Van beleggers
voor beleggers
Uitgebreid zoeken

Beurscodes, betekenis en hulp bij zoeken

Europa

AEX
Euronext Amsterdam
BRU
Euronext Brussels
PSE
Euronext Paris
LIS
Euronext Lissabon
CHX
CBOE Europe, grote(re) EU aandelen
NAV
Investment Funds (NAV)

Noord-Amerika

NYS
New York Stock Exchange
OTC
CBOE BZX Exchange (US)
TSE
Toronto Stock Exchange

Kunt u een instrument niet vinden?

Zoek dan via de zogenaamde ISIN code. Elk instrument, aandeel etc. heeft een unieke code.

Kies vervolgens - wanneer er meerdere resultaten zijn - de notering op de beurs van uw keuze.

Waar vind ik die ISIN code?

Google de naam van het instrument, aandeel etc. met de toevoeging 'ISIN'.

Als zoeken op ISIN code geen resultaten oplevert hebben wij het instrument of aandeel niet in onze koersendatabase.

desktop iconMarkt Monitor
Home  /  Forum  /  uniQure  /  Hartfalen en overname InoCard

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

uniQure« Terug naar discussie overzicht

Hartfalen en overname InoCard

73 Posts
Pagina: 1 2 3 4 »» | Laatste | Omlaag ↓
  1. Tex Mex 5 september 2014 12:28
    Na de overname van InoCard is het, denk ik, de moeite waard om op dit forum ook een apart draadje over hartfalen in relatie tot uniQure te openen. Ik vind het niet makkelijk om een volledig en actueel overzicht te geven over de stand van zaken m.b.t (transformatieve) AAV-gentherapie en hartfalen, maar zal hieronder toch een poging doen. Waar deze onvolledig of onjuist blijkt graag de aanvulling of correctie door andere forumleden!
    Hartfalen is een beschrijvende term voor een verminderde pompfunctie van het hart. Hieraan kunnen vele verschillende oorzaken/ziekten ten grondslag liggen. Een aantal voorbeelden zijn langer bestaande hoge bloeddruk, aangeboren of verworven hartklepafwijkingen, ontstekingsziekten van de hartspier of omliggende weefsels door (virale) infectie of steriele ontsteking (zeer zeldzaam). Daarnaast zijn er ook nog zeldzamer voorkomende genetische afwijkingen die leiden tot een metabole ziekte of tot een spierziekte, waarbij soms ook de hartspier aangedaan is. Het klinkt tegenstrijdig, maar deze laatstgenoemde oorzaak van hartfalen, een genetische aandoening, is op dit moment geen focus waar uniQure zich als ontwikkelaar van gentherapie op gaat richten. Tenminste, daar waar we het na de overname van InoCard hebben over de behandeling van hartfalen.
    De meest voorkomende oorzaak van hartfalen is namelijk ischemische hartziekte. Dat is een vorm van ziekte waarbij de hartspier verzwakt door een acute afsluiting (infarct) of vernauwing (vaatververkalking/atherosclerose) van één of meer kransslagaders, slagaders die de hartspier zelf van zuurstof en brandstof moeten voorzien. Tekort aan zuurstof leidt tot hartspierfunctieverlies, ofwel een verminderde pompfunctie van de hartspier, ofwel hartfalen. Dit kan acuut ontstaan (meestal bij een infarct) of langzaam met een min of meer onopgemerkt begin.

