In geen tijd van een paar euro naar een heleboel. En weer terug. Zo cyclisch is Randstad. Het aandeel lijkt wel een boom & bust commodity. En dood geld sinds 1998, bromt u wellicht.
Daling, spike, aanmodderen
Randstad is uitvinder van de uitzendbusiness. Het concern kwam op 5 juni 1990 naar de beurs. Het aandeel daalde eerst een kwart, daarna kwam die spike omhoog en vervolgens was het aanmodderen, zo lijkt het. Op een termijn van dik dertig jaar zijn doorgaans logaritmische grafieken nodig, maar die van Randstad lijkt op de gewone.
Wel een apart plaatje dit. Het ziet er zelfs uit alsof een hogere macht een ondoorbreekbaar weerstandslijntje over al die toppen heeft getrokken. En de koers duikt er steeds minder ver van weg, als ze haar hoofd weer eens heeft gestoten.
En toch is het vreemd. Want hoe kan het dat een aandeel dat toch gestaag waarde weet te scheppen, getuige de oh zo cyclische, maar per saldo wel mooi oplopende omzetten en winsten, dat niet op het koersenbord tot uiting weet te brengen?
Lucratief aandeel voor buy & hold-beleggers
Om het nog gekker te maken: ondanks dat de koers niet vooruit te branden, is Randstad voor buy & hold-beleggers al sinds 1990 een heel lucratief aandeel. Tenminste, voor wie het af en toe kon opbrengen een jaartje of langer niet te kijken. Dit is Randstad herbelegd en geïndexeerd versus de benchmark, de AEX.
Het fonds deed zowat twee keer beter dan de index.
Steeds lagere verwachte k/w
Hoe kan dit? Ten eerste is er de waardering, ofwel heel simpel de verwachte koerswinst/verhouding. Die is in die ruim dertig jaar steeds lager komen te liggen. Misschien mag u wel van neergaande trend spreken.
In 1998 deed de uitzender - hot, hip en happening toen - bijna 50 keer de verwachte winst. Dat is net zoveel als tech-monopolist ASML vorig jaar op de top en dat vonden we al eng. En terecht naar wat nu blijkt, als u op het bord kijkt.
Bij Randstad bleek het ook teveel van het goede, het aandeel is er nooit meer in de buurt geweest. Zo ziet u ook dat mesjogge doen op de beurs echt van alle tijden is.
Een jaartje later betaalden we weer ruim dertig keer de verwachte winst voor verzekeraar Aegon en de bijna €60 die toen op het bord stond... Laat maar.
Randstad doet nu ruim tien keer de verwachte winst, maar dat is geen zeker koopmomentje. Tegen vijftig keer had de koers trouwens nu hoe hoog gestaan?
Dividend
Randstad doet ook een whopping 9,5% dividendrendement. Dat dividend is de reden dat het aandeel zo goed deed in al die jaren. Het is alleen geen dividendaandeel, want daarvoor is het beleid te grillig.
Dat is symptomatisch voor cyclicals en eigenlijk ook financials en marktpartijen als Flow Traders. Als er veel wordt verdiend, wordt er ook veel uitgekeerd. Is er geen winst, dan is er ook geen dividend.
Zo passeerde Randstad deze eeuw al twee keer. Het dividend keerde een paar jaar later weer terug, om ook weer te groeien, maar de samengestelde interest excels van vermogensbeheerders waren al stuk.
Zitvlees
Zo kan Randstad, als u goed timet, een geweldige belegging zijn, maar een nachtmerrie als u dat verkeerd doet. Lang buy & hold aanhouden door de cycli heen lijkt nog de beste wijsheid. Daar moet u wel het zitvlees voor hebben. En dan moet u met de koers nog goed timen voor uw exit. Of dividendcapriolen.
Of is de waardering dan weer net heel aantrekkelijk? Zoals die dat nu op papier ook is, of bent u zeker van een recessie, of minimaal economische neergang? Of vreest u die onzichtbare weerstandslijn over de toppen?
Wat is beleggen toch lastig. Helemaal bij een grillige cyclical als Randstad.
