henk38 schreef op 7 mei 2015 00:43:
Ik heb een aantal verhuurde woningen gekocht, de verkoper is een oudere man die de benodigde renovatiekosten niet kon opbrengen of er misschien geen zin meer in had.
Deze woningen staan in een redelijk gewilde buurt.
Van alle verhuurde woningen is er maar 1 huurder die niet in de financiele problemen zit. Alle overige huurders zitten financieel klem, ze zijn gescheiden of ze zijn hun baan kwijt.
Een aantal huurders hielden ook een gedeelte van de huur in vanwege het achterstallige onderhoud, nu zou je denken dat deze mensen wel blij zullen zijn met mijn aankoop aangezien ik de boel gelijk aanpak. Maar het tegendeel is waar, deze huurders zijn zich lam geschrokken. Zodra ik klaar ben moet de volle huur namelijk weer betaald worden en daar zijn ze echt niet blij mee.
Als je deze mensen zou zien of spreken zou je nooit verwachten dat deze mensen zo diep in de ellende zitten. Het zijn goed opgeleide mensen die altijd een goeie baan hebben gehad.
Voor deze mensen worden de problemen alleen maar groter zodra ze in de steun terecht komen. De huur die ze nu betalen is dan echt niet meer op te brengen.
En dan te bedenken dat de wachttijd voor een sociale huurwoning in Den Haag zo'n 4 jaar is.
Nu zou je kunnen denken dat dit een uitzondering is, maar om mij heen zie ik deze groep alleen maar groter worden.
Wat ik ook om mijn heen zie is dat bepaalde uitkeringsinstanties steeds hardnekkiger worden in het uitbetalen van uitkeringen. Ze gaan zo dwarsliggen in de hoop dat een cliënt afziet van zijn aanvraag. Ook dit is een als maar groter wordend probleem.
Voor mij is het overduidelijk dat de kloof tussen rijk en arm met de dag groter wordt. Van de buitenkant ziet het er allemaal goed uit, maar achter de voordeur is het vaak een bonk ellende, ellende die vaak uit schaamte wordt verborgen.
Twee jaar geleden was er voor deze mensen nog geen vuiltje aan de lucht en hadden ze aan de verhuurder zelfs nog gevraagd of ze hun gehuurde woning konden kopen.