    Therapieën die de laatste decennia hebben geleid tot betere overleving van ischemische hartziekte zijn percutaneous coronary intervention (PCI ofwel ‘dotteren’) en coronary artery bypass graft surgery (CABG ofwel ‘een omleiding op het hart zetten’), in combinatie met medicamenteuze therapie (bloedverdunners rondom en na deze ingrepen). Daarnaast ook medicamenteuze behandeling met B-blokkers, diuretica, ACE-remmers et cetera in de ambulante fase, gericht op remodelling van de beschadigde hartspier. Ondanks, of misschien juist ten gevolge van deze behandelingen (als je niet overleeft krijg je ook niet de kans om hartfalen te ontwikkelen), ontwikkelt zeker een derde van de patiënten met ischemische hartziekte op den duur chronisch hartfalen. Het probleem van de huidige medicamenteuze therapie is dat het de progressie van hartfalen weliswaar vertraagt, maar niet omkeert. Alternatieven kunnen dan gezocht worden in de hoek van harttransplantatie (problemen: grote schaarste aan donorharten, daardoor strenge selectie om daarvoor in aanmerking te komen (en pas bij eindstadium hartfalen), grote operatie, levenslang medicamenteus onderdrukken eigen afweersysteem etc.) of in de hoek van de assist devices (mechanische ondersteuning (‘ingebouwd pompje’), problemen: kan eigenlijk alleen maar klinisch (‘kun je dus zelden mee naar huis’), vaak alleen ter overbrugging naar een transplantatie of tot herstel van een acuut hartfalen. Andere problemen: disfunctie van het apparaat, stolling, infecties etc.).
    Het probleem van de farmaceutische industrie is enerzijds dat het geen middelen in het arsenaal heeft dat hartfalen geneest, en anderzijds dat, ondanks dat de markt heel erg groot is, de vele beschikbare medicijnen allen via een beperkt aantal mechanismen hun werking uitoefenen en bij aflopende patenten eenvoudig na te maken zijn. Het probleem van de medical device industrie is dat ondanks de sterke technologische vooruitgang van de laatste decennia er eigenlijk nog steeds geen apparaat is ontworpen dat binnen of buiten het lichaam op pragmatische wijze de pompfunctie van het hart voor lange duur kan vervangen of ondersteunen. En de devices die wel op de markt zijn verschenen zijn erg duur.

    In mijn ogen liggen er daarom kansen voor de ‘gen-industrie’ en in het bijzonder voor uniQure om diverse redenen:

    1. Tot op heden was hartfalen altijd een ongeneeslijke, onomkeerbare ziekte. Gentherapie beoogt verbetering van hartfunctie, in plaats van het voorkomen van verdere verslechtering. In dierexperimenteel én humaan onderzoek is die verbetering reeds aangetoond.
    2. Gentherapie is via een infuus via de bloedbaan, gebruikmakend van de affiniteit van de juiste vector, op de goede plaats te krijgen (in de hartspier), zonder dure of risicovolle operatie.
    3. Mogelijk snel daarna weer ambulant, in ieder geval niet gebonden aan een apparaat (assist device) buiten het lichaam, met risico op storingen.
    4. De resultaten van de gentherapieën die tot nu toe door uniQure gepresenteerd zijn laten geen noemenswaardige veiligheidsrisico’s/bijwerkingen zien, terwijl van de bekende B-blokkers/ACE-remmers toch heel wat potentiële bijwerkingen bekend zijn, die soms ook tot een fatale afloop leiden (gelukkig zeldzaam). Maar dit is zeker wat kort door de bocht: het principe van de ene gentherapie is niet hetzelfde als de andere (bijvoorbeeld hemofilie vs. hartfalen). Hoe dan ook, de reeds afgeronde (humane) fase I/II gentherapie studies in hartfalen (niet door uniQure) laten geen veiligheidsissues zien.
    5. Er zijn wereldwijd veel patiënten met hartfalen (zie ook punt 6). Het zal dus makkelijker zijn om geschikte patiënten te vinden om in een studie te includeren, i.t.t. bijvoorbeeld een studie naar LPLD (waarvoor Glybera is ontwikkeld) waarvan de incidentie extreem laag is.
    6. Vanuit commercieel oogpunt: de potentiële markt is groot. Geschatte kosten hartfalen USA: 30 miljard dollar per jaar. Op 1 januari 2007 waren er in Nederland 120.200 patiënten met hartfalen. De incidentie in Nederland tijdens de arbeidsproductieve levensfase (tot 69 jaar) is ca. 9000 nieuwe gevallen per jaar. In de groep 69+ verviervoudigt (!) het aantal nieuwe gevallen per jaar (Bron: www.nationaalkompas.nl). Patentverloop op huidige therapeutisch arsenaal, weinig vernieuwing in de traditionele medicamenteuze behandeling (het zeer recente succes van Novartis m.b.t. angiotensin receptor–neprilysin inhibitor LCZ696 buiten beschouwing gelaten) maken dat de vernieuwende gentherapie op termijn ook interessant moet maken voor de ‘traditionele’ farmaceuten.
    7. AAV-gentherapie voor hartfalen is een (biotechnologische) noviteit; Succesvolle ontwikkeling van een effectieve behandeling maakt je bedrijf disruptive, en daarmee word je in theorie de nieuwe Apple van deze wereld. Een eenvoudige search in PubMed op de volgende zoektermen laat zien hoeveel wetenschappelijke aandacht/kennis er is m.b.t. de volgende onderwerpen: Heart failure: 176285 hits; AAV-Gene therapy: 2586 hits. Als je deze twee searches combineert blijkt hoe onontgonnen dit terrein van de medische wetenschap nu nog is: circa 12 relevante hits: alleen dierexperimenteel onderzoek; er zitten bij deze search dus geen gepubliceerde resultaten van gentherapie in humane studies (al zijn die overigens wel gedaan, dus een aantal studies zijn buiten deze korte search gevallen). 2 van de 12 publicaties komen van prof. Patrick Most en prof. Hugo Katus, oprichters van InoCard. Ondanks dat de gentherapie nog in de kinderschoenen staat wordt in de medische wereld deze behandeling als veelbelovend en kansrijk geacht.
  2. Tex Mex 5 september 2014 12:30
    vervolg:

