Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor
  • Word abonnee
  • Inloggen

    Inloggen

    • Geen account? Registreren

    Wachtwoord vergeten?

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

Modaal inkomen moet snoeien in hun uitgaven.

47 Posts
Pagina: 1 2 3 »» | Laatste | Omlaag ↓
  1. [verwijderd] 10 februari 2005 19:56
    Het merendeel van de Nederlandse gezinnen met een inkomen vanaf modaal tot twee keer modaal moet snoeien in hun uitgaven om rond te kunnen komen.

    Zo geven ze minder geld uit aan onder meer kleding en vakanties. Dat blijkt uit een onderzoek van de Geassioceerde Pers Diensten (GPD ) dat donderdag in daarbij aangesloten kranten staat. De helft heeft nog spaargeld achter de hand, de andere helft moet rondkomen van hun inkomen.

  2. [verwijderd] 10 februari 2005 23:15
    Suzanne (37) en Michel (39) uit Delft proberen hun uitgaven duidelijk in beeld te brengen, maar de financiële positie wordt daar niet beter van. Zij hebben twee dochters, van vijf en zeven jaar. Michel heeft een goede baan als logistiek manager bij een groothandelaar in tuinbouwproducten.

    Suzanne vindt het 'van de zotte' hoe duur alles is geworden. "We moeten vierhonderd euro per maand aan particuliere ziektekostenpremie betalen. Dan hebben we een van de goedkoopste verzekeringen. Dat is bijna negenhonderd gulden! De energierekening komt nog, maar ik hoor van iedereen dat die ook veel hoger uitvalt. Alles wordt gewoon veel duurder. Maar we gaan niet meer verdienen."

    Het Motivaction-onderzoek wijst uit dat de energierekening voor veel middengroepen een blok aan het been is. Al in het eerste jaar na de liberalisatie van de energiemarkt krijgen consumenten een veel hogere rekening in de bus. De energiebedrijven verklaren dat de gasrekening omhoog moet, omdat de olieprijs zo hoog is. Als de gasprijs stijgt, stijgt ook de elektriciteitsrekening. Energiebedrijven koppelen de elektriciteitsrekening aan de gasrekening. Hierdoor kan een gezin per jaar tussen de 150 en 175 euro meer kwijt zijn aan gas en licht, zo heeft de Consumentenbond berekend.

    Het zijn niet alleen de maandelijks terugkerende vaste lasten waar Suzanne zich om bekommert. Haar jongste dochter Jodi zit op zwemles. "Zwemles voor een A-diploma kost vijfhonderd euro. Maar dan moet zij wel binnen een jaar dat diploma halen, anders kun je volgend jaar gewoon weer geld neertellen. Beide kinderen gaan in het voorjaar op schoolreisje. Hup, dat is dan twee keer 17,50 euro, ineens betalen graag."

    Op boodschappen en kleding bezuinigt de familie al. Dit jaar gaat ook hun vakantie eraan, zegt Suzanne. "We hebben een caravan op een camping in Brabant waar we van mei tot september in het weekeinde naar toe gaan. Die caravan zetten we wel weer neer, want dan kunnen de kinderen lekker buiten fietsen en spelen. Normaal gaan we in de zomervakantie ook altijd nog een paar weken naar het buitenland. Maar dat kunnen we dit jaar niet betalen." Suzanne wil graag gezegd hebben dat haar gezin het absoluut niet slecht heeft. Zij ziet veel moeders op school die zich nog minder kunnen permitteren. Ze vindt het alleen zuur dat haar Michel vijf dagen keihard werkt en het gezin geen cent overhoudt. "Michel gaat tegenwoordig zelfs regelmatig op zaterdagochtend werken. Dat geld voor die overuren kunnen we goed gebruiken. Maar als de wasmachine kapot gaat, hebben we een groot probleem. Die moeten we dan bij Wehkamp bestellen, op afbetaling."

  3. [verwijderd] 10 februari 2005 23:18
    Bijna iedereen is aan het bezuinigen. Vooral in de supermarkt merk je dit. De klanten twijfelen over het doen van een kleine aankoop. Iedere euro wordt omgedraaid.

    Veel mensen kunnen niet meer rondkomen. Vele mensen moeten het met minder doen. De horeca en de middenstand klagen steen en been. Bij veel kledingszaken zie je opheffingsverkoop staan.

    Het ergste moet nog komen.

