke mate bezig met het verplaatsen van lucht. De werkelijke toegevoegd waarde is beperkt. In mijn columns wil ik r...

Meer over Marcel Tak

Recente artikelen van Marcel Tak

  1. dec '21 Van pindakaas tot bitcoin 10
  2. jul '21 AFM: Meer verbiedend dan bindend 1
  3. jan '21 Turbo: hoge hefboom in de ban? 41

Reacties

16 Posts
| Omlaag ↓
  1. raulgol 29 september 2011 11:30
    Nog steeds vertrouwen in die politici?
    Ik constateer slechts dat Berlusconi vindt dat Merkel een dikke reet heeft, de Grieken weer over nazi's beginnen en Geithner met z'n hefboomtrucs probeert Schauble de wet voor te schrijven.
    Lekker de Duitsers overal de schuld van geven en tegelijkertijd vragen of ze nog wat willen schuiven?
    Dat kan alleen in sprookjes.
  2. [verwijderd] 29 september 2011 11:41
    "De kosten om een faillissement van het land te voorkomen staan in geen verhouding met die van een daadwerkelijk default."

    Is dat echt zo? Ik ben geen econoom maar wel een ingenieur en in mijn vak zou zo'n bewering grote achterdocht wekken. Het lijkt alsof er iets uit het niets wordt gecreeerd. Dat zou nog beter zijn dan een perpetuum mobile (en net zo onmogelijk).
  3. forum rang 5 theo1 29 september 2011 12:58
    Het lijkt me beter om die CERN voor straf op Pluto te richten. Dat is een veel betere bestemming voor figuren als Delors, Kok en Lubbers.

    En om het bij een zo wanstaltig slecht ontwerp als de euro te hebben over "achteraf gezien een paar weeffoutjes" dan vind ik dat wel het understatement van het jaar. Je kon vanaf dag 1 zien aankomen dat het vroeg of laat moest mis gaan.
  4. parachutist 29 september 2011 12:58
    quote:

    koan schreef op 29 september 2011 11:41:

    "De kosten om een faillissement van het land te voorkomen staan in geen verhouding met die van een daadwerkelijk default."

    Is dat echt zo? Ik ben geen econoom maar wel een ingenieur en in mijn vak zou zo'n bewering grote achterdocht wekken. Het lijkt alsof er iets uit het niets wordt gecreeerd. Dat zou nog beter zijn dan een perpetuum mobile (en net zo onmogelijk).
    ook in jouw vak doen ze dat om bijvoorbeeld een nucleaire ramp te voorkomen.
  5. [verwijderd] 29 september 2011 13:35
    lekker makkelijk bedacht....in datzelfde voertuig zitten wellicht nog een paar gasten die mee terug in de tijd willen;

    -analisten die zichzelf even tot Guru willen opwerken door al hun eerder gegeven adviezen willen bijstellen tot een 100% score.
    -Vlak achter de chauffeur heeft een man met bekend snorretje plaatsgenomen...hij wil ook trachten zijn aloude oplossing invulling te geven; geen euro, maar een Duitse Reichsmark...geen Griekenland, maar een Duitse provincie...geen eindeloos geOH, maar gewoon zijn woord dat wet is voor een 1000jarig rijk etc. etc.

    misschien is het beter dat reizen in de tijd nooit mogelijk zal zijn... en in mijn optiek is dat het ook niet; sneller dan het licht zou betekenen dat je beeld en geluid kan terughalen alsof je de (beeld/geluid)echo van toen kan achterhalen. Als licht een jaar erover doet om een bepaalde afstand af te leggen...en iets is sneller, dan komt het voor mijn part morgen aan, maar niet gisteren!