    Voor wie meer diepgang wil: het volgende artikel geeft een redelijk actueel wetenschappelijk overzicht en is gratis te downloaden. f1000.com/prime/reports/b/5/27/pdf

    Het laat zien dat de meeste AAV-gemedieerde gentherapieën tot dusver aangrijpen op de calciumstromen in de hartspiercel die maken dat een hartspier samentrekt en ook weer ontspant. Zowel het samentrekken als het ontspannen kan gestoord zijn en een therapeutisch aangrijpingspunt bieden. Het best onderzocht in mensen is de SERCA2a calciumpomp: 2 afgeronde studies (CUPID, phase I/II (9 patiënten) en phase II (39 patiënten)) met positieve resultaten van Celladon Corporation en een lopende phase II trial (CUPID2b, streven: 200 patiënten) eveneens van Celladon Corporation. Daarnaast loopt er een studie aan het Imperial College Londen (collaborator Celladon), phase I/II, 16 patiënten, nog geen resultaten bekend.
    Andere potentiële aangrijpingspunten als het gaat om de directe of indirecte beïnvloeding van de calciumstromen zijn protein phosphatase 1, adenylyl cyclase 6, GRK2, phospholamban, SUMO1, S100A1, alleen preklinisch onderzocht (dus niet in mensen). Dit laatstgenoemde eiwit, S100A1, is onderzocht in ratten en varkens door InoCard, laat goede resultaten zien en wordt aangemerkt als ‘very promising’.

    Mogelijke hindernissen of onopgehelderde vraagstukken (niet bedrijfsmatig):

    1. Zal een eenmalige dosis een effect sorteren dat voldoende lang aanhoudt? Of zijn er herhaalde toedieningen nodig? De CUPID-trial laat zien dat in ieder geval na 1 jaar het effect nog steeds aanwezig is; dat vind ik een fraai resultaat na 1 behandeling.
    2. Is een single target approach afdoende, of moet je in de hartspiercel het systeem dat tot samentrekking van het hart leidt op meerdere aangrijpingspunten benaderen met gentherapie?
    3. Gentherapie vernieuwt het hart niet. Hartspiercellen die door een infarct verloren zijn gegaan worden niet geregenereerd, die ben je kwijt. Gentherapie beoogt wel de overgebleven, zieke cellen te versterken zodat de hartfunctie verbetert (transformative gene therapy). De vraag op termijn is of het conceptueel juist is om een zieke hartspiercel harder te laten werken. Zal deze gentherapie vooral bruikbaar zijn in het bridgen naar stamceltherapie waarbij het hart versterkt wordt met ‘echte’ nieuwe hartcellen. Hoe dan ook, deze toepassing van stamceltherapie lijkt nog mijlen ver weg te zijn.
    4. Er zijn geen lange termijn gegevens over een kans op mutagenesis na gentherapie. Hiermee wordt een mogelijke kwaadaardige ontaarding van de met gentherapie behandelde cellen bedoeld. Met AAV’s lijkt het risico hierop erg laag te zijn. Overigens zijn er zijn in de geneeskunde andere behandelingen bekend waarbij dit risico zeker ook aanwezig is, maar bij gebrek aan alternatieven voor lief wordt genomen. (De straling waaraan je wordt blootgesteld tijdens een CT-scan, vliegreis of wintersportvakantie is in dit opzicht trouwens ook niet zo gezond…).
    5. Ook de immunogeniciteit lijkt laag te zijn: weinig reactie van het eigen afweersysteem op het virus (de vector). Een afweerreactie zou de werking van de gentherapie kunnen afzwakken of teniet doen. Eveneens zou de afweerreactie theoretisch tot een onsteking van de hartspiercel kunnen leiden (met hartfalen tot gevolg…). In de humane studies blijkt dit klinisch geen relevant fenomeen.
    6. Beperkte capaciteit van de gentherapie zelf om de hartspiercellen in voldoende mate te bereiken: daarom vind ik die samenwerking tussen 4D Molecular Therapeutics en uniQure zo belangrijk: om een zo effectief mogelijke vector te creëren is de kennis van 4DMT erg waardevol.
    7. Welke patiënten komen op welke leeftdijd onder welke voorwaarden in welke fase van ziekte in aanmerking voor een ongetwijfeld niet goedkope behandeling? De discussie hoeveel een gewonnen jaar in een mensenleven mag kosten zal door dit soort ontwikkelingen alleen maar vuriger worden. Maar die hoeft niet per se op dit forum gevoerd te worden (..).