    Hans
  4. [verwijderd] 10 februari 2005 23:44
    Er wordt wel degelijk overal op bezuinigd. Niet door iedereen, maar door vele van ons. Alles wordt minder.

    Werknemers zijn vorig jaar minder vaak gaan eten in bedrijfsrestaurants. Uit Het Nationale Cateringonderzoek onder 11.000 consumenten blijkt dat mensen vorig jaar 9 procent minder bezoeken hebben gebracht in vergelijking met 2003.

    Het gemiddeld aantal bezoeken was vorig jaar 2,55 per week. Veel consumenten zeggen dat het brood dat van huis is meegenomen tot tevredenheid stemt. Ook vinden veel mensen het bedrijfsrestaurant te duur of gaan ze buiten het gebouw eten.

    Ongeveer tweederde van het aantal ondervraagden neemt gemiddeld een keer per week voor de lunch eten mee van huis. Ongeveer 43 procent doet het elke dag. Verder viel het de onderzoekers op dat de trend naar gezond eten zich langzaam vertaalt naar een daadwerkelijk veranderend consumptiepatroon. ANP

  5. clever 10 februari 2005 23:55
    quote:

    Hans19 schreef:

    Het ergste moet nog komen.

    Daar ben ik ook bang voor. De ontwikkeling dat mensen (maar ook landen/regio's) leeggezogen zouden worden was goed te voorspellen.
    De snelheid waarmee het ging is verbluffend. Dit jaar gaat pijn doen
    maar dat weten ze in Den Haag ook wel. Vandaar dat De Geus zich al geroepen voelde om iets over de loonontwikkeling in 2006 te zeggen.

    Ze draaien zich in de vreemdste bochten om te sussen. Zo gingen er maar 5 tot 10K banen verloren door off-shoring. Dat was zelfs goed nieuws want daar worden wij concurrerender van. Ik durf te wedden dat de helft van de bevolking weer op het verkeerde been staat. Het is een bullshit melding.

    De werkelijkheid is dat Nederland z'n graantje probeert mee te pikken op de toppen van mondiale economische voorspoed. In slechte tijden bezuinig je en sust het volk. Nederland kan en wil het niet zelf. We zijn volgers.

    Prima, maar wat als het lang gaat duren. Je kunt niet sussen terwijl het,
    alle nep-macro's logenstraffend, wel heel snel achteruit gaat. Dat pikt men straks niet meer.

    Alles wordt hooggehouden en onplezierige zaken worden verzwegen. Alles staat strak van de spanning. Er is niet veel meer nodig om de pleuris uit te laten breken.

    En als ik, als B2B ondernemer, kijk naar het real-time ondernemers-vertrouwen dan wordt ik niet vrolijk. Ik had dit pas over een maand verwacht.

    Die sjip-dip deze zomer is een zekerheidje maar wellicht begint het iets eerder.

    Cheers,
    Joost

    ps. In California heb je mensen die werken maar het zich niet eens kunnen veroorloven om te wonen. Soortgelijke shit komt hier ook. 100% Zeker!
  6. Jos Koets 11 februari 2005 00:20
    Hans je hebt volkomen gelijk. Op deze site zitten veel mensen die niet hun dubbeltje om hoeven te draaien. Ik ben gelukkig tot nu toe 1 van hun. Ik heb altijd bezuinigd toen het goed ging met de economie en nu het slecht gaat, investeer ik in mijn zaak.

    Ik probeer altijd de andere richting op te lopen van de meute. Ik moet eerlijk bekennen dat het mij zakelijk redelijk tot goed gaat. Het kost wel wat die investeringen, maar het levert gelukkig meer op.

    Zo zie je maar weer dat iedereen toch altijd maar met dat gekke geld bezig is. Het is en blijft overleven.

    Ik heb wel eens gelezen dat 30% van de huwelijken stranden vanwege geldproblemen. Misschien wordt het tijd om eens de echtscheidingen van de afgelopen twee jaar op te vragen bij het CBS.

    Succes met je bezuinigingen.
    Jos Koets
  7. clever 11 februari 2005 00:41
    quote:

    jkoets schreef:

    op te vragen bij het CBS.
    Het CBS dient de politiek. Ze komen niet met eerlijke cijfers én niet op tijd (je hoort pas over recessies als ze voorbij zijn). Het zijn nep macro's. De input heeft niets te maken met de output. De output staat vast
    en als ik het goed bekijk...de input ook. Ik denk dat ik altijd maar gewoon hetzelfde inlever, ter ondersteuning van de vaststaande output.

