DEN HAAG (AFN) - Cryptomunten als bitcoin en ripple vormen op dit moment nog geen risico's voor de financiële stabiliteit in Nederland. Volgens het Centraal Planbureau (CPB) is daarvoor het handelsvolume op dit moment te beperkt. Ook zijn maar weinig financiële instellingen blootgesteld aan de digitale valuta's.
Wel is er volgens de onderzoekers wel een mogelijk probleem met crypto's als het gaat om het financieren van misdaad, oplichting en de grote verliezen waar particuliere beleggers mee te maken kunnen krijgen. Ook zet het planbureau vraagtekens bij het hoge energieverbruik. Het zogeheten minen van bitcoin is volgens onderzoek van Digiconomist goed voor 0,3 procent van het wereldwijde energieverbruik.
In de toekomst kunnen wel risico's ontstaan als de handel in crypto's meer en meer verweven raakt met de reguliere handel. Verschillende financiële instellingen verkennen de mogelijkheid van crypto's voor hun internationale betalingen. En dat worden er steeds meer. Ook centrale banken wereldwijd onderzoeken of zij eigen vormen van digitale munten willen uitgeven. Dit gebeurt bijvoorbeeld in Zweden waar een digitale variant van contant geld is uitgegeven.
Aanschaf met creditcard
Een aantal Amerikaanse banken verbiedt consumenten om cryptovaluta aan te schaffen met hun creditcards. Nederlandse banken hebben zo'n verbod niet ingesteld. Circa 2 procent van de particuliere beleggers in Nederland financiert de aankoop met een lening. Daardoor lopen financiële instellingen in Nederland volgens het CPB geen grote risico’s wanneer digitale munten zouden crashen.
Vooralsnog worden crypto's, waar vooral door particulieren in wordt geïnvesteerd, vooral opgepot in plaats van uitgegeven. Circa 490.000 Nederlandse huishoudens bezitten crypto's. Dat komt neer op 6,5 procent. Volgens het CPB is deze manier van bewaren van waarde wel risicovol, ook omdat geenszins duidelijk is of aan een zogeheten 'token' verbonden dienst ook daadwerkelijk wordt geleverd.
Volgens het CPB is de toekomst van crypto's moeilijk te voorspellen. Een ineenstorting van de markt is denkbaar. Institutionele beleggers zullen zich niet zo snel wagen aan ongedekte blootstelling aan de munten. Strenger toezicht en grotere vraag zorgt mogelijk voor stabielere prijzen.