    Een blik in clinicaltrials.gov laat zien dat er momenteel niet veel klinische (humane) studies gaande zijn naar AAV-gentherapie met hartfalen als indicatie:

    1. De bovenbeschreven studies van Celladon (VK en Frankrijk).
    2. PhaseI/II studie van Renova Therapeutics Incorporated: adenovirus-5 encoding human adenylyl cyclase type 6. Inclusie: 56 patiënten, primary completion date december 2014 (USA).
    3. Asklepios Bio Pharmaceutical (samen met NanoCor en Medtronic) is nog niet verder gekomen dan preklinische studies.

    Samengevat denk ik, dat wanneer je erin slaagt om een medicament op de markt te brengen dat van de ongeneeslijke ziekte hartfalen een behandelbare ziekte maakt, je een commercieel erg aantrekkelijk product hebt. En dat is een understatement. UniQure is na de overname van InoCard niet de voorloper (Celladon) op dit gebied, maar behoort absoluut wel tot de voorhoede! En misschien met de reeds opgebouwde expertise m.b.t. de klinische trials van de andere producten in de pijplijn van uniQure zou de klinische ontwikkeling wel eens wat sneller kunnen gaan. Na deze overname is het namelijk wel zaak dat het snel tot klinische studies komt om de voorsprong op concurrenten te behouden. Patiënten zijn er voldoende, dus inclusie in trials zou geen beperking hoeven op te leveren. Hoeveel geld dat gaat kosten, en of dat geld er ook is, daarvan heb ik niet zo’n idee. Of het dus vanuit bedrijfsmatig oogpunt een verstandige overname is, dat laat ik liever aan andere forumleden over ter beoordeling. In het veld van de gentherapie lijkt het me uit strategisch oogpunt wel een sterke overname, voor niet al te veel geld. Volgens mij wordt een deel van de overname ook betaald met aandelen, dus hier treedt al wel een dilutie van de waarde van het aandeel op, die misschien op termijn weer teniet gedaan wordt door de waarde die in de toekomst gecreëerd kan worden. Ik nodig andere forumleden uit over dit soort bedrijfsmatige issues hun visie te geven. Ik heb daar geen verstand van.
    Afsluitend nog 1 opmerking: ik vind het pleiten voor de kracht van uniQure dat de oprichters van InoCard met een veelbelovend medicijn in de pijplijn bereid zijn zich voor een paar miljoen door uniQure te laten inlijven en niet door een van de grotere farmaceuten die miljarden te besteden hebben.
  3. [verwijderd] 5 september 2014 17:02
    Dank Tex Mex voor deze bijdrage!

    Als belegger zonder medische achtergrond zijn deze postings waardevolle informatie om een (beleggings)visie mee te vormen.

    interessant punt:
    2. Gentherapie is via een infuus via de bloedbaan, gebruikmakend van de affiniteit van de juiste vector, op de goede plaats te krijgen (in de hartspier), zonder dure of risicovolle operatie.

