Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor
  • Word abonnee
  • Inloggen

    Inloggen

    • Geen account? Registreren

    Wachtwoord vergeten?

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

Beurscompetitie 2015 NL Alternatief!

3.682 Posts
Pagina: «« 1 ... 57 58 59 60 61 ... 185 »» | Laatste | Omlaag ↓
  1. forum rang 5 DurianCS 6 februari 2015 21:05
    quote:

    ff_relativeren schreef op 6 februari 2015 19:55:

    De competitie-gemiddelden in de hoofdcompetitie en in de shorterscompetitie,
    afgezet tegen het ongewogen gemiddelde van de AEX-AMX-AScX,
    en tegen het gewogen gemiddelde van de AEX-AMX-AScX.

    Groen = hoofdcompetitie
    Rood = shorterscompetitie
    Blauw = ongewogen index
    Goud = gewogen index

    In het overzicht is afgelopen zondag 1 februari meegenomen.
    Feitelijk een weerspiegeling van de stand eind januari.

    In bijlage :
    Ja, leuk is dit. We waren dus even het algemene aandelengemiddelde voorbij. Eigenlijk zouden we het (veel) beter moeten doen, maar in de praktijk mag je denk ik blij zijn dat je met zijn allen ongeveer op het gemiddelde uitkomt. Dat zie je ook aan de grote verscheidenheid aan keuzen die gemaakt is. Kan ook niet anders: aandelenkoersen zijn onvoorspelbaar.
  2. forum rang 10 voda 6 februari 2015 21:18
    quote:

    TA-Phoenix schreef op 6 februari 2015 20:25:

    [...]
    Tja Voda die Wroeland, vreemd mannetje met vele vele aliasen en evenzovele dubieuse postings .
    Dacht dat jij wel gecharmeerd van hem was. (kan me ook vergissen trouwens)
    Ja, je vergiste je weer eens. Kan gebeuren.

    Ik hem hem dus live ontmoet, tijdens 1 van die avonden (2010), en heb zijn verhaal gehoord over hoe en wat. Vandaar dat ik wat meer "achtergrond" heb van de poster en zijn beweeegredenen.

    Dat het later uit de hand liep is natuurlijk jammer.
  3. forum rang 5 DurianCS 6 februari 2015 21:39
    quote:

    TA-Phoenix schreef op 6 februari 2015 21:15:

