Tussen alle lijstjes kwam ik een prachtige lijst van Morgan Stanley tegen: een langeretermijnlijstje. Volgens Morgan Stanley moet een belegger het in de nieuwe nifty fifty-aandelen zoeken.
Ter herinnering, de nifty fifty waren de vijftig Amerikaanse aandelen in de jaren zeventig, waarvoor beleggers maar één beslissing hoefden te maken en dat was kopen en vervolgens alleen maar blijven zitten.
Na een aantal jaren met mooie performance ging iedereen die aandelen najagen. De waardering nam explosieve vormen aan. In de grafiek hieronder ziet u duidelijk dat IBM op een koers-winstverhouding van 40 begon, bijna twee maal het marktgemiddelde. Dat was gelijk het hoogtepunt in de nifty fifty-periode.
Andere nifty fifty-namen waren bijvoorbeeld:
Echt lange termijn
Maar als u op het hoogtepunt van de nifty fifty-hype was ingestapt op mega-waarderingen dan was uw rendement uiteindelijk toch teleurstellend. Zoals altijd als u meegaat met hypes. De beleggers moesten nog decennia op de blaren zitten, ondanks de goede onderliggende winstgroei.
Gelukkig verdienden de echte langetermijnbeleggers ook met deze aandelen uiteindelijk goed geld. Dit kwam omdat de winsten gewoon door bleven groeien. Lange termijn is dan dus wel meer dan tien jaar.
In de AEX
Dit jaar zie je dat ook al in AEX. De drie aandelen waar u het mee heeft kunnen verdienen zijn:
- Royal Dutch Shell
- Unilever
- ASML
Alledrie aandelen waar de gure wind van de euroschuldencrisis aan voorbij is gegaan en alledrie bedrijven met nauwelijks schulden. Bij Unilever maak ik me overigens wel wat zorgen over de het omzetdeel in de zuidelijke eurolanden.
Enige tijd geleden heeft Morgan Stanley onderzoek gedaan naar een dergelijk mandje in Japan. Raar maar waar, ook daar blijkt de nifty fifty-strategie uitstekend te werken. Groot voordeel is wel dat de overmatige rendementen daar alleen maar kwamen door bovenmatige winstgroei.
Deze aandelen zijn nauwelijks duurder geworden. Per saldo leverde dat 5% per jaar op. Sinds 1989 betekent dat een outperformance van 203% sinds 1989.
Terrific twenty
Morgan Stanley heeft een mandje met twintig namen gemaakt. Om maar met eenzelfde soepele naam te komen heb ik terrific twenty (T20) verzonnen. Deze T20 is geselecteerd op een hele lijst met kenmerken:
- Kans op groei marktaandeel
- Houdbaarheid van de marktpositie van het bedrijf
- Pricing power
- Mogelijkheden om kosten te besparen
- Mogelijke verbeteringen in operational leverage
- Sterkte van de return on equity
- Hoe kijkt het management naar de strategische positie?
- Houding van het management ten opzichte van de kapitaalsallocatie
- Houding van het management betreffende corporate governance
Klik op de tabel voor een grote versie
Makkelijk beleggen
Ook heeft Morgan Stanley de karakteristieken van het lijstje even doorgerekend. Dit lijstje van twintig heeft:
- een gemiddelde beurswaarde van 21 miljard euro: geen kleintjes dus
- een gemiddelde winstgroei van 12%
- een omzetgroei van 6%
- een return on assets van 20% en dat is 7% meer dan het Europese gemiddelde
Met die Unibail ben ik het natuurlijk niet eens, het is een van de grootste onderwegingen in de portefeuille van het SNS Nederland Aandelenfonds. Maar overall kan ik me wel vinden in zo’n mandje met namen dat je eigenlijk maar eens in het jaar hoeft te controleren of ze nog wel de kwaliteit hebben die ze van te voren is toegedicht.
En tja, als het ooit een hype wordt, dan moet u goed opletten wanneer deze trend gaat keren. Maar dat is een luxezorg en een zorg voor veel later.