    ...ik vernam eerder hoe getracht wordt op vergelijkbare wijze gebieden in de hersenen te bereiken via de rugwervel. Mogelijk kunnen in de toekomst ook behandelingen worden bedacht voor o.a. Parkinson, Alzheimer, e.d.
  4. [verwijderd] 8 september 2014 09:00
    Tex Med dank voor input en even op je laatste opmerking dat de founders zich laten inlijven door uniqure en niet door big pharma kan ook simpelweg komen door dat big pharma geen interesse had en miischien ook dat ze geen VC geld konden ophalen of daartoe niet instaat waren door wetenschappeklijk management. In elke geval is uniqure veel meer ervaren in dit ontwikkelingstraject en is het een mooi alternatief voor InoCard....
  6. Tex Mex 12 januari 2015 21:18
    Even een deeltje van mijn uniQure winst verzilverd en in Celladon gestoken. Ik verwacht nog wel een stijging van dit aandeel in de aanloop naar de presentatie van de resultaten van de Cupid phase 2b (!) in april 2015.
    Qua behandeling van hartfalen loopt Celladon voor op uniQure, denk ik, en bij mooie resultaten verwacht ik bij de bovenbeschreven potentiële markt nog wel wat spektakel. Desalniettemin ben ik nog steeds van mening dat uniQure een sterke troef in handen heeft verkregen met InoCard, dus Qure blijft domineren in mijn biotech portefeuille, en dit is dus geen poging om anderen er ook toe te bewegen om in Celladon te stappen. Ik zie het voor mezelf als een soort van risicospreiding.
  8. Tex Mex 12 januari 2015 21:36
    quote:

    invoorentegenspoed schreef op 5 september 2014 17:02:

    Dank Tex Mex voor deze bijdrage!

    interessant punt:
    2. Gentherapie is via een infuus via de bloedbaan, gebruikmakend van de affiniteit van de juiste vector, op de goede plaats te krijgen (in de hartspier), zonder dure of risicovolle operatie.

    ...ik vernam eerder hoe getracht wordt op vergelijkbare wijze gebieden in de hersenen te bereiken via de rugwervel. Mogelijk kunnen in de toekomst ook behandelingen worden bedacht voor o.a. Parkinson, Alzheimer, e.d.

    Het wordt via een hartcatheterisatie (meestal via een slagader in de lies, maar arm kan ook) zo dicht mogelijk bij de hartspier in de bloedbaan losgelaten. Het gaat dus om iets meer dan een infuusje in de arm, maar de catheterisatie op zich is een relatief kleine ingreep met weinig bijwerkingen. Om dit te verduidelijken: een catheterisatie vindt meestal plaats in dagbehandeling, en is dus geen grote (hart)chirurgische ingreep.

    Voor het bereiken van de hersencellen ligt het iets ingewikkelder: bijvoorbeeld door het bestaan van de zogenaamde bloed-hersen barrière, die het voor veel geneesmiddelen (en micro-organismen, dus ook virussen, en dus ook AAV), moeilijk/onmogelijk maakt om te penetreren in de hersenen.
    Daarnaast zijn er ook nog wat andere problemen om met een AAV de hersencellen te bereiken. Maar om dat uit te leggen moet ik er weer een keer induiken. Als ik tijd heb zal ik dat doen en het uiteraard weer delen op dit mooie forum.
  9. [verwijderd] 13 januari 2015 00:40
    Complimenten Tex! Wat is dit toch een superforum....
    Onderschrijf je analyse volledig. Wat QURE tot op heden niet zo antrekkelijk maakte was datgene wat het voor mij zo bijzonder maakt: de QURE! Met genezing verklein je je eigen markt, maar voor mij als arts/mens is dit toch de magic bullet. Dit problem wordt opgelost door het Inocard project omdat hierdoor een massamarkt in beeld komt. Wel vraag ik me af wat S100A1 nu precise doet want de verlittekende hartspier na een infarct wordt niet functioneler en de zuurstof toevoer (lees doorbloeding) van de hartspier vebetert het waarschl ook niet.
    Niettemin: een gouden greep. De hersentoepassing van AAVs blijven het meest ongewisse deel, maar in hemofilie heb ik alle vertrouwen. Het lijkt me nog wat vrieg voor een overname. Die komt hoop ik pas na de 1e positieve hemofilie resultaten. Gewoon het bluebird scenario. Vandaag goed geboerd met Foundation Medicine dat overgenomen wordt door Roche. Daar ligt de toekomst van de oncologische diagnostiek. Daar gaat een hoop vernaderen in de komende Jaren...
  10. [verwijderd] 13 januari 2015 17:30