    ivet
  6. [verwijderd] 29 september 2011 16:33
    Op de terugreis naar 2011 zien de politici 2003 en 2004 voorbijschieten. Geschrokken merken zij op dat Duitsland en Frankrijk de regels van het EU hebben aangepast, zodat er geen sancties meer worden opgelegd voor het overschrijden van de grens van het 3% overheidstekort. Hun hoop om de toekomst te veranderen is in duigen gevallen. Ze dachten de toekomst aan te passen door het verleden te veranderen, maar dat blijkt niet te werken.
    Verslagen komen ze weer aan op de tijd dat hun weggingen. Er is niets veranderd.
  7. forum rang 5 theo1 29 september 2011 21:38
    Ik wil wel even een luchtballonnetje oplaten. Volgens mij moet het systeem niet strakker, maar juist losser. Er moet een mogelijkheid zijn om binnen het stelsel te devalueren en er moet een min of meer automatisch vereveningsmechanisme zijn. Anders loop je steeds weer vast op de verschillen tussen de lidstaten. Het alternatief is natuurlijk om alleen door te gaan met landen die sterk op elkaar lijken, maar dat betekent opbreken van de eurozone. Ik zal nu proberen de eurozone bij elkaar te houden.

    Ik geloof niet in "onafhankelijke instituten" die van alles moeten beoordelen. Dat zijn uiteindelijk toch ambtelijke commissies die al snel beheerst gaan worden door Frankrijk en Duitsland en alleen hun belangen gaan verdedigen. De discipline moet worden opgelegd door de markt, die is daar goed in en die is ook net zo hard voor iedereen.

    Het zal dus een mengsel zijn tussen het oude EMS en de euro zoals we hem nu hebben. Ieder land heeft zijn eigen munt, maar tegen gefixeerde wisselkoersen. De ECB blijft gewoon, en blijft doen wat die nu doet. Bovendien garandeert de ECB uitwisselbaarheid tussen de munten tegen de officiële koers. Die moet dus niet te ver van de realiteit af gaan liggen. Die koersen moeten periodiek worden herzien op basis van de rente op staatsobligaties, volgens een vaste formule en in een vaste cyclus. Dan weet iedereen in de markt waar hij aan toe is. Ieder land geeft dus zijn eigen staatsobligaties uit, en de rente daarop bepaalt de discipline. Stijgt de rente, dan devalueert de munt bij de volgende herziening. De vaste koersen bewaren de voordelen voor de handel, de periodieke herziening zorgt ervoor dat een afzonderlijk land niet kunstmatig duur of goedkoop wordt. Een automatisch vereveningsmechanisme dus.

    Het devaluerende land krijgt door de devaluatie lucht, maar wordt tegelijk gestraft met duurdere importprijzen. Je zou ook een vorm van eurobonds kunnen invoeren, maar dat moet een toetje zijn; een beloning voor goed gedrag, niet voor slecht gedrag. Bijvoorbeeld, de landen met de laagste staatsrente mogen een bepaald percentage gezamenlijk lenen. Dat moet niet te veel zijn, bijvoorbeeld 30% van hun schuld. Door de grotere liquiditeit kan dat goedkoper zijn dan lenen op eigen naam. De grote landen zijn daarbij natuurlijk in het voordeel omdat ze al een grotere liquiditeit hebben. Dat is goed voor het draagvlak. De eurobonds zijn optioneel, als het goedkoper is om op eigen kracht te lenen, doe je dat.

    Het is natuurlijk wel even slikken voor de euromastodonten dat het symbool, de tastbare eurobiljetten, gaat verdwijnen. Hadden ze er maar niet zo'n zooi van moeten maken. Publieke vernedering is dubbel en dwars verdiend.

    Marcel, dit is een voorzetje voor verdere discussie. Speel maar door aan je politieke vrienden, je mag het gratis gebruiken. Bronvermelding is natuurlijk wel zo netjes. Volgens mij gaat een systeem langs deze lijnen veel beter werken dan die lapmiddelen die nu rondgaan en die een te star systeem alleen maar starder maken.
  8. [verwijderd] 29 september 2011 23:24
    quote
    ......Belangrijker: in het Neutrino Akkoord wordt opgenomen dat de EU Eurobonds zal uitgeven waarvoor de gehele unie garant staat. Individuele landen lenen alleen nog zelfstandig voor het bedrag dat hoger ligt dan de 50% schuldengrens......