    [...]
    Zijn wèl voorspelbaar , leer dat nu eens DurianCS. (niet meer dan 100%, maar wèl meer dan 60 of 70 procent)
    Ja, dat is goed te zien aan het succes dat jij in de competitie hebt. Alsof je met de door jou genoemde nauwkeurigheid iets kunt zeggen over aandelen over 1 jaar.
  4. [verwijderd] 6 februari 2015 21:46
    aan de finish hangen de prijzen.
    zag dat mijn naam van avond een paar maal gevallen is.
    vind deze competitie i.t.t. eerdere jaren juist erg leuk daarom wil ik wel een tipje van de sluier oplichten betreffend mijn keuzen.
    het zijn 6 aandelen voor 12 maanden dus waarom niet elke 2 maanden een kleine toelichting op een keuze.
    voor alle duidelijkheid :geen van de gekozene heb ik zelf in bezit.
    laat ik het rijtje van achteren afgaan dus de eerste wordt brill.
    over brill is genoeg te vinden op internet dus dat hoef ik niet meer te doen maar in de koninklijke brill zitten meerdere oude uitgevers zoals de martinus nijhoff met zijn schitterende uitgaven.
    martinus nijhoff waarvan ik ken de sonnet regels :
    "ik ging naar bommel om de brug te zien.
    ik zag de nieuwe brug.
    twee overzijden
    die elkaar vroeger schenen te vermijden,"
    prachtig, welk een rijkdom.
    en dan brill ; laatste jaren verschillende werken van ze aangeschaft en gelezen zoals die van karel van der toorn ,family religion in babylonia, syria and israel.
    het eeste boek dat ik na een recensie in de nrc aanschafte was :
    scribal culture and the making of the hebrew bible. harvard university press.
    voor de recensie vorige.nrc.nl/wetenschap/article18179...
    profs, geen profeten. ben volkomen mee eens ,er lopen al genoeg profeten op de iex rond .
    wie ooit eens een prachtig ingebonden boek van brill of b.v. van van oorschot of athenaeum- polak & van gennep met leeslint aangeschaft heeft koopt nimmer meer een boek met "spijkerbroek" omslag.
    lag begin 2014 vanwege een hartoperatie in toulouse in een ziekenhuis en met de chirurg sprak ik over literatuur,jazz en vooral filosofie.
    zijn voornemen was om na zijn pensionering filosofie te gaan studeren en dat zelfde zie ik ook bij verschillende goede oude kennissen.
    dus er is volgens mij steeds meer belangstelling bij liefhebbers ,die door hun oude professie ook over de middelen beschikken,om op latere leeftijd een nieuwe universitaire studie te beginnen.
    en dan wil je natuurlijk ook de originele werken aanschaffen.
    er worden tegenwoordig zelfs al filosofische reizen georganiseerd!
    en dan ,last but not least,de ongelooflijke collectie zetsels waarover brill beschikt.
    een oude nederlandse druktraditie in stand houdend.
    een van de mooiste letterzetsls vind ik de ellington van michel harvey en die jaren door querido gebruikt is voor hun boekomslagen.
    tot slot het aforisme van pierre de coubertin ( vrij vertaald)
    meedoen is belangrijker dan winnen.
  5. forum rang 5 DurianCS 6 februari 2015 21:52
    quote:

    le sobriquet schreef op 6 februari 2015 21:46:

    aan de finish hangen de prijzen.
    ..........
    meedoen is belangrijker dan winnen.
    Bedankt, sobri, voor dit fijne stukje. We zitten ons gezellig te vermaken met de dagelijkse variaties in de koersen, maar inderdaad, Parijs is nog heel ver. Het liefst heb je gestaag stijgende aandelen, maar daar zijn er niet zoveel van. En toch was de keuze er op gericht om aan het eind hoog te eindigen. Het blijft lastig, maar het volgen van de koersen vind ik toch wel interessant en leerzaam.
  6. [verwijderd] 6 februari 2015 22:06
    dank,dank, maar zie dat de site met de boekrecensie niet goed overkwam om aan te klikken, daarom het origineel :
    De Hebreeuwse Bijbel is geschreven door een elite van geletterde vaklui. Zij legden de mondelinge overlevering vast in de tempel van Jeruzalem. ‘Net de universiteit’, zegt Karel van der Toorn, ‘wie schrijft, blijft.’

    De Hebreeuwse Bijbel – voor christenen: het Oude Testament – wordt vaak beschouwd als een samenhangend boek. Maar dat is het niet. Het is niet eens een verzameling boeken, maar een bundel teksten van uiteenlopende ouderdom die pas in de Middeleeuwen zijn samengebonden in één kaft. De bijbel heeft ook geen auteur. Afzonderlijke hoofdstukken (‘boeken’) dragen de namen van profeten en koningen, maar zij waren niet de schrijvers. De wetten, gebeden, kronieken en profetieën die samen de Hebreeuwse Bijbel vormen, zijn niet het werk van bevlogen zieners, maar van ambachtslieden, schrijvers van beroep.

    De vraag ‘wie schreven de bijbel?’ loopt als een rode draad door het pas verschenen boek Scribal Culture and the Making of the Hebrew Bible. Auteur is professor Karel van der Toorn, theoloog en kenner van de Semitische talen. Hij studeerde in Parijs spijkerschrift en de talen die daarin werden geschreven – Babylonisch, Assyrisch en Oegaritisch – en verder Hebreeuws en Aramees. Hij doceerde in Leiden en Utrecht godsdiensten van de oudheid en is sinds vorig jaar voorzitter van het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam.