  8. [verwijderd] 11 februari 2005 00:42
    Clever,

    Je verwoordt ook mijn gevoel van belazerd worden, de burger verliest het vertrouwen in al die technocraten (hoe dom zijn ze dat ze denken er mee weg te komen) De realiteit zal hard aankomen. Zoveel vertrouwen zullen we verliezen dat we straks het herstel pas geloven als het al lang ingezet is. (10-15jr?)Ik hoop voor jou (en mij) dat wij dan wederom als eersten het licht zien en daarvan kunnen profiteren. Ook beren zijn optimisten!

    Tot die tijd damage-control, en profiteren van de slachting natuurlijk.

    Dutch

  9. gn69 11 februari 2005 01:07
    Hans c.s. hou ff op met dat gejammer, het is zo misplaatst. Waar lullen we nou eigenlijk over? Over die kleine groep echt arme mensen die uiteindelijk altijd nog in een van de beste sociale vangnetten van de wereld kunnen landen? Nee, het gaat weer over de 'middeninkomens' met hun eeuwige gezeik. Er wordt minder gegeten in bedrijfsrestaurants. BIG DEAL! De 3e jaarlijkse vakantie gaat eraan. WHO CARES? Men drinkt een biertje minder in de kroeg. SO WHAT? Een tijdje terug ging het daar in de media al over, zie je zo'n gezin met een inkomen van 1500 Euro netto en 900 Euro woonlasten!!! Niet zeuren op tv, maar heel snel wegwezen uit dat huis denk ik dan. Boven je stand leven is nou eenmaal niet (meer) de norm, al denkt de gemiddelde Nederlander een soort recht te hebben op eeuwige financiële voorspoed. De ene helft stekt zich tot zijn nek in de (hypotheek)schuld en gaat dan lopen jammeren over de energierekening. De andere helft zit tot zijn nek in de overwaarde en zeikt net zo hard. Allemaal stoppen met huilen nu, handen uit de mouwen en van je verdiende geld op vakantie in de Derde Wereld (kies maar een willekeurige Holland Exel-stoel tegen dumpprijzen) en daar rondkijken aub.
  10. Cézan 11 februari 2005 06:32
    quote:

    clever schreef:

    [quote=Hans19]

    Het ergste moet nog komen.

    [/quote]

    Soortgelijke shit komt hier ook. 100% Zeker!
    uit BD
    >>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    Slaafs ploeteren voor een hongerloontje in de VS
    door Christl Visser

    Zaterdag 5 februari 2005 - In Nederland is het aantal werkende armen sinds 1990 verdubbeld. Zo groeit er geleidelijk aan een onderklasse, die het hoofd nauwelijks boven water kan houden. In de VS zijn de working poor een vertrouwd verschijnsel. Barbara Ehrenreich leefde hun leven en schreef erover.

    Barbara Ehrenreich praat in Amsterdam over haar in Nederland verschenen boek ?De achterkant van de Amerikaanse droom?.