    Inderdaad: Als beleggers alleen Eurobligaties zouden kunnen kopen zou het hele Europrobleem verdampen.
    Die grens van 50% is in dit voorstel begrijpelijk Terecht vrezen de noordelijke landen dat zij kunnen opdraaien voor de problemen van zuidelijke landen als alle landen onbeperkt tegen gelijke voorwaarden geld zouden kunnen lenen middels Eurobligaties.

    Maar dit haalt tegelijkertijd de doelstelling: wegnemen van de crisissfeer, onderuit. Er blijven nu immers spaanse en franse obligaties waarop beleggers hun pijlen kunnen richten. De dominotheorie: het ene na het andere land valt nu om, gaat nog steeds op.

    Daarom het volgende voorstel:

    De ECB geeft Eurobligaties uit tegen een vermoedelijk lage marktrente.
    De lidstaten kloppen bij de ECB aan voor geldleningen. De rente die zij betalen is een eenvoudige functie van staatsschuld en begrotingstekort. Italie betaalt een hoge rente, Nederland en Duitsland betalen een lage rente.

    Voordelen:

    1: de crisissfeer verdwijnt; De domino-theorie gaat niet meer op.

    2: De ECB verdient nu geld dat uitgegeven kan worden ten behoeve van de Europese economische stabiliteit. Men hoeft dus niet meer rechtsstreeks bij de belastingbetaler aan te kloppen om fondsen te vullen en dat soort zaken.

    3: de invoering gaat niet over de rug van de gedisciplineerde landen
    want de ongedisciplineerde landen vullen het fonds: dat geldt vanaf invoering voor landen als Italie en Frankrijk, maar ook later als de PVV onderdeel blijft van de regering, voor Nederland.(zij het in veel mindere mate).

    4. Het gaat hier om een automatisch corrigerend mechanisme. Er is dus geen machtspolitiek van een Euro=commissaris voor nodig. (Hoewl die wellicht wel nodig blijft.

  9. forum rang 5 theo1 30 september 2011 15:09
    guidolin,

    Ik zie hier toch wel wat problemen in:
    - de kredietwaardigheid van de euro obligaties. In feite securiseer je de obligaties van de afzonderlijke landen. De kredietwaardigheid van het geheel blijft dus afhankelijk van die van de onderdelen. Zo kunnen de niet-gedisciplineerde landen zoals jij dat noemt, het geheel omver trekken. De minst kredietwaardige landen hebben immers (naar verhouding tot hun omvang) de hoogste schulden. Daarom tellen ze buitenproportioneel mee in de kredietwaardigheid van het geheel.
    - de bepaling van de rente waarvoor de afzonderlijke landen uit het fonds kunnen lenen. Dit gaat onvermijdelijk uitlopen op pure machtspolitiek. Een land als Frankrijk, maar ook Italië (de derde grootste economie in de eurozone), zal het nooit toestaan dat ze aan de verkeerde kant van de streep komen. Ze zullen dus niet instemmen met een volautomatische formule, tenzij die zo in elkaar zit dat ze dik in het voordeel zijn. Daar zullen andere landen weer niet mee accoord gaan. En wat doe je met een geval als Griekenland nu, dat volgens iedere zinnige formule op een rente zou uitkomen die onbetaalbaar is? Laat je ze stikken? Dat zou een bankroet betekenen en meteen funest zijn voor de rating van de eurobonds, zeker als het niet gaat om een onbeduidend land als Griekenland, maar om een groot land als Italië. Maak je een uitzondering? Dan is meteen het mechanisme kapot.
    - de omvang van het fonds dat gevormd wordt door de eurobonds. Stel, Duitsland verhoogt de uitkeringen en een jaar later breekt er een recessie uit, de werkloosheid loopt ineens sterk op. Duitsland moet dan meer lenen. Omdat Duitsland veruit het grootste land van de eurozone is, betekent dat automatisch dat er meer eurobonds moeten worden uitgegeven. Dat zou betekenen dat de rente op de eurobonds stijgt en dat ook Frankrijk meer kwijt is aan rente. Het beleid van het ene land heeft langs die weg direct invloed op de rente die de ander betaalt (via de rente op de gemeenschappelijke obligaties). Dat zal leiden tot frictie.