    Zijn academische achtergrond stelde hem in staat vergelijkingen te maken tussen het oude Israël, de bakermat van de Bijbel, en zijn buren. Als universiteitsbestuurder raakte hij geboeid door de rol die schriftgeleerden, de intellectuelen van hun tijd, speelden bij het ontstaan van het Oude Testament. In zijn ruime werkkamer in het Amsterdamse Maagdenhuis vertelt Van der Toorn hoe hij zich een beeld vormde van dit schrijversgilde.

    “De Hebreeuwse Bijbel”, zegt hij, “is ontstaan in een cultuur die was gebaseerd op het gesproken woord. Het oude Israël was, net als Mesopotamië en Egypte, een orale cultuur. Tot in de Hellenistische tijd (de derde en tweede eeuw voor Christus) kon maar vijf tot zeven procent van de Israëlieten lezen of schrijven. De bijbelteksten zijn dan ook het werk van een kleine, geschoolde minderheid die de schrijfkunst machtig was en die de mondelinge overlevering op schrift stelde.’’

    Hoe leer je die elite kennen? Van der Toorn: “De teksten zelf bieden weinig houvast. Die zijn, uit respect of om ze extra gezag te geven, op naam gezet van profeten en koningen. Ze bevatten wel allerlei verborgen aanwijzingen. Sommige bijbelboeken beginnen en eindigen drie of vier keer, waaruit valt op te maken dat er in de loop der tijd meerdere edities zijn gemaakt, maar de redacteuren van die edities blijven naamloos. Omdat de tekst weinig rechtstreeks bewijs bevat, ben ik gaan vergelijken. De cultuur waarin de bijbel ontstond, behoorde tot een veel grotere wereld, die van het antieke Nabije Oosten, waar een vrij intellectueel verkeer bestond. Over en weer werden teksten gelezen en vertaald.”

    In zijn boek geeft Van der Toorn voorbeelden van ontlening in het Oude Testament. In 1924 ontdekte de bijbelonderzoeker Adolf Erman dat Spreuken 22:17 t/m 24:22 een bewerking is van de Lessen van Amenemope, een Egyptische wijsheidsleraar uit de twaalfde eeuw voor Christus. Het eerste deel van Psalm 20 komt bijna woordelijk overeen met een Fenicische zegeningsformule, waarin de godennamen Bethel en Baal Shamayin en de heilige berg Zaphon worden genoemd. De joodse schrijver van Psalm 20 verving Baal door Jahweh en Zaphon door Zion.

    Over de schrijverselites van Mesopotamië en Egypte is veel meer bekend dan over die van het oude Israël. Van der Toorn: “In Mesopotamië schreef men op bijna onverwoestbare kleitabletten, in Israël op vergankelijk papyrus. Teksten die in 2000 voor Christus in Mesopotamië zijn geschreven, zijn nog fysiek voorhanden. Hebreeuwse teksten die zijn geschreven tussen 1200 voor Christus (toen volgens sommige bijbelhistorici het joodse volk wegtrok uit Egypte, DV) en het begin van onze jaartelling zijn uiterst zeldzaam. Dé tekstvondst in Israël waren de Dode Zeerollen van Qumran, met meerdere kopieën van bijna ieder bijbelboek. En die dateren van 150 tot 100 voor Christus.”
  7. [verwijderd] 6 februari 2015 22:11
    vervolg ( was meer dan 8000 tekens)
    De schriftgeleerden van Mesopotamië en Egypte hadden een hoge sociale status. Ze werden gerekruteerd uit vooraanstaande families en leerden het schrijversvak in aan godentempels verbonden scholen. Van der Toorn: “De schrijversopleiding kwam qua niveau in de buurt van de bachelor-opleiding van een universiteit. Je raakte vertrouwd met de geschreven traditie door teksten over te schrijven en uit het hoofd te leren. Die traditie varieerde van bellettrie – epische verhalen, wijsheden der voorvaderen – tot wiskunde, recht en notariaat (opmaken van akten en contracten). Sommigen deden alleen de eerste fase en die konden aan de slag als secretaris of als administrateur van landerijen of koopmanshuizen. Anderen specialiseerden zich in wetskennis, medicijnen of waarzeggerij.’’