    Klein en keurig zit Barbara Ehrenreich in haar Amsterdamse hotelkamer. Een gedistingeerde grijzende feministe. Dat zal toch niet dezelfde Barbara zijn die zich in de VS, voor een
    baantje van niks bij de Wal-Mart, alles liet welgevallen? Die voor de baas in een potje plaste om zich op marihuana-gebruik te laten testen? Die op haar knieën vloeren schrobde omdat haar mevrouw dat graag wou? Die geen geld had om een nieuw batterijtje voor haar horloge te kopen? Jawel, ze is het wel, maar toen, toen ze de onderkant van de werkende samenleving onderzocht, was ze ook een ander. Ze was Barb , want zo werd ze kortheidshalve genoemd. Barb stond er op haar identiteitspasjes en die Barb was niet dezelfde persoon als Barbara, schrijft ze in ’De achterkant van de Amerikaanse droom’, het boek over haar ervaringen, dat vorige maand in een Nederlandse vertaling verscheen.
    „Als kind heette ik Barb en zo heet ik in mijn familie nog steeds, en ik heb het gevoel dat ik in zekere zin terug bij af ben. Zonder mijn studie en mijn carrière was ik misschien wel deze ruwere Barb geweest, die heel goed écht bij Wal-Mart had kunnen belanden als haar vader zich niet aan het mijnwerkersbestaan had weten te ontworstelen.“
    Bij Barbara Ehrenreich thuis waren ze maar een paar stappen van het arbeidersbestaan verwijderd. Die paar stappen maakten wel het verschil. Barbara mocht doorleren, bracht het zelfs tot doctor in de biologie, maar werd uiteindelijk freelance schrijfster en journaliste. „Niet het bestbetaalde, maar wel het heerlijkste, meest bevoorrechte bestaan dat je je
    kunt voorstellen.“
    Zíj bofte, andere vrouwen niet. Het leidde ertoe dat Barbara Ehrenreich zich in de feminisering van de armoede ging verdiepen, veroorzaakt door een hervorming van de bijstand. Vrouwen die eerst een uitkering kregen, moesten aan de slag. Miljoenen gingen er in de bediening of in de verkoop, voor zes, zeven dollar per uur. Ehrenreich vroeg zich af hoe ze
    het daarmee redden. „Kun je daarvan leven? En hoe leef je dan? Dat wilde ik weten.“
    De enige manier om er écht achter te komen, was om het zelf te proberen. Na lang aarzelen - zo aantrekkelijk was het vooruitzicht immers niet - ging ze overstag. Ze zou het gaan proberen. Vlakbij huis, in Key West in Florida, zocht ze werk en een appartementje. Herkende niemand haar? Welnee. Straatarme ploeteraars hebben geen gezicht. „In die parallelle wereld heette ik baby, blondie, honey en vaak gewoon girl.“
    Barbara begint bij hotel Hearthside, als serveerster. Het kostte nog moeite genoeg om aan de slag te komen. Ze verkoopt zich als herintredende moeder met een paar jaar universiteit. In haar opleiding is overigens geen werkgever geïnteresseerd. Terecht, want aan haar doctorstitel heeft ze niets. Ze verbaast zich erover hoe ingewikkeld het is om in de bediening staande te blijven. Terugkijkend zegt ze: „We hebben het vaak over ongeschoolde arbeid. Laat ik je vertellen dat die baantjes die ik had he-le-maal niet makkelijk waren. De gedachte dat ik eigenlijk overgekwalificeerd
    was, heb ik gauw losgelaten.“
    In Hearthside maakt Barbara Ehrenreich kennis met het fenomeen dat de rustige uurtjes in een restaurant voor de bediening slopend zijn. Want niksen is verboden, dus is iedereen druk met vegen, poetsen, bijvullen, ook al is her niet nodig, om in godsnaam maar geen luie indruk te maken. Verstand op nul en doorwerken, dat is het enige wat erop zit.
    Ehrenreich: „Ik liet me gewoon gebruiken. Er komt een soort slaafsheid over je. Normaal ben ik wel strijdbaar, maar dat was compleet weg. Heel raar. Wat me het meest tegenstond was de intimidatie, het steeds in de gaten gehouden worden. Je baas mag zelfs je tasje doorzoeken als hij dat zou willen. Vreselijk, maar ik ondernam er niets tegen.“
    Haar lage loon leven in Key West levert net genoeg op om niet dood te gaan. Barbara moet er een baantje bij nemen om de huur van haar piepkleine stacaravan te kunnen betalen. Ze is niet de enige al haar collega’s zonder werkende man of vriend hebben twee banen.
    Ze is moe, moe, moe. „Gelukkig had ik een goede conditie,“ zegt ze in Amsterdam. „Ik had een gezond leven achter de rug. Dat scheelde. Als je wat mankeert, is het een ander verhaal.“

