AkzoNobel en Axalta: a perfect fit? Zo op het eerste gezicht wel. Beide bedrijven verdienen hun geld met verf (coatings). AkzoNobel komt, exclusief de af te splitsen Specialty Chemicals divisie, uit op een jaaromzet van € 9,5 miljard. Het Amerikaanse Axalta schopt het tot een omzet van €3,7 miljard.
AkzoNobel is sterk bij huis- en keukenverven, Axalta heeft een stevige positie in autolakken. Die laatste sector dekt AkzoNobel nog niet af, maar het verfconcern is dan wel weer actief op het gebied van coatings voor gebouwen. Grote problemen met de mededingingsautoriteiten liggen dan ook niet voor de hand. Er is concurrentie genoeg.
‘Fusie van gelijken’
AkzoNobel is derhalve een flink maatje groter dan Axalta. De gedoodverfde partners hebben te kennen gegeven te streven naar een fusie van gelijken, maar uiteraard is er van een fusie geen sprake en neemt AkzoNobel bottom line Axalta over. De vraag is even hoe de exacte verdeling zal komen te liggen binnen de nieuw te vormen combinatie.
Nu was Axalta vóor de bekendmaking van de gewenste ‘fusie’ circa €6 miljard waard, terwijl AkzoNobel (exclusief €10 miljard geschat voor de Specialty Chemicals divisie) het tot €9,6 miljard schopte. Dan ligt ruwweg een 60/40 verhouding voor de hand.
Echter, over die verdeling valt nog wel een appeltje te schillen. Beleggers kennen Axalta een aanmerkelijk hogere waardering toe dan AkzoNobel.
Los van het feit of dit al dan niet terecht is: dat verschil in waardering vormt wel de grondslag voor de gewenste combinatie. En dat pakt dus in het nadeel uit voor zittende aandeelhouders AkzoNobel. Voor het beeld: AkzoNobel koerst op een k/w van circa 18, versus 24 voor Axalta. Dit alles uiteraard vóór het persbericht van maandag.
Slecht track record
AkzoNobel heeft sinds enige tijd een nieuwe CEO: Thierry Vanlancker. Allereerst maakt die in tweede instantie alsnog een valse start. Vanlancker heeft herhaaldelijk laten weten geen grote overnames na te streven, dat terwijl naar verluidt Axalta sinds juni al (weer) in beeld was.
Nu kan er een semantisch woordspelletje ontstaan. Immers, er is hier geen sprake van een overname maar een ‘fusie van gelijken.’ Een kansloze discussie van hetzelfde niveau waarbij Vanlancker AkzoNobel’s tweede winstwaarschuwing van dit jaar weigerde als zodanig te betitelen.
Het track record van AkzoNobel met grotere overnames is niet al te best. Wie tijd en zin heeft, kan eens terugkijken naar hoe het bedrijf presteerde tijdens de acquisitie van het Britse ICI. Mogelijk dat Vanlancker het ditmaal beter zal doen, maar gezien bovenstaand is het vertrouwen daarin niet zo heel groot.
Poison pill
We zullen niet, opnieuw, de opsomming geven van alle beloftes die AkzoNobel heeft gedaan ten tijde van belager PPG. Het verfconcern stelt dit jaar, tot twee keer toe, teleur met de cijfers en de middellange termijndoelstellingen gelden als erg ambitieus. Maar dat is pas per 2020, dus dat duurt nog wel even. En als de transactie doorgang vindt, is dat probleem gelijk ook van tafel.
De gewenste fusie tussen AkzoNobel en Axalta geldt als vlucht naar voren. De angst dat belager PPG toch weer opduikt, de topman van dat concern ontkende dit weliswaar maar daar hoeft weinig waarde aan te worden gehecht, is en blijft groot.
Zeker als de Specialty Chemicals divisie is afgesplitst en de opbrengst (geschat €10 miljard) is uitgekeerd aan aandeelhouders, geldt AkzoNobel als smakelijk overnamehapje.
Nu valt dat nog steeds niet uit te sluiten, maar de combinatie AkzoNobel Axalta is wel een flink maatje groter. Daarbij geldt dat beide bedrijven in elkaar moeten worden geschoven, hetgeen enig executierisico met zich meebrengt, iets waar een potentiële belager voor de korte termijn wellicht geen trek in heeft.
Daar komt bij dat er wél grote mededingingsobstakels wachten als PPG wel een gooi wil wagen naar het overnemen van het gecombineerde AkzoNobel Axalta. De stap laat zich dan ook zeker betitelen als poison pill.
AkzoNobel Axalta: mooie fit, maar…
Het is voor aandeelhouders nog even afwachten of de gesprekken tussen beide tot overeenstemming zullen leiden. Er zijn tal van redenen waarom een an sich rationele deal toch kan afketsen. De ruilverhouding bijvoorbeeld, kon wel eens een lastige worden.
En de vraag is ook in hoeverre aandeelhouders, en dan vooral die van AkzoNobel, hier blij mee zullen zijn. De stap van AkzoNobel is toch vooral een defensieve: een ultieme poging om niet overgenomen te worden.
Aandeelhouders AkzoNobel doen er goed aan uiterst kritisch te blijven over de plannen en niet te ver mee te gaan in de (ongetwijfeld) fraaie vergezichten die geschilderd zullen gaan worden als de beide verfproducenten tot overeenstemming komen.
Beleggers in AkzoNobel waren beduidend beter af geweest als de overname door PPG wel door was gegaan. Koersen van boven de €95 zullen niet snel op de borden komen te staan, terwijl de risico’s bij AkzoNobel wel significant zijn toegenomen.
Disclaimer: Crum heeft geen posities in bovenvermelde fondsen.
Dit artikel is onderdeel van IEX Premium en krijgt u cadeau van ons. Wilt u de aanbeveling en meer Premium artikelen lezen, klik dan hier om een maand gratis IEX Premium te proberen.