    Vakmanschap stond hoger aangeschreven dan intellectueel eigendom. “In Mesopotamië vind je vaak de naam van de eigenaar van de tekst (verzameling kleitabletten) en van degene die de kopie heeft afgeschreven, maar hoogst zelden de naam van de bedenker van de tekst. Auteurschap – oorspronkelijkheid, creativiteit – werd niet als een waarde gezien. Vakmanschap wel. Daarom werden kopieën op naam gesteld, want men was trots op mooi schrijfwerk. Oude teksten in spijkerschrift – en dat geldt ook voor de oudere tekstfragmenten in het Hebreeuws – zijn vaak heel pietepeuterig geschreven, waardoor je veel tekst krijgt op een klein oppervlak. Dat is een hele kunst.’’

    In het Oude Testament staan maar enkele verwijzingen naar het schrijversgilde van Israël en er wordt er maar één bij naam genoemd: Baruch. Die zou twintig jaar lang de profetieën van Jeremia hebben opgeschreven. Van der Toorn: “In de bijbel opereert hij in het tempelmilieu, maar je ziet hem ook verkoopcontracten opstellen en brieven schrijven. Je vindt in de Hebreeuwse bijbel een grote diversiteit aan genres. Wij hebben dat nu allemaal samengebracht onder de noemer ‘religie’, maar dat komt door die ene kaft, en die dateert van ver na Christus. In de bijbel staan gebeden en handleidingen voor de eredienst, maar ook wetgeving (Exodus, Leviticus, Deuteronomium), geschiedschrijving (Kronieken, Koningen) en opsommende beschrijvingen van het universum. Zo bevat het boek Spreuken compilaties van volkswijsheden en gezegden en in Job en Psalmen staan lijsten van natuurverschijnselen. De heterogene verzameling teksten die je aantreft in het Oude Testament heeft veel weg van een compendium van destijds voorhanden kennis. Het maken van compilaties was onderdeel van het schrijversvak.’’

    Ook in het oude Israël maakte men geen onderscheid tussen bedenken en opschrijven. Het Hebreeuwse woord voor schrijver, sofer, wordt gebruikt voor degene die de tekst heeft bedacht en ook voor degene die hem afschrijft. Van der Toorn: “Je leerde schrijven door te kopiëren, maar er was ruimte voor creativiteit. Een typisch product van ambachtelijk schrijverschap zijn psalmen (bijvoorbeeld 25 en 119) in de vorm van een acrostichon, waarbij de beginletters van de verzen samen het alfabet vormen. Dit was duidelijk oefenstof voor gevorderde leerlingen. Maar dat auteurschap geen rol speelde, betekent niet dat individueel talent en oorspronkelijkheid niet bestonden. Zo zijn delen van het boek Jesaja geschreven in een heel aparte stijl. Van wie die is, weten we niet.”

    In Mesopotamië bestonden binnen de groep geletterden specialisten: rechtsgeleerden, waarzeggers, ingewijden in de geneeskunst. Gold dat ook voor Hebreeuwse schriftgeleerden?

    “Specialisatie ging in Israël waarschijnlijk minder ver. Mesopotamië en Egypte waren samenlevingen met een groot agrarisch surplus, dichtbevolkte stedelijke centra en een vergaande arbeidsverdeling. Het oude Palestina was een maatschappij van herders en kleine boeren. Er waren steden, maar die waren relatief klein. De hoofdstad Jeruzalem en zijn twee grote instituties – het paleis en de tempel – waren cruciaal voor de overdracht van de traditie.’’

