ETF’s erger dan Marxisme? Als liberaal was ik als door een wesp gestoken bij het lezen van het artikel Liever Marx dan ETF’s. Het moet toch niet gekker worden. 14 maart 2017 10:20 • Door IEXProfs Redactie Als liberaal was ik als door een wesp gestoken bij het lezen van het IEXProfs-artikel Liever Marx dan ETF’s. Het moet toch niet gekker worden in de uitwisseling van argumenten voor en tegen indexbeleggen. Een aantal weken geleden besteedde ik aandacht aan de opvatting van Lee King Fuei van vermogensbeheerder Schroders, die vond dat 50% van de (Aziatische) indices wordt bedreigd door het fenomeen disruptie. Lees ook: Disruptie bedreigt passief Azië Dat was dan in ieder geval nog een waarschuwing aan individuele beleggers, waar je het mee eens kan zijn of niet. Je kunt als belegger zelf bepalen of je op basis van Fuei’s argumenten al dan niet passief of actief wilt beleggen. Actief sociale functie Maar Inigo Fraser-Jenkins van vermogensbeheerder Bernstein, verantwoordelijk voor de ETF-Marxisme vergelijking, gaat een stap verder. In het vorig jaar uitgebracht research-rapport Silent Road to Serfdom: Why Passive Investing Is Worse Than Marxism geeft Fraser-Jenkins aan dat actief beleggen een belangrijke maatschappelijke en sociale functie heeft. Actieve beleggers zorgen voor een juiste allocatie van kapitaal naar de bedrijven en sectoren die dat nodig hebben. Op deze wijze wordt economische groei op de meest efficiënte wijze gegenereerd. Een andere methode om kapitaal te verdelen is op Marxistische wijze via een strakke planeconomie. De overheid bepaalt de maatschappelijke en ook individuele behoeften van bedrijven en consumenten en verdeelt op die manier het kapitaal. Planningsproces We weten allemaal dat dit wereldbeeld niet alleen faalt in het bereiken van economische doelstellingen, maar ook welhaast per definitie tot een dictatoriaal geregeerde samenleving leidt. Toch meent Fraser-Jenkins dat een Marxistische economie in ieder geval beter is dan een maatschappij waarin passief beleggen de boventoon voert. Natuurlijk is die stelling provocatief, maar deze wordt er daarmee niet minder onzinnig door. Waarom is volgens de Bernsteinstrateeg passief beleggen nog slechter dan centraal leiding van een economie? Dat komt omdat het Marxisme er in ieder geval voor zorgt dat er een planningproces is. Ontwikkelingen inschatten Bij passief beleggen is dat niet het geval. Maar actief beleggen is superieur boven zowel Marxisme en passief beleggen, want het heeft een sociale functie in het toewijzen van kapitaal aan industrieën en bedrijven die het nodig hebben. Actieve beleggers kijken naar de economie en proberen de toekomstige ontwikkelingen in te schatten en brengen kapitaal naar de meest kansrijke industrieën. Tjonge, deze manier van redeneren lijkt wel de opmaat naar de vraag voor overheidssubsidie voor actieve beleggers. Immers, zij doen (kennelijk) aan zelfopoffering om hogere maatschappelijke doelen binnen handbereik te krijgen. Redenering klopt niet Dat beeld wordt bevestigd door de vaststelling in het rapport dat passief beleggen inderdaad voordelen heeft voor individuele beleggers, namelijk de lagere kosten. Die lagere kosten leiden in de meeste gevallen, dat toont onderzoek nu al jaren aan, tot betere resultaten dan de prestaties van de actieve fondsen. Individueel zijn actieve beleggers dus gemiddeld slechter af, maar zij leveren wel een maatschappelijke bijdrage door een juiste assetallocatie te bewerkstelligen. De redenering van Fraser-Jenkins klopt naar mijn idee van geen kant. Hij doet voorkomen alsof passief beleggen van hogerhand, bijvoorbeeld vanuit de overheid, is opgelegd. Als dat zo zou zijn, sneed zijn argumentatie hout. Dan zou, buiten de markt om, een (door de markt) ongewenste manier van beleggen zijn opgedrongen, die verstorend werkt op de allocatie in de economie. Slechter dan de index Maar passief beleggen is populair geworden, omdat actieve beleggingsfondsen gemiddeld niet in staat zijn tot betere prestaties te komen. Dat betekent dat het allocatieproces juist niet goed werkt en in ieder geval onvoldoende beloning voor de actieve beleggers oplevert. De populariteit van passief beleggen is juist een gevolg van een tot voor kort slecht werkende markt. Passief beleggen zal uiteindelijk juist bijdragen aan een betere allocatie binnen een economie. Ten eerste is er een grote hoeveelheid actieve fondsen dat in beleggingsstijl tegen de index aanschurkt. Door de hogere kosten doen deze fondsen het nagenoeg altijd slechter dan de index. Juiste actieve fondsen over Deze actieve fondsen worden langzamerhand uit de markt gedrukt ten gunste van indexfondsen. Dat is geen verlies, noch voor de individuele beleggers noch voor de gewenste bijdrage aan de juiste assetallocatie. Dan blijven over de actieve fondsen die in hun beleid significant afwijken van de index. Daarvan zullen alleen de succesvolle fondsen overblijven, ofwel de fondsen die qua rendement, gecorrigeerd voor het risico, beter presteren dan de index. Deze fondsen zijn wél in staat hun participanten te belonen voor de juiste allocatie van kapitaal naar (nieuwe) bedrijven en sectoren. Bij deze fondsen gaat, zoals het hoort, individueel voordeel voor beleggers hand in hand met een zo goed mogelijke maatschappelijke verdeling van kapitaal. Gewenste sanering actief Deze succesvolle actieve fondsen zullen (kunnen) groeien, zodat de juiste allocatie beter gegarandeerd is dan onder het oude systeem met zeer veel niet functionerende actieve fondsen. Kortom, de opkomst van passieve beleggingsfondsen leidt tot de gewenste sanering waardoor een efficiëntere en beter functionerende fondsindustrie ontstaat. Dat is zowel in het voordeel van de individuele belegger als van de economie in het geheel. De stelling dat indexbeleggen slechter zou zijn dan het Marxisme is eerder een wanhoopspoging oude belangen te verdedigen dan dat het een serieuze waarschuwing tegen deze nog steeds in populariteit toenemende manier van beleggen is. Lees ook: Liever Marx dan ETF's De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.