Net als bij iedereen die in de tijd belegde staan de roaring nineties en de dotcombubbel van 2000 ook bij Corné in het geheugen gegrifd. Prima column in FD van hem over biotech-aandelen. Hij ontwaart vele rode vlaggen en besluit hiermee:
Niet afgebeeld, maar waar Corné het ook over heeft: idioot hoge koerswinstverhoudingen (keek in 1999 ook niemand meer naar). Zijn haren gaan bij hem ook overeind staan - ken u nagaan bij Corné! - bij jargon als burn rate en dat werkelijk ieder bedrijf veelbelovend is.
Ja, dat kennen we inderdaad. Om dit alles een beetje te duiden, hier de grafiek van de roemruchte Nasdaq Biotech Index (blauw - tegenwoordig ook met Galapagos) versus de S&P 500 (rood) en de toch ook niet misselijke technologie-index Nasdaq 100 (grijs).
Als ik die grafiek heel lang trek...
... dan gaat u wellicht net als Corné ook hier aan denken:
Zomaar uit het niets
Of het zo is? De wijsheid komt altijd pas achteraf en dan ziet het er altijd zó logisch uit, dat u niet begrijpt hoe iedereen hierin kon trappen. Als u uzelf wilt testen zet u eerlijk in de comments of u denkt dat de index inderdaad nu instort, of zich opmaakt voor weer een piek.
Kan u achteraf eens opzoeken hoe u er toen - ofwel nu - over dacht. Zeer verhelderend. Enfin, geen spannender aandelen dan biotech of aanverwante fondsen, we hebben het dit jaar ook volop met lach en traan beleefd op het Damrak met Galapagos, Fagron en Esperite.
Met nieuwskomers Kiadis Pharma, Curetis en Probiodrug viel ook genoeg te beleven, hoewel die kleine, illiquide aandelen zijn en weinig omzet kennen. Kijk daar sowieso al erg mee uit. Want uitkijken moet u met biotech. Er lijken maar twee standen op te zitten: hard voor- of achteruit.
Dat is nog tot daar aan toen, maar het echte gevaar - en dat is nou juist wat biotech zo onweerstaanbaar spannend en sexy maakt - zijn die aburpte, maar o zo beslissende koersexplosies of -implosies op nieuws. En dat is gewoon vaak tijdens beursuren. Zomaar uit het niets.
Als u (semi-)professioneel handelt, de hele dag achter de schermen zit en snel kunt reageren, is dit nog te doen. Als u alleen 's avonds naar uw porto kijkt... Nee, naar mijn smaak zijn deze aandelen daarom beslist niet geschikt voor zeg maar Harry Mens Weekendbeleggers.
Tekenend hiervoor vind ik die quote van de Galapagos CEO Onno van der Stolpe bij BNR: Wij kregen van AbbVie te horen dat de deal niet doorging vijf minuten voor ze het persbericht verstuurden. Dat was op 25 september. Op klaarlichte dag. Het is nog goed te zien aan de grafiek: -18,7%.
Die vijf minuten zijn nog een eeuwigheid vergeleken bij de tijd die u als handelaar of belegger hebt, als zulk nieuws uit komt. Mijn idee daarom die stoploss, Corné. Dan bespaart u zichzelf veel ellende en frustratie. Want u zult maar net even naar de wc zijn...
Intussen bemoeit ook Jorik van den Bos van het Kempen Hoog Dividend Aandelen Fonds zich er mee en ook hij houdt zijn hart vast. En niet alleen omdat slecht negen (!) van de 190 aandelen uit de Nasdaq Biotech Index maar dividend betalen. Kijk in zijn timeline, want hij heeft nog meer:
Hoezo winsten?! Ja, dit is gewoon Party like it's 1999. Grappig detail: in die tijd moest Jorik volgens mij bij ING praten als brugman om zoiets simpels als een dividendfonds op te zetten. Als de koersen, zoals toen, zeg ieder jaar 20% stijgen, raakt iedereen volledig het zicht kwijt op waar beleggen echt om gaat.
Niet alleen biotech, ook farma gaat kiezelhard.