    Dit zijn de valkuilen van eurobonds die als doel hebben de kredietonwaardigheid van sommige landen "uit te smeren" over het geheel. Een paar rotte appels kunnen de hele mand aansteken en dan is iedereen de klos. Een locaal probleem kan niet meer geïsoleerd worden. We hebben dit al helemaal zien gebeuren bij de meltdown van gesecuriseerde hypotheekobligaties. Een paar sub-primes die niet betalen kunnen het hele triple A bouwwerk doen instorten.
  10. [verwijderd] 30 september 2011 18:48
    Hallo Theo1,

    Vooraleer in te gaan op jouw bezwaren tegen mijn voorstel, is het wellicht goed om te kijken wat jij als alternatief voor ogen hebt.

    Als ik je eerdere voorstel lees, ben je voor het verlaten van de Euro;

    quote

    "Het zal dus een mengsel zijn tussen het oude EMS en de euro zoals we hem nu hebben. Ieder land heeft zijn eigen munt, maar tegen gefixeerde wisselkoersen."

    De oude munten terug met een vaste onderlinge wisselkoersen? Dat is toch de EMS, pur sang? Toen hadden we weliswaar een bandbreedte (de slang) maar die was bedoeld om de door jou gewenste flexibiliteit te verzorgen zodat de centrale banken niet elke dag hoefden in te grijpen. Maar ik zie nog niet goed waarom jouw voorstel nog een plaats biedt voor een Euro anders dan een rekeneenheid. (En die hadden we tijdens de EMS al.
    De Euro schaf je dus af. Behalve als rekeneenheid.
    Maar dat is toch precies waar elke exporterende ondernemer bang voor is? De nachtmerrie dat Nederland met een buitengewoon gewaardeerde en respectabele munt achterblijft waarmee niets meer te verkopen is? Zwitserse problemen?
    En hoe verloopt de overgang? Dat wordt toch een megacrisis van twee decennia? Ben je daar niet bang voor?

    Wat jouw commentaar betreft:

    * de kredietwaardigheid van de ECB: als die er niet is gaan we ten onder. Maar die kredietwaardigheid wordt bepaald door de wijze waarop de ECB beslissingen neemt. Dat hangt samen met de volgende punten.

    * machtspolitiek: Ik zoek naar een automatisme wat eenmalig wordt afgesproken. De rente wordt vastgesteld door de ECB. Dus niet door Italie of Frankrijk. Als de landen in problemen dat niet accepteren gaat de hele zaak niet door maar dan ben ik ook door de bocht en rijp voor het verlaten van de Euro. Want bodemloze putten zijn niet aanlokkelijk.
    * Het probleem Griekenland behoeft een aparte benadering maar dat geldt voor elk scenario. IMF, procedure Argentinie en curatele onder Euro-commissaris, stel ik voor.
    * Wat Duitsland betreft: Het doen en laten van Duitsland is bepalend voor de gehele wereld. Als door toedoen van de Duitsers de Fransen meer rente moeten betalen dan is dat maar zo en hebben de Fransen pech gehad. Maar zo is het altijd al geweest en dat geldt in ieder ander stelsel ook.
    De markt reageert op het gedrag van alle spelers. En de ECB laat zich leiden door de markt. Dus de rente die de ECB betaalt, is een marktrente. En ik moet mijn eerdere zinsnede inderdaad wat aanpassen. De rente die de ECB rekent aan de individuele landen is een eenvoudige functie van marktrente, staatschuld en overheidstekort van de individuele lidstaten.

    Wat de mand met rotte appels betreft: Californie is een rotte appel maar heeft nog niet geleid tot de ineenstorting van de VS. Uiteindelijk gaat het om de geloofwaardigheid van de grote instituten zoals IMF en ECB.

16 Posts
|Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links