    Voor het bereiken van de hersencellen ligt het iets ingewikkelder: bijvoorbeeld door het bestaan van de zogenaamde bloed-hersen barrière, die het voor veel geneesmiddelen (en micro-organismen, dus ook virussen, en dus ook AAV), moeilijk/onmogelijk maakt om te penetreren in de hersenen.
    Daarnaast zijn er ook nog wat andere problemen om met een AAV de hersencellen te bereiken. Maar om dat uit te leggen moet ik er weer een keer induiken. Als ik tijd heb zal ik dat doen en het uiteraard weer delen op dit mooie forum.
    [/quote]

    Ik heb jaren geleden al heel mooie expressie gezin in rattehersenen. Dus dat probleem lijken ze te hebben opgelost.
  12. [verwijderd] 14 januari 2015 12:33
    quote:

    Tex Mex schreef op 13 januari 2015 20:27:

    Die studies heb ik gezien.
    Maar mensen zijn geen ratten.
    Uitzonderingen daargelaten.
    Vandaar dat ik ook zeg dat ze opgelost LIJKEN te zijn. Er zijn uiteraard grote verschillen tussen de diverse species. Zeker als het gaat over de hersenen. Maar er zijn ook simpele manieren om de bloed-hersenbarriere te omzeilen voor een dergelijke therapie.

    Groet,

    Frank
  13. Tex Mex 19 januari 2015 22:05
    Beste Frank,
    Ik heb me er een klein beetje in kunnen verdiepen in de afgelopen dagen, en moet inderdaad erkennen dat de ontwikkelingen op dit gebied (gentherapie voor neurologische ziekten) reeds verder zijn gevorderd dan ik voor mogelijk hield. Ik denk niet dat de methodes om vector en gen op de juiste plaats te krijgen simpel zijn, maar onmogelijk blijkt het zeker niet te zijn. En mijn indruk uit de relevante wetenschappelijke literatuur is dat in ieder geval in de sector zelf sprake is van een duidelijk optimisme. Onderstaande conclusie illustreert waarom ik enige terughoudendheid betracht in mijn verwachtingen, maar ook dat er alleszins reden is om het optimisme niet aan de kant te zetten. Ik zal een ander keer ook proberen om dit in de juiste context naar uniQure te vertalen.

    Ik citeer:
    "Nearly 30 years after the development of the original AAV vector, studies have begin to realize the vast potential AAV therapy to treat neurological diseases. Whether through focal or global delivery , or via retro- or anterograde transport, functional genes can be expressed that correct a phenotype, offer trophic support, or extend the use of conventional therapies for some of the most debilitating developmental and neurodegenerative diseases. However, the finer properties of vector use suggest challenges, such as improving cellular targeting specificity, gaining precise control of transgene expression or knockdown, global delivery with no off-target effects, and long-term therapy without toxicity. Thus, gene therapy for central nervous system disorders is a vibrant field full of challenge and promise."
    Weinberg et al., Neuropharmacology 69, (2013) 82-88.
    Groet, Tex.
  14. [verwijderd] 2 februari 2015 17:29
    quote:

    Tex Mex schreef op 19 januari 2015 22:05:

    Beste Frank,
    Ik heb me er een klein beetje in kunnen verdiepen in de afgelopen dagen, en moet inderdaad erkennen dat de ontwikkelingen op dit gebied (gentherapie voor neurologische ziekten) reeds verder zijn gevorderd dan ik voor mogelijk hield. Ik denk niet dat de methodes om vector en gen op de juiste plaats te krijgen simpel zijn, maar onmogelijk blijkt het zeker niet te zijn. En mijn indruk uit de relevante wetenschappelijke literatuur is dat in ieder geval in de sector zelf sprake is van een duidelijk optimisme. Onderstaande conclusie illustreert waarom ik enige terughoudendheid betracht in mijn verwachtingen, maar ook dat er alleszins reden is om het optimisme niet aan de kant te zetten. Ik zal een ander keer ook proberen om dit in de juiste context naar uniQure te vertalen.

