De Chinese ziekte op de beurzen zal naar mijn mening aanhouden totdat de Chinese munt, de yuan (CNY), klaar is met depreciëren (devalueren). Dit is voor een aantal reden, die ik hier zal aankaarten, nog niet het geval. Het land, en vele beleggers, hebben nog wat pijnlijke tijden voor de boeg.
Tijd dus om maatregelen te treffen.
Timing
Gisteren heeft China flink ingegrepen in de valutamarkt en kwamen er wat piepende geluiden uit de Fed, waardoor de dollar ook nog eens verzwakte. De koers van de yuan werd van 6,65 naar 6,60 op de dollar gezet. Lijkt klein, maar intraday is het een enorme beweging.
Inmiddels zijn we weer terug aan het zakken (dus yuan verzwakt weer), maar het spel is in volle gang. Soros en andere hedgefundmanagers denken dat ze het scenario van het breken van het Britse pond kunnen herhalen, maar dan met de CNY.
In september 1992, werd door met name Soros, de min of meer vaste wisselkoers van het Britse pond gebroken (voor de intimi, de slang), waardoor de munt in een enkele beweging enorm verzwakte. Soros verdiende er een miljard dollar mee en volgens de Chinezen en sommige ingewijden wil Soros hetzelfde doen met de CNY.
Slag en oorlog
De Chinezen hebben gisteren dus een klap aan de speculanten uitgedeeld, maar daar is dan ook alles mee gezegd, want China, net als het Verenigd Koninkrijk, gaat dit niet kunnen volhouden. De exportindustrie ligt op apegapen en de schuldenproblemen binnen het land zijn schrikbarend groot.
Als er alleen naar de banken gekeken wordt (en dat is geflatteerd omdat in China de schaduwbanken een grote marktpositie hebben) dan bedraagt de balansgrootte 35.000 miljard dollar. Inderdaad, 35.000.000.000.000 Amerikaanse pegels. Het bbp (wat China in een jaar verdient zeg maar) bedraagt 10.000 miljard dollar.
Steeds meer zakenbanken schatten de slechte leningen (NPL) op 20% van het totaal, wat dus 70% van het bbp zou bedragen! Dit zou Armageddon kunnen betekenen voor China en zal de beurzen dichter bij huis niet ongemoeid laten...
Impotent tegengif
De Chinezen hebben na 1000 miljard dollar gebruikt te hebben in 2015, nog 3300 dollar aan reserves over om eventuele bankproblemen het hoofd te bieden. Maar hier wringt de schoen, want 2000 miljard dollar is waarschijnlijk al vergeven (infrastructurele projecten, exportfinanciering en zo verder) en als de kapitaalvlucht aanhoudt, dan is die reserve zo weg.
En hier wordt het probleem ook gelijk duidelijk: China heeft voor haar exportsector een zwakkere yuan nodig, maar een zwakkere yuan zorgt voor kapitaalvlucht. Intussen zijn er nog legio andere problemen die om een bak geld vragen (bailout Chinese beleggingsproducten bijvoorbeeld), dus Soros cum suis bevechten is pure bluf, want China kan dit niet volhouden.
Geen keuze
Komt erop neer dat China door de knieën moet en de yuan moet devalueren (de peg met de dollar moet worden losgelaten) en het liefst in een enkele keer (in plaats van beetje bij beetje). Zoals mijn favoriete hedgefundmanager Crispin Odey stelt, het is onmogelijk voor de Chinezen om 12% looninflatie te hebben en een huizenbubbel in stand te houden met 0% productiviteitsgroei.
Massaontslagen en sociale onrust zijn gewoon onverteerbaar voor China en dus zal zij kiezen voor een devaluatie (en dus andere landen op zadelen met de kosten daarvan).
Devaluatie aanstaande
Dan moeten we denken aan een beweging van minimaal 10% en wellicht zelfs 20%. Dat is een enorme beweging, iets wat een valutahandelaar in één keer multimiljonair of failliet voor vijf generaties kan maken. De yuan zal ook andere munten onderuit trekken, zoals de Hongkong dollar.
Die zit ook aan de Amerikaanse dollar vast, maar de vraag is of dat een houdbare situatie is. Mocht de peg hier ook losgelaten worden, dan zal ook hier een enorme beweging plaatsvinden. Lukt het Hongkong om de dollar-peg in stand te houden, dan is het verlies op een short beperkt (paar cent downside).
Beide vind ik dus mooie speculatieve shorts met de HKD als veiligere optie door beperkte downside. De Chinese beurs kan ook geshort worden, maar daar is al een groot gedeelte ingeprijsd en beer-rallies kunnen erg pijnlijk zijn, dus niet iets voor de belegger met een zwak hart.
Hoe dan ook, China zal een smaakmaker zijn in 2016 en als mijn scenario uitkomt, dan zijn enkele shorts in de regio geen slecht idee als verzekering op de Europese long posities.