Chinese impuls

Het is al jaren hetzelfde liedje op de financiële markten: "China heeft het gedaan". Wat er ook misloopt in de economie, voor de oorzaak wordt meteen met een beschuldigende vinger in de richting van de Chinezen gewezen.

Daar sta ik op zich niet van te kijken. Het is gemakkelijk om direct een schuldige te kunnen aanwijzen. Zo hoef je niet dieper te graven naar andere oorzaken. Dat bespaart je veel tijd en moeite als analist of econoom, want die tijd is er vaak niet in volatiele markten.

Voor u mij met een scheve blik bekijkt, laat ik ook meteen erbij zeggen dat ik ook zie dat niet alles van een leien dakje loopt in China. De economie koelt af en de transitie van een export-gedreven naar een consumptie-economie gaat traag.

Vervijfvoudiging

Maar een dergelijke transitie is in het verleden met de Westerse economieën ook nooit vlot verlopen. Sterker nog, in Europa gingen er soms oorlogen mee gepaard. Dat de Chinese economie afkoelt is ook bij de haren gegrepen.

Ik kan hooguit stellen dat de Chinese economie niet meer dezelfde procentuele groei kan voorleggen als in het vorige decennium. Toen groeide de economie in China met ruim 14% op jaarbasis. Vandaag is dat percentage gehalveerd.

Natuurlijk, toen had de Chinese economie een jaarlijkse omvang van 2 biljoen dollar. Vorig jaar stak diezelfde economie de kaap van 10 biljoen dollar voorbij: een vervijfvoudiging! Er is geen enkele economie die hieraan kon tippen, zowel op vlak van groei als omvang.

Alles kent zijn grenzen

China is inmiddels de tweede grootste economie ter wereld, en zit in de slipstream van de Verenigde Staten.

Wie denkt dat een economie van dergelijke omvang jaarlijks structureel kan blijven groeien aan 10%, die heeft weinig begrepen van de globale balancering. Wellicht ook weinig van natuurkunde, want alles kent z’n grenzen, ook de indrukwekkende groei van China.

Wie de zaken op nominaal vlak bekijkt, ziet dat het Chinese bbp in de topjaren toenam met 500 miljard dollar (met 14% jaarlijkse groei), terwijl de Chinese nominale groei vorig jaar bijna 1 biljoen dollar op jaarbasis bereikte (met 7% jaarlijkse groei). De term afkoeling lijkt hier niet op z’n plaats.

Minder export

Maar door de enorme omvang van de Chinese economie ontsnapt dit land ook niet aan de globale grillen. China zal nooit een eiland van groei kunnen blijven, als de rest van de wereld te maken krijgt met economische tegenwind. Dat kon ik recent al afleiden aan de exportcijfers van enkele omringende landen:

• De export van Zuid-Korea kreeg in oktober een flinke opdoffer van -15,8%, waarbij de export naar China met 8% terugviel.
• Voor Taiwan was de schade nog groter. De door dalende export kromp de economie met 1%, wat mede veroorzaakt werd door een 20% daling van de export naar China.

Er is dus wel degelijk sprake van vraaguitval voor bepaalde producten, maar China is niet de enige boosdoener, zowat alle belangrijke afnemers (Europa, Verenigde Staten, …) moesten inbinden. Het voorspelt niet veel goeds voor de globale economie.

Tweede handelsmunt

Er hangt opnieuw een recessie in de lucht, met name voor de traditionele Westerse economieën. China zou weleens de redder in nood kunnen worden in deze onheilstijden.

Niet enkel houdt de globale economie het hoofd nog boven water vanwege de bijdrage van de economische groeicijfers uit China, ook wordt er steeds meer gehandeld met de Chinezen, met hun eigen munt wel te verstaan. De Chinese renminbi is op weg om de op één na belangrijkste handelsmunt ter wereld te worden.

De Chinezen hebben ondertussen dertig bilaterale handelsverdragen ondertekend die valutaswaps met de renminbi onderschrijven. Sinds China deze bilaterale overeenkomsten in gang heeft gezet, werd sinds 2008 inmiddels voor 468 miljard dollar (2,9 biljoen RMB) aan swaps ingezet om handelsovereenkomsten te financieren.

Deur weer op een kier

Maar hier blijft het niet bij. De RMB was ook het vijfde belangrijkste betaalmiddel en het zesde meest verhandelde valuta wereldwijd in 2014. Dit zijn cijfers die kunnen tellen, en maken een opname van de RMB in de valutakorf van de SDR, de munt van het IMF, des te realistischer op korte termijn.

Ik verwachtent dat de Chinese munt in 2016 haar intrede zal doen. Het opengooien van dit soort financiële grenzen zal voor een geheel nieuwe inflow aan business zorgen in China. En er gaan nog andere grenzen open in China, want ook beleggers zullen meer vat krijgen op Chinese aandelen.

MSCI, een van de grootste leveranciers van indices en relevante financiële producten (fondsen, ETF’s, …) zal de deur voor Chinese aandelen terug op een kier zetten, nadat deze eerder nog hard was dichtgeslagen (als gevolg van de heisa op de Chinese beurzen).

MSCI zal opnieuw Chinese aandelen met een buitenlandse notering, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten (ADR’s), toelaten in haar indices. Deze herweging zal een enorme impact hebben op deze aandelen, die flink werden afgestraft in de voorbije maanden.

Consumptiegroei

Ten slotte ving ik vorige week ook het nieuws op dat China de eenkindspolitiek zal loslaten, wat op termijn voor een gigantische economische boost kan zorgen. Echtparen mochten in China voor lange tijd slechts één kind krijgen. Nu wordt het mogelijk om nog een tweede kind te krijgen.

Hoe meer Chinezen, hoe groter de economie. De Chinese leiders zien het moment rijp voor de volgende stap naar de binnenlandse consumptiegroei. Kortom, er zijn voldoende elementen in het voordeel van China. Meer nog, China is goed gepositioneerd om ook de volgende kickstart aan de globale economie te bezorgen.

En laat een goed startpunt de lokale beurs zijn. Met nog voldoende monetaire munitie in hun achterzak, verwacht ik dat de Chinezen zullen blijven schieten (zoals ze recent opnieuw deden met een zoveelste renteverlaging).

Opwaartse versnelling

Ze hebben aan dit tempo nog bijna vier jaar aan renteverlagingen voor de boeg vooraleer de nulrente (zoals in Europa en de Verenigde Staten) is bereikt. Ook technisch staan de Chinese beurzen er nog niet zo slecht voor.

Als de indices op de huidige niveaus kunnen stabiliseren – waar het momenteel alle schijn van heeft – dan kan dit de basis vormen voor een volgende opwaartse versnelling. En dan kunnen Chinese aandelen de westerse tegenhangers ook op sleeptouw nemen. Onderschat de Chinezen nooit, ook niet op de beurs.