    Werkster

    Haar conditie kwam ook in haar volgende baantje goed van pas: werkster bij schoonmaakbedrijf The Maids in Portland, Maine. Ze krijgt een uniformpje, een lijst instructies en 6.65 dollar per uur. Het bedrijf vangt voor dat uur 25 dollar. Dat betekent dat ze kunnen investeren. In speciale stofzuigers
    die Barbara en haar collega’s op hun rug moeten binden, zodat ze bijna zelf machine worden, en in video’s die laten zien hoe ze moeten werken, altijd
    van links naar rechts. Met vier doekjes en een bodempje water moeten de huizen van voordeur tot gasten-wc worden gepoetst. „Wat ik het ergste vond, was het gereglementeerde. Je moest het precies zo doen, en niet anders. Je mocht ook niet echt schoonmaken met lekker heet sop, maar alleen met die doekjes. Water verdampt langzaam, en alles moet vlug, vlug. vlug. We liepen niet, we rénden en we moesten met die doekjes op de knieën, want daar hielden de klanten van. De houding van onderworpenheid was een extra verkoopargument.“
    Barbara kreeg pijn en rare roze bulten, maar de anderen hadden ook kwalen, dus niemand keek ervan op. „We leefden in een wereld van pijn.“ Nog erger was dat iedereen op hen neerkeek, „zelfs de verkoopsters in de gemakswinkels die zelf maar zes dollar per uur kregen.“ Barbara’s gewone, comfortabale leven leek steeds verder weg. „Ik was geen mevrouw die speelde dat ze werkster was. Ik wás werkster. Werkster onder de werksters. Je bent wat je doet.“ Eén keer wilde ze uitleggen dat ze anders was, dat ze schrijfster was en dat haar werken voor een laag loontje een project was. „Het lukte niet. Oh, zeiden mijn collega’s.
    Goh, en ze keken me een beetje glazig aan. Ga naar de bibliotheek, zei ik toen. Vraag een boek van me te leen. Echt, ik ben schrijfster.“

    Hoogtepunt

    Haar vrees om ontdekt te worden, werd niet bewaarheid, integendeel. Niemand die riep: hé jij, jij houdt de boel voor de gek. „Dat vond ik eigenlijk nog het angstigste. Ik paste overal prima in het team. Eén werkgever zei achteraf tegen me dat hij het gevoel had gehad dat ik iets verborg, maar hij vermoedde niet wat er echt aan de hand was, hij dacht dat ik in de bak had gezeten en een nieuw leven wilde opbouwen.
    Het hoogtepunt van haar carrière moest intussen nog beginnen: verkoopster van dameskleding bij Wal-Mart, Amerika’s grootste winkelketen. Na de gebruikelijke drugstest staat ze voor zeven dollar per uur ineens tussen de tricot zomerjurken. Ze moet gepaste en op de grond gesmeten kleding terughangen. De klanten winkelen met karretjes die ze volgooien
    voor ze het pashokje ingaan.
    Wat
  11. Cézan 11 februari 2005 06:36
    Haas wat ben je vroeg.
    Het vervolg..
    >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    Het hoogtepunt van haar carrière moest intussen nog beginnen: verkoopster van dameskleding bij Wal-Mart, Amerika’s grootste winkelketen. Na de gebruikelijke drugstest staat ze voor zeven dollar per uur ineens tussen de tricot zomerjurken. Ze moet gepaste en op de grond gesmeten kleding terughangen. De klanten winkelen met karretjes die ze volgooien
    voor ze het pashokje ingaan.
    Wat ze niet willen, wordt in andere karretjes overgeladen en die spullen moet Barbara dan weer netjes opbergen. Plassen mag alleen in de pauze. Met elkaar kletsen is verboden. Contact met klanten is er niet bij. Slaafs in de pas lopen, daar gaat het om. Barbara Ehrenreich: „Ik had net zo goed doofstom kunnen zijn. Of autistisch.“ Als ze was gebleven, had Barbara nu misschien wel 7,75 dollar verdiend, net als haar collegaatje Isabelle. „Want ik deed mijn best. Ik kreeg complimentjes.“ Léven had ze ook van die 7,75 dollar niet gekund. Ze had er in het weekeinde bij moeten werken voor een beetje draaglijk bestaan. „Een man of een bijbaan: daar komt het in de VS voor veel vrouwen op neer.“
    In de VS verscheen haar boek in 2001. „Geloof me, sindsdien is het er niet beter op geworden. Er zijn minder banen, je moet nóg meer je best doen. Er groeit daar een onaangename, excessieve vorm van kapitalisme. Je kunt met een eenvoudig baantje niet eten én huur betalen. Dat gaat gewoon niet.“
    Barbara Ehrenreich kijkt om zich heen. Ze heeft een mooie hotelkamer, die ze niet hoeft schoon te maken. Ze heeft gewinkeld in de stad. Ze gaat morgen met de taxi naar Schiphol.
    „Dat ik dat allemaal kan betalen! Als je nooit armoe hebt meegemaakt, weet je niet hoe fantastisch het is om geld te hebben. Een gevulde portemonnee geeft je een soort magische kracht. Toen ik terugkwam in mijn eigen leven was dat wat me het meest trof.
    Dat je zomaar iets kunt kopen, ongelooflijk. Ja hoor. Money does make you happy. Je hebt minder
    zorgen. Absoluut.“
    Barbara Ehrenreich: De achterkant van de Amerikaanse droom. Uitgever Atlas, prijs 19,90 euro.
  12. [verwijderd] 11 februari 2005 09:52
    quote:

    Hans19 schreef:

    " De energierekening komt nog, maar ik hoor van iedereen dat die ook veel hoger uitvalt. Alles wordt gewoon veel duurder. Maar we gaan niet meer verdienen."