    U beweert dat de schrijvers van de bijbel waren verbonden aan de tempel en niet aan het hof. Hoe weet u dat?

    “Ook aan het hof fungeerden waarschijnlijk schrijvers. De bijbelonderzoeker Edouard Lipinski meent dat Spreuken en Kronieken het werk zijn van hofschrijvers. William Schniedewind denkt dat het grootste deel van de bijbel het licht zag in het paleis. Dat is een misvatting. Dan zou je in de bijbel propaganda voor het koningshuis verwachten, maar die ontbreekt. Wij zijn geneigd om tussen ‘het hof’ en ‘de tempel’ een spanning te veronderstellen, omdat we vertrouwd zijn met een scheiding van kerk en staat. De tempel was het intellectuele centrum. Er zijn tal van aanwijzingen in de bijbel dat de tempel de plaats was waar de wet werd opgeschreven (zie Samuel), waar geschreven profetieën werden bewaard (Ezechiël) en waar les werd gegeven in de geschreven traditie (Spreuken, Psalmen en Kronieken). Maar het was een staatstempel. De koning had de beschikking over de tempelkas en je werd geen hogepriester als hij tegen was. De politieke macht lag in de koninkrijksperiode, tot de Babylonische deportatie, bij het koningshuis. In 586 voor Christus viel Jeruzalem en werd de bovenlaag van de bevolking afgevoerd naar Babylonië. Na zeventig jaar ballingschap keerde maar een klein deel terug. Vanaf 520 stond de rompstaat Juda achtereenvolgens onder bestuur van Perzen, Grieken en Romeinen. Toen kwam het interne gezag te liggen bij de clerus.”

  8. [verwijderd] 6 februari 2015 22:14
    vervolg 2

    „Binnen de clerus ontstond verschil tussen priesters, die zich bezighielden met de offercultus, en schrift- en wetsgeleerden die waren verbonden aan de tempel. De mensen die de tafel van God mochten naderen hadden een hogere status dan schrijvers. Dichter bij God was heiliger, en heiligheid stond hoger aangeschreven dan geleerdheid. Historisch gezien voltrok zich een omgekeerde ontwikkeling. Degenen die na de verwoesting van de eerste tempel, in 586 voor Christus, aan het langste eind trokken, waren de schriftgeleerden. In de periode van de tweede tempel, van 500 vóór Christus tot de verwoesting door de Romeinen in 70 na Christus, kwam de beroepsgroep der schrijvers op. Tussen 500 en 200 hebben zij de redactie verzorgd van de Bijbelboeken zoals we die nu kennen.”

    In welke taal werden die geschreven en gekopieerd?

    “In het Hebreeuws, maar in een ouder schrift dan het huidige kwadraatschrift. Volgens de traditie was er in de geschiedenis van Israël een periode, tot ongeveer 500, waarin God tot de mensen sprak via Mozes en de profeten: de periode van openbaring. En wat sprak God? God sprak Hebreeuws. Hoe weten we dat? Zie de teksten, die zijn allemaal in het Hebreeuws. Het boek Daniël is geschreven rond 170 voor Christus, toen het Aramees de standaardtaal was, maar is nog grotendeels in het Hebreeuws, met stukken Aramees. De schriftgeleerde werd op den duur ook uitlegger en vertaler in het Aramees van de Hebreeuwse heilige tekst.”

    Bijbelboeken bevatten verschillende lagen. Dat komt, schrijft u, omdat kopieerders in een nieuwe editie steeds de mondelinge exegese van hun leermeester(s) verwerkten.