    Ik citeer:
    "Nearly 30 years after the development of the original AAV vector, studies have begin to realize the vast potential AAV therapy to treat neurological diseases. Whether through focal or global delivery , or via retro- or anterograde transport, functional genes can be expressed that correct a phenotype, offer trophic support, or extend the use of conventional therapies for some of the most debilitating developmental and neurodegenerative diseases. However, the finer properties of vector use suggest challenges, such as improving cellular targeting specificity, gaining precise control of transgene expression or knockdown, global delivery with no off-target effects, and long-term therapy without toxicity. Thus, gene therapy for central nervous system disorders is a vibrant field full of challenge and promise."
    Weinberg et al., Neuropharmacology 69, (2013) 82-88.
    Groet, Tex.
    Vooral die laatste zin biedt perspectief :)
  15. Tex Mex 27 februari 2015 12:56
    Hieronder een transcriptie van wat Aldag op 12 februari verteld heeft tijdens de 2015 Leerink Partners Global Healthcare Conference, New York City. Bevat geen nieuwe info voor dit forum, denk ik, maar toch een aantal zaken die even genoemd horen te worden in dit draadje m.b.t. hartfalen. Het heeft betrekking op de in mijn ogen briljante overname van InoCard.

    "We actually got access to this cardiovascular program from the spinout from the University of Heidelberg and we were competing against two large pharma companies. One of the top 5 was in that group. And we won that race because we have a capability in gene therapy and a platform that most pharma companies do not have. So we were actually very happy and as you could imagine the discusssion with those pharma companies are now continuing. Because what we have is very strong disease biology (?) and a gene therapy approach to congestive heart failure on what we would call a master regulator of heart function, which is a protein called S100A1 and that is combined with the bred of the technology platform that uniQure has proven to be able to actually drive a drug to market. The interesting thing about this program here is obviously that there are 20 million patients and this master regulator of heart function has been used in the context of a human relevant pig outcome heart model where there was an induced infarction. And at the end of 12 months we can see that when you inject the vector with saline and luciferase (dit is het placebo waarmee het eigenlijke medicament wordt vergeleken) 90% of 20 pigs are actually dead after a myocardial infarction which was provoked and 90% of those who were treated with AAV9-S100A1 gene therapy have survived. A 90% survival rate in a one year pig model, I have not seen any such data from a small molecule approach or any other approach, including gene therapy. And this is why we think that in a very hot space which huge patient numbers we actually have a very powerful program in place.
    Next steps at this point in time I would see that we are looking at partnering the cardiovascular space because it is a very sort of patient intensive clinical trials that you have to run. So partnering discussions are ongoing and we think that a clinical trial will start by the end of 2016. We are now converting from mammalian manufacturing to insect cell manufacturing and then we have to go through tox. studies and we will start a clinical trial at the end of 2016."

    Mijn toevoeging: Veelbelovende therapie, grote en blijvende markt, (nog) weinig concurrentie, partnering deal lijkt onderweg. Om uniQure wat meer voor het voetlicht te krijgen bij Amerikaanse beleggers/investeerders hoop ik op een deal met een US-based pharma company. Ben benieuwd uit welke bedrijven die bovengenoemde top 5 bestaat. Als men in 2016 wil aanvangen met een klinische studie kan de financiering vanuit een partnering deal niet lang meer op zich laten wachten.
    Indien Celladon in april van dit jaar mooie resultaten laat zien van zijn phase 3 study dan zal de koers van Qure wel mee liften op die van Celladon. Hetzelfde als wat je nu ziet gebeuren met Spark-uniQure-hemophilia B (en A).
73 Posts
Pagina: 1 2 3 4 »» | Laatste |Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Direct naar Forum

Indices

AEX 865,36 +0,00%
EUR/USD 1,0635 -0,08%
FTSE 100 7.877,05 +0,37%
Germany40^ 17.751,90 -0,48%
Gold spot 2.404,51 +1,06%
NY-Nasdaq Composite 15.601,50 -0,52%

Stijgers

VIVORY...
+11,51%
JUST E...
+5,71%
Air Fr...
+4,18%
FASTNED
+3,00%
RANDST...
+2,65%

Dalers

Pharming
-9,63%
ASMI
-6,10%
Avantium
-6,01%
PostNL
-5,84%
TomTom
-3,31%

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!