    Het Motivaction-onderzoek wijst uit dat de energierekening voor veel middengroepen een blok aan het been is. Al in het eerste jaar na de liberalisatie van de energiemarkt krijgen consumenten een veel hogere rekening in de bus. De energiebedrijven verklaren dat de gasrekening omhoog moet, omdat de olieprijs zo hoog is. Als de gasprijs stijgt, stijgt ook de elektriciteitsrekening. Energiebedrijven koppelen de elektriciteitsrekening aan de gasrekening. Hierdoor kan een gezin per jaar tussen de 150 en 175 euro meer kwijt zijn aan gas en licht, zo heeft de Consumentenbond berekend.

    Opvallend, ik ben benieuwd wat de 'groenestroom'afnemers ervan zullen merken! Wind en zon zijn toch NIET duurder geworden???

    mvg ivet
  13. [verwijderd] 11 februari 2005 10:07
    quote:

    invoorentegenspoed schreef:

    Opvallend, ik ben benieuwd wat de 'groenestroom'afnemers ervan zullen merken! Wind en zon zijn toch NIET duurder geworden???
    voorzover de groene stroom prijzen niet aan aardgasprijs gekoppeld zijn zal het ongetwijfeld een reden zijn om de subsidie (belasting voordeel energie maatschappijen) op groene stroom flink te korten.

    Vond het ook wel vermakelijk dat tegelijk Zalm in het nieuws goede sier maakt met zijn 1.5 miljard extra dankzij de hogere aardgasbaten. Als dat geld al nuttig besteed wordt (kan ik me vandaag de dag nauwelijks voorstellen) dan is het op zijn best een sigaar uit eigen doos.
  14. [verwijderd] 11 februari 2005 10:12
    quote:

    clever schreef:

    [quote=jkoets]
    op te vragen bij het CBS.
    [/quote]

    Het CBS dient de politiek. Ze komen niet met eerlijke cijfers én niet op tijd (je hoort pas over recessies als ze voorbij zijn). Het zijn nep macro's. De input heeft niets te maken met de output. De output staat vast
    en als ik het goed bekijk...de input ook. Ik denk dat ik altijd maar gewoon hetzelfde inlever, ter ondersteuning van de vaststaande output
    ook in die zin hebben ze hier veel geleerd van het grote voorbeeld Amerika. Nederland is de laatste jaren economisch keihard op weg in die richting, inclusief een 'virtuele economie' en politiek die volledig los staan van wat er werkelijk gebeurt in de maatschappij. Vandaar dat ik ook denk dat de maatschappelijke ellende die je daar steeds openlijker begint te zien hier ook gaat komen. We staan nog maar aan het begin.
  15. [verwijderd] 11 februari 2005 10:22
    komen.

    quote:

    schreef:

    De werkelijkheid is dat Nederland z'n graantje probeert mee te pikken op de toppen van mondiale economische voorspoed. In slechte tijden bezuinig je en sust het volk. Nederland kan en wil het niet zelf. We zijn volgers.

    [/quote]

    Lees je eigen alinea eens goed! "Nederland probeert zijn graantje mee te pikken op de toppen van de mondiale economie"

    Zou dat nu juist niet eens de reden moeten zijn om ALLEMAAL eens goed in de spiegel moeten kijken, en jezelf critisch de vraag moeten stellen: wat had ik nu kunnen doen of nog beter wat kan ik er NU aan doen om dit te veranderen!!

    Het in natuurlijk wel heel erg makkelijk om anderen, zoals nu de politiek zomaar de schuld te geven, maar mensen moeten nogmaals ook eens bij zichzelf te raden gaan!