    “We weten al langer dat bijbelboeken in de loop der eeuwen zijn gegroeid. Onduidelijk bleef hoe we ons dat proces moeten voorstellen. Ik gebruik de analogie van het Babylonische godenbeeld dat om de zoveel tijd moest worden gerenoveerd. Dat betekende in feite dat men op basis van een oud beeld een heel nieuw beeld maakte. Zo moeten we ons ook die tekstontwikkeling voorstellen. Er was één gezaghebbende moederkopie, die in de tempel van Jeruzalem werd bewaard. De levensduur van die papyrusrol was zo’n veertig jaar. Dan moest hij worden overgeschreven. Iedere nieuwe editie incorporeerde een parallelle mondelinge traditie. Want de tekst werd gebruikt in het onderwijs en moest worden uitgelegd. Naarmate de afstand in tijd tot de oorspronkelijke tekst toenam, was er meer behoefte aan uitleg. En zo groeide de tekst.”

    Sinds wanneer golden bijbelteksten als het woord van God?

    “De hele openbaringsidee is een constructie van de schriftgeleerden en houdt rechtstreeks verband met de verschriftelijking van de traditie. In de oudere tijd ontleende de traditie zijn gezag aan de profeet, de priester en de waarzegger, maar in de tijd na de ballingschap, van het begin van de Perzische periode tot in de Hellenistische tijd, nam de geschreven tekst de plaats in van de mondelinge overlevering. Die tekst moest gelegitimeerd worden. Dat gebeurde met een beroep op de ouderdom: alles wat in het openbaringstijdperk, zeg maar vóór 500, de tijd waarin God tot de mensen sprak, door de ouden was gehoord en opgetekend, was het woord Gods. Daarna werden profeten boeken; de geschreven wet trad in de plaats van de wetgever. Profetie was de kunst van het interpreteren van teksten geworden. De schriftgeleerden hebben ervoor gezorgd dat het jodendom een religie van het boek werd.”
  9. nobahamas 6 februari 2015 22:15
    Kort gezegd, ieder geloof is gebaseerd op een samenraapsel van boeiende teksten.
    Geschreven door de elite en verbreid door de elite.
    Doel?
    Gezag
    Status
    Aanzien
    Heersen.

    Wanneer de letteren gedragen worden door een “volk” noemen we dit geloof.
    En met dit geloof kunnen volkeren gestuurd worden.

    Zie ook: geld is illusie, of in het Engels; Money is Debt
  10. nobahamas 6 februari 2015 22:30
    Ieder mens zoekt een doel in het leven, wil zelf graag een bijzondere bijdrage leveren.
    Ons vermogen tot denken heeft ons belast met vragen die wij niet zonder meer kunnen beantwoorden.
    Waarom armoede en rijkdom?
    Waarom zijn wij hier?
    Ik wil gewaardeerd zijn
    Ik heb behoefte aan vriendschap en saamhorigheid
    Wat kan ons verbinden en verbroederen?

    Geloven in een hoger doel, een collectief wat verbroedert, heeft een sterk vermogen om onze onwetendheid te onderdrukken.

    Zo geloven wij ook in de oerknal.

    (Bijna) Geen mens kan de redenatie begrijpen die de oerknal verklaart.
    Wij geloven, omdat het een zekerheid biedt.

    Deze zekerheid wordt dan een cultus, een waarheid.
  11. nobahamas 6 februari 2015 22:56
    Wij in het Westen kennen al wat langer de beschreven waarheid van ons recente verleden in een veelvoud aan interpretaties?!
    Wij hebben leren twijfelen aan de door ons opgelegde waarheid.
    Geloven doen wij hier wat minder, en gaan steeds meer de redenatie volgen van de verscheidenheid aan waarheden.

    In het Oosten en het Zuiden van ons werelddeel is er een evolutioneel tijdsverschil van het ego.
    Dit is verklaarbaar door het het percentage aan alfabeten binnen deze gemeenschappen, en de beschikking over het mondiale vrije woord.

    Tijd zal vele geloven ontmantelen. Begrip en herkenning kan vele oorlogen slechten.
  12. nobahamas 6 februari 2015 23:21
    Een stukje filosofie van eigen hand:

    Wij zij schuldig!
    