Er gebeurt nu ontzettend veel op het gebied van goud. De meeste ontwikkelingen geven naar mijn mening aan welke monetaire en geopolitieke scenario’s er in het verschiet liggen. De meeste media besteden er maar weinig aandacht aan, waardoor het grote publiek er ook weinig van meekrijgt.
De geïnformeerde belegger kan hier zijn voordeel mee doen.
DNB moest laatst toegeven dat zij een deel van haar fysieke goudpositie, die in de Verenigde Staten lag opgeslagen, heeft gerepatrieerd. Op allerlei vragen over “ons’ goud vanuit de pers en de Tweede Kamer reageerde DNB laconiek.
Zo zie je maar weer dat wat een centrale bank (en politici) zegt niet het belangrijkste is; wat het daadwerkelijk doet is dat wel. Dit zou de focus moeten zijn van elke belegger.
Zo heeft ECB-voorman Mario Draghi gezegd dat de ECB-raad al gesproken heeft over een opkoopprogramma (soort QE) en dat ze alle assetclasses besproken hadden BEHALVE goud. Als de beste man zoiets zegt, dan weet ik welke kant ik moet opkijken.
Twijfel aan eurozone
Het startschot voor deze ontwikkeling is natuurlijk door Duitsland gegeven. Het frappante is dat Duitsland alleen een deel van het goud uit (weer) de Verenigde Staten en uit haar euro/EU geliefde Frankrijk haalt, terwijl het haar goud in de kluizen van niet-euroland Engeland ongemoeid laat.
Dit is toch wel een teken aan de wand. Een paar weken terug werd ook bekend dat het Front National, de grootste in de peilingen, het Franse goud wil repatriëren. En ook de Belgische centrale bank heeft deze week aangegeven goud-repatriëring te overwegen.
Volgens al deze centrale banken was goud een barbaars reliek, maar ze zijn nu wel goud aan het terughalen. You do the math.
Nixon
Het doet mij denken aan de periode voordat het goudloket in de Verenigde Staten dichtgezet werd door Nixon. De dollar was voor die tijd om te zetten voor een vaste hoeveelheid goud.
Nederland en met name Frankrijk vertrouwden het op een gegeven moment niet meer en gingen steeds meer dollars omwisselen voor goud. Uiteindelijk heeft Nixon toen maar besloten de conversiemogelijkheid af te schaffen. Kortom, wat gaat er nu afgeschaft worden en waarom?
Waar is het goud?
Allereerst zijn er natuurlijk de verhalen dat de Fed het goud simpelweg niet meer heeft liggen maar stiekem heeft verkocht. Het feit dat de Fed nee zei op een Duits verzoek om haar goudstaven fysiek te inspecteren was al een veeg teken.
Als de verhalen kloppen dat het Duitse goud wat Duitsland al heeft teruggehaald uit de Verenigde Staten inderdaad opnieuw is gegoten (wat totaal overbodig was), dan kan dit ontaarden in een wie-het-eerst-komt-het-eerst-maalt-race.
De andere mogelijkheid is dat veel landen verwachten dat er monetair wat onweer op komst is. Dat Duitsland haar goud uit mede-euroland Frankrijk haalt, is één indicatie. De andere is dat DNB en Duitse Bundesbank wel degelijk een plan hebben liggen voor als de euro valt.
Fysieke bezittingen
De onherroepelijkheid van de euro die door politici en centrale bankiers wordt geclaimd is dus een leugen. Nog een indicatie is dat de geopolitieke tegenhangers van het Westen, Rusland en China, al jaren fysiek goud aan het opkopen zijn.
De dollars die worden verdiend met olie en graan (Rusland) en consumentengoederen (China), worden nu niet aangehouden, maar direct omgezet in fysieke bezittingen zoals bedrijven, mijnen, landbouwgrond en fysiek goud.
Dit is toch een duidelijke motie van wantrouwen jegens de Amerikaanse dollar. Door ook groot fysiek goud te kopen, geven deze twee geopolitieke antagonisten aan een monetaire kentering te verwachten.
Schaken
Al met al, is er dus ontzettend veel gebeurd op het gebied van goud. De verwevenheid met geopolitieke en monetaire ontwikkelingen, maakt het een complexe materie, die op meerdere manieren te interpreteren valt.
Ik zie het als een schaakspel en de zetten die ik anticipeer zijn in deze column door mij weergegeven. Ben benieuwd of er IEX-columnisten of -lezers zijn met een contrasterende visie over de bovengenoemde ontwikkelingen.