    Veel pessimisme ontstaat uit een stuk verbittering. Vroeger (5 jaar geleden) had men een topbaan in de ICT. Solliciteren in de autoshowroom was de "normaalste" zaak van de wereld"!!! Kon je je lease bak meteen meenemen. Als je de auto na een half jaar weer zat was, hopte je toch "gewoon" weer even over naar een andere company, dan had je weer een verse voor de deur staan. En oh ja, natuurlijk wel met een salarisverbetering van ten minste 15%. Thuis eten deed je niet, nee iedere dag lunchen en dineren in trendy restaurants, die als paddestoelen uit de grond schoten. 2 keer per jaar skien 2 keer per jaar op zomervakantie in een 5 sterren hotel en natuurlijk de weekendjes tussendoor. Een zeilboot en een 2e vakantie woning. (dit stukje geld natuurlijk voor vele beroeps groepen)

    ALLEMAAL DE NORMAALSTE ZAAK VAN DE WERELD!!!!

    Het enige wat we ons niet realiseerde was dat het ook wel eens wat "minder goed" kon gaan.

    Nu 5 jaar later staan we weer met beiden benen op de grond, en realiseren we ons dat, hoe het toen ging, toch eigenlijk "niet zo normaal was".

    Wat je nu ziet, en dat is de grootste groep klagers, is dat niemand in heeft willen leveren op zijn" niet zo normale" maar wel ontwikkelde levensstijl. Ja en dat is natuurlijk een hard gelag!

    Hadden we het niet beter kunnen doen, zoals Jos Koets het heeft gedaan, reserveren in goede tijden, zodat je kunt investeren in minder goede tijden.

    Ja!! zullen velen denken als zij eerlijk naar zichzelf zijn, maar de waarheid onder ogen zien doet wel even pijn.

    Nu kun je natuurlijk bij de pakken neer gaan zitten met de gedachte, alles gaat naar de klote, maar je kunt ook leren van het verleden, tijdelijk de broekriem aanhalen, en hard aan de slag gaan om deze negatieve spiraal weer om te buigen!

    Als we "gewone zaken" in het leven weer eens wat belangrijker maken, en ons wat positiever opstellen naar de maatschappij, zul je uiteindelijk zien dat we er met zijn allen weer wat sterker uitkomen, en concluderen dat de afgelopen 5 jaar heel leerzaam zijn geweest!!!

    Ook ik heb geprofiteerd van de enorme bloeiperiode, maar ik heb net als Jos op tijd gerealiseerd dat dat niet oneindig door kon gaan. Juist door op die manier met de cyclus om te gaan, overleef je ook in "wat minder goede" tijden.

    Bovenstaande stukje is voor veel mensen niet leuk, omdat ze zich in het verhaal zullen herkennen, maar je kunt er wel je voordeel mee doen.

    Gewoon weer de schouders eronder en wat minder zeuren, dan komt het vanzelf weer goed!

    Met vriendelijke groet,

    O\ZON
  16. [verwijderd] 11 februari 2005 10:30
    Ja, de V.S heeft die sociale fase al lang achter zich gelaten, want het enige wat je creeert is profiteurs en fraudeurs met een zere rug of iets dergelijks, en wel de hele tuin omspitten in het weekend.

    Allemaal zeiken en ondertussen is het nederlandse spaartegoed met 8 procent gegroeid tot 200 miljard, geef morgen allemaal 10 procent uit en heel nederland is overspannen.

    Ben blij dat ik nu in het ontspannen Schotland zit waar je nog een flatje kunt kopen in Glasgow met 2 slaapkamers voor 60 duizend euro, 10 minuten van het centrum, met aan de ene kant een voetbalstadion en aan de andere kant een golfbaan in het park. Ik kom weer helemaal tot rust.

    Oh ja, ik zit hier nu 2 weken en ik heb al een baan ook, wat dat betreft is het net Nederland. Het probleem is, het leven is niet duur, mensen maken het duur en kunnen geen prioriteiten stellen. Heb ik zelf ook last van, alleen mij hoor je er niet over.

    Groetjes Stefan
47 Posts
Pagina: 1 2 3 »» | Laatste |Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Direct naar Forum

Indices

AEX 872,16 +0,65%
EUR/USD 1,0666 +0,13%
FTSE 100 8.034,24 +0,13%
Germany40^ 18.051,30 +1,07%
Gold spot 2.310,75 -0,71%
NY-Nasdaq Composite 15.451,31 +1,11%

Stijgers

VIVORY...
+39,30%
PROSUS
+4,09%
BAM
+3,10%
JUST E...
+2,95%
ALLFUN...
+2,25%

Dalers

RANDST...
-7,34%
Akzo N...
-5,50%
NSI
-4,12%
FASTNED
-3,76%
Arcelo...
-1,66%

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links