Handelsdag: een 'melt-up' time-out (behalve voor goud)

Door Jamie McGeever

ORLANDO, Florida (Reuters) -TRADING DAY

Het duiden van de krachten die de wereldmarkten aansturen

Door Jamie McGeever, marktencolumnist 

Een golf van winstnemingen en economische onrust duwde dinsdag Amerikaanse en wereldwijde aandelen van hun recordhoogtes, terwijl beleggers het aanhoudende politieke getouwtrek in de VS en Frankrijk verwerkten, terwijl goudfutures het mijlpaalniveau van $4.000 per ounce bereikten.

Meer daarover hieronder. In mijn column van vandaag kijk ik naar de asymmetrische risico's in de soepele beleidskoers van de Fed. Voorzitter Jerome Powell zegt dat renteverlagingen nodig zijn om de krakende arbeidsmarkt te ondersteunen, maar dat is mogelijk discutabel. Minder betwistbaar is de stuwkracht die ze geven aan al reeds boomende activaprijzen.

Als je meer tijd hebt om te lezen, hier zijn een paar artikelen die ik aanbeveel om te helpen begrijpen wat er vandaag op de markten gebeurde.

Belangrijkste marktbewegingen van vandaag

Gespreksonderwerpen van vandaag:

* Bankreserves VS onder $3 biljoen

De bankreserves in de VS die bij de Fed worden aangehouden zijn voor het eerst sinds januari onder $3 biljoen gezakt – bijna $300 miljard sinds eind augustus – een duidelijk teken dat overtollige liquiditeit uit het systeem wordt gedraineerd.

Er is niets magisch aan de $3 biljoen, en het ligt waarschijnlijk ruim boven het onkenbare niveau waarop beleidsmakers menen dat reserves nog steeds "ruim" zijn. Maar het scherpt de focus op de QT van de Fed en de vraag hoe laag reserves kunnen dalen zonder liquiditeitszorgen aan te wakkeren. Fed-gouverneur Christopher Waller zei dat $2,7 biljoen hypothetisch een ideaal niveau kan zijn. Dat is niet ver weg.

* Obligatieblues

Soevereine schuldenmarkten wereldwijd staan zwaar onder druk, vooral het lange eind van de curve, waar rentes recent in veel landen naar historische hoogtepunten zijn geschoten. En in het geval van Japan: recordhoogtes.

Voor Amerikaanse Treasuries was er dinsdag wat lucht, maar de achtergrond blijft uitdagend. Beleidsmakers laten economieën heet draaien met monetaire en budgettaire verruiming, juist terwijl financiële markten boomen en inflatie boven doel ligt. Op dit moment zijn beleggers eerder geneigd om elke opleving te verkopen dan elke dip te kopen.

* Niets raakt je in deze gouden jaren

Goudfutures bereikten dinsdag $4.000 per ounce, en de spotprijs kwam binnen $10 van dat mijlpaalniveau. Goud is in zes weken 20% gestegen en staat dit jaar meer dan 50% hoger.

De rally moet toch snel vaart verliezen, toch? Misschien. Maar nu er nog altijd wordt gesproken over 'debasement'-trades en centrale banken blijven kopen, is het niet duidelijk wat die katalysator is of wanneer die verschijnt.

Ruim Fed-beleid riskeert olie op het vuur van de 'alles'-rally te gooien

De Federal Reserve zegt dat haar renteverlagingen bedoeld zijn om de impact van een dreigende breuk op de arbeidsmarkt te verzachten. Helaas is het onwaarschijnlijk dat goedkoper geld dat doel bereikt, maar wat het vrijwel zeker wel doet is de "alles"-rally in financiële activa aanwakkeren.

De redenering van voorzitter Jerome Powell en de zwaluwstaart op het Federal Open Market Committee voor preventieve verruiming is op zich begrijpelijk. Banengroei verdampt, wat het risico vergroot op een spiraal van stijgende werkloosheid, lagere consumptie en tragere groei of zelfs recessie.

Het probleem is dat het favoriete instrument van de Fed – de federal funds rate – een bot instrument is. Dat is altijd zo geweest, maar de risico's bij gebruik ervan zijn nu bijzonder asymmetrisch en steeds meer scheef naar ongewenste uitkomsten. 

Dit komt deels door de onevenwichtigheden die zijn ontstaan in het Amerikaanse bedrijfsleven, de economie en de financiële markten. De consumptie wordt gedreven door de rijkste huishoudens, die het grootste deel bezitten van een boomend Wall Street, waar winst, investeringen en marktkapitalisatie worden gedomineerd door een handjevol megabedrijven. 

De Fed versoepelt het monetaire beleid terwijl de financiële condities in de VS het ruimst zijn in meer dan drie jaar, kredietspreads het krapst sinds 1998, inflatie een procentpunt boven doel, en de bbp-groei op een jaartempo van rond 3% of hoger draait. 

Op de financiële markten is de "alles"-rally in volle gang – de drie grote indices van Wall Street, de Russell 2000 smallcap-index, de technologiesector, chip-aandelen, goud en bitcoin staan allemaal op recordhoogten. 

Powell zei eind vorige maand dat aandelenkoersen "tamelijk hoog gewaardeerd" zijn, misschien echoënd wat voormalig Fed-voorzitter Alan Greenspan in 1996 zei over "irrationele uitbundigheid" op de markten destijds. Het is echter de moeite waard te onthouden dat de S&P 500 daarna verdubbelde en de Nasdaq verviervoudigde in waarde voordat ze in maart 2000 piekten. 

Er is geen suggestie dat een vergelijkbare boom – of bust – nu op de kaarten staat. Maar omdat het welvaartseffect zo prominent lijkt, zou de Fed marktomstandigheden wellicht zwaarder moeten meewegen in haar besluitvorming dan in het verleden.

HET IS EEN 'LOW-HIRE, LOW-FIRE' ARBEIDSMARKT 

Toch lijkt dat niet het geval. De Fed heeft de focus verlegd naar de werkgelegenheidskant van haar dubbele mandaat, maar het is niet duidelijk hoe fragiel de arbeidsmarkt werkelijk is. 

Veel van de recente piek in werkloosheidsaanvragen is te herleiden tot eenmalige weersextremen in bepaalde staten en, belangrijker, een van de hoofdredenen dat de banengroei is vertraagd zijn de immigratie- en deportatiebeleidslijnen van de regering-Trump. 

Zelfs als de zorgen van beleidsmakers gerechtvaardigd zijn, zijn de arbeidsdynamiek vandaag anders dan vroeger. Het is een "low-hire, low-fire" banenmarkt – de banengroei vertraagt duidelijk, maar het arbeidsaanbod krimpt ook. 

Het onpartijdige Congressional Budget Office verlaagde vorige maand zijn januari-ramingen voor netto-immigratie dit jaar met 1,6 miljoen, en verlaagde de prognose voor volgend jaar met bijna 1 miljoen. 

Dit heeft geholpen om de maandelijkse breakeven-banen­groei die nodig is om de werkloosheidsgraad stabiel te houden te verlagen tot ver onder 50.000, volgens schattingen van de St. Louis Fed, van meer dan 150.000 aan het begin van het jaar. 

En het is de moeite waard te onthouden dat de werkloosheidsgraad nog altijd historisch laag is op 4,3%. Het is onduidelijk of renteverlagingen, zelfs de extra 100 basispunten die de futuresmarkten tegen het einde van volgend jaar verwachten, bedrijven zullen aanzetten om in deze omgeving meer werknemers aan te nemen.  

Zoals economen bij BlackRock opmerken, wordt zo'n mate van verruiming doorgaans geassocieerd met een veel scherper verzwakkende arbeidsmarkt, inflatie en groei, waarvan geen van drieën nu zeker of zelfs waarschijnlijk lijkt. 

Het basisscenario van BlackRock-economen is wat zich nu lijkt te voltrekken – veerkrachtige huishoudinkomens die een heropleving in consumentenbestedingen aanjagen, en de golf aan AI-gerelateerde investeringen in techapparatuur, software en datacenters die de groei stuwen. Markten reageren dienovereenkomstig. 

Volgens voorzitter Powell is de beleidskoers van de Fed "gematigd restrictief", met andere woorden dicht bij neutraal. Per saldo riskeert verdere verruiming Wall Street te laten oververhitten, meer dan dat ze een zichtbaar positief effect op de arbeidsmarkt zou hebben.

Wat kan de markten morgen bewegen?

Trading Day elke doordeweekse ochtend in je inbox ontvangen? Schrijf je hier in voor mijn nieuwsbrief. 

Geuite meningen zijn die van de auteur. Ze weerspiegelen niet de visie van Reuters News, dat onder de Trust Principles inzet op integriteit, onafhankelijkheid en freedom from bias.

(Door Jamie McGeever;)

Bron: Reuters. Dit artikel is automatisch vertaald. Bekijk het originele artikel.