rene l schreef op 6 mei 2020 11:22:
Gisteren hadden we eigenlijk uitbundig 75 jaar vrijheid moeten vieren, ik had de intentie om mijn eigen oorlogsverhaal te schrijven over wat opa en oma op de boerderij meegemaakt hadden en waar opa mij het nodige over verteld heeft toen ik altijd bij hem op de hooischudder zat en Zwartje het paard het werk nog deed.
Helaas voel ik mij benauwd, ik voel mij of ik opgesloten zit in een dwangbuis, en ben bang om te schrijven over wat ik echt vind.
Tja, mij opa was zo rechts als de pest, hij was geen landverrader, hij is vaak door de Duitsers beschoten, hij was actief bij de ondergrondse, en toen de boerderij belegerd werd door de Duitsers hadden ze twee gevluchte jonge broers uit het plat gebombardeerde Rotterdam verstopt op de hooizolder achter een schot.
Samen met een Joods gezin die ook gevlucht waren in de hongerwinter.
Oma vertelde, er zaten ook hele jonge soldaten tussen, oma gaf hun eten, ze hadden honger, en ze zaten bij haar te huilen aan de tafel omdat ze geen enkel benul hadden waarom ze moesten vechten, ze wilden gewoon terug naar huis.
Opa kreeg na de oorlog ook een lintje, hij vond het maar niks en heeft deze zorgvuldig weggelegd achterin de kledingkast.
Hij heeft hem mij wel eens laten zien en zei dan lachend, mooier zal ik er ook niet van worden als ik hem draag.
Mijn jeugd was ondanks dat mijn vader op hele jonge leeftijd overleden is een hele mooie periode, ik speelde in vrijheid, je had geen zorgen, en ook op latere leeftijd kon je eigenlijk doen en laten wat je wilde en geld speelde geen rol als je niet meer uitgaf dan je verdiende.
Je krijgt natuurlijk naarmate je ouder word steeds meer verantwoordelijkheden, je hebt ook zorgen, maar toch, het leven verliep eigenlijk helemaal niet zo slecht.
Ik leer nog steeds elke dag van de fouten die ik maak, wijsheid komt namelijk met de jaren.
De laatste jaren ga ik mij echter steeds meer zorgen maken, wat is er in Nederland in vredesnaam aan de hand.
Kijk maar eens naar onze regering, kleuter gedrag, onfatsoenlijke woordenkeuzes, incompetent, en als je naar een debat kijkt lijkt het wel of je de ballenbak van Ikea ziet.
Het Verenigd Europa is er ons onder valse voorwendselen doorgedrukt, het was gewoon een brug te ver, en het is het slechtste wat ons als Nederland overkomen is.
De feiten heb ik al zo vaak genoemd, geld, verdeeldheid, dictatuur en de vrijheid van meningsuiting wordt steeds verder ingeperkt.
De toestroom van asielzoekers is compleet uit de hand gelopen, Europa was al vol, en toch moest massa immigratie er doorgedrukt worden onder leiding van Merkel.
Voor onze eigen jeugd zijn de woningen op of onbetaalbaar.
De jonge Eritrejers hebben ze gratis en voor niets gekregen.
Ze zijn hier inmiddels al weer zo'n jaar of vier, velen van net boven de 20 hebben inmiddels al 2 kinderen.
Helaas spreken ze nog geen woord Nederlands en ze blijven maar jatten bij de supermarkt.
Ik hoor het ook van een reporter van onze dorpskrant die ik ken.
Over bepaalde onderwerpen mogen ze helemaal niet meer schrijven.
Een delegatie van politie en het dorpshoofd hebben ze over de vloer gehad, mondjes dicht over dit onderwerp, en zo niet, dan pakken we jullie op persoonlijke titel op en worden jullie veroordeeld.
Ondertussen hoor ik via via dat het AZC er toch doorgedrukt is, het aantal is inmiddels verhoogd van 600 naar 800 stuks.
In de krant wordt dit doodgezwegen, ze zwijgen als het graf.
En je zie het ook in de media, kranten, de NPO, RTL, rechters, Urgenda, linkse partijen, enz., ze worden volgens mij allemaal aangestuurd door een onzichtbare bovenlaag die een soort van wereldorde op willen zetten waarbij hun de lakens uit kunnen delen.
En nu zijn we totaal onverwacht of misschien ook niet overvallen door Corona.
Blijkbaar komt het onze regering goed uit, bepaalde zaken kunnen versneld doorgedrukt worden.
Gelukkig liggen de Duitsers dwars, ze willen geen Eurobonds.
Hoe het allemaal af gaat lopen, ik heb er een zwaar hoofd in en ik heb een beklemmend gevoel.
Mijn opa heeft me er altijd voor gewaarschuwd dat er een tweede poging zou komen.
Hij schold nooit, hij vloekte nooit, en ik heb hem slechts één keer woedend gezien.
Het was op 7 juli 1974, hij vierde die dag zijn 72-ste verjaardag.
De Rotterdamse onderduikers waren met hun gezin aanwezig, en het Joodse gezin zat op de bank.
Witheet zei hij na afloop, we hebben niks geleerd en ons weer te pakken laten nemen.
www.youtube.com/watch?v=1eeJID5QeLg