Deze kan er ook nog wel bij, past prima in dit verhaal. De onstuitbare opmars van de Chinese yuan of renminbi, die echter nog wat goed te maken heeft op de almachtige dollar.
China is not dead, it only smells funny, zou mijn grote held wijlen Frank Zappa zeggen. Kijk mee en vooruit, klik voor groot. Die eerste grafiekjes en cijfers kent u wel, de Chinese inkoopmanagersindices voor de industrie (malaise) en dienstensector (matig tot redelijk).
Old and new China
Maestro, volgende grafiek! China-watchers herkennen de eerste wel. Omdat, om een understatement te gebruiken, niet iedereen blind vaart op officiële Chinese data als die inkoopmanagersindices maar ook het BBP, kijken velen liever naar wat intussen al de Li Keqiang index is gaan heten.
De Chinese premier liet zich ooit ontvallen dat hij liever kijkt naar electriciteitsverbruik, vervoer over spoor en bankleningen om het Chinese BBP te bepalen, dan naar het officiële BBP-cijfer. U ziet in de grafiek een dalend electriciteitsverbruik. De grafiek rechts - spreekt voor zich - is splinternieuw voor mij.
Het kan best dat we die grafiek in de toekomst vaker tegenkomen. Misschien wordt het wel dé leading indicator voor de Chinese economie. China zit namelijk midden in de overgang van een industriële en exportgedreven economie naar meer een consumptieve diensteneconomie: old en new China dus.
Dit gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot. De slechte cijfers van de Chinese maakindustrie en dalende grondstofprijzen doen wellicht het ergste vrezen, maar het kan best zijn dat het onderliggend veel minder selcht gaat met China dan we denken. Het land positioneert zich juist voor betere tijden.
A-, H-shares en de rest
Dit was de boodschap gisteren tijdens een educatieve lunchbijeenkomst van pensioenfonds en pur sang lange termijnaandelenbelegger Comgest, dat naar eigen zeggen zo'n 30 miljard euro beheert. Eigenlijk ging deze meeting heel ergens anders over, maar dit maakte op mij de meeste indruk.
Comgest had de pers uitgenodigd om uit te leggen hoe het hele Chinese beurzenstelsel in elkaar steekt, hoe het zit met al die A-, H- en nog meer shares, hoe beleggen werkt in het land, wat de restricties zijn, wat voor hervormingen er aan komen én hoe u als buitenlander nou in het land belegt.
Klik op het plaatjs voor de hele (PDF-)presentatie, dat Comgest u cadeau doet. Ik hoef er weinig aan toe toe te voegen. Blader er even doorheen, met een paar rake plaatjes en summiere tekst legt het huis precies uit hoe de boel daar nou in elkaar steekt. Vragen zie ik anders wel in de comments.
Om een lang verhaal kort te maken: zeker als particulier is het nog altijd lastig, moeilijk en zelfs onmogelijk om zelf in Chinese aandelen te beleggen. Als het al lukt, kunt u er ook stukken gemakkelijker in dan uit, als u begrijpt wat ik bedoel. Kies gewoon een fonds of tracker als u er graag wilt beleggen. Klaar.
Gokkers!
Het gaat nog heel lang duren voordat China echt een volwassen markt is, maar het land staat wel op het punt om binnen enkele jaren een serieuze plek te krijgen in de diverse MSCI indices, de benchmark voor dit soort aangelegenheden. Just one more thing! Waarom al die boom & bust op de Chinese beurs?
Dan gaat het natuurlijk voroal om de Shanghai Compositie of de CSI 300. Die indices zien er uit alsof het commodities zijn: jaren vlak, dan een streep omhoog, een tuimeling omlaag, dan weer jaren niks en ga zo maar door. Chinezen zijn gokkers in hart en nieren, verklaarde Comgest dit alles eenvoudig.
Ze kijken ook anders naar aandelen, ze letten niet op koerswinstverhoudingen et cetera. Bij hen is een aandeel van drie cent gewoon goedkoper dan eentje van acht cent. Wellicht een idee voor onze pennystocks om de hele boel maar te verhuizen. Welllicht valt daar wél Imtech, Pharming et cetera te slijten :-)
Intussen zijn die waarderingen flink afgekomen door de beurskrach deze zomer. Iemand zin om een gokje te wagen? Misschien een leuke dobbel om een tracker of een fonds te kopen, weg te leggen en te wachten tot de Chinezen ergens in de komende jaren weer volkomen de kolder in hun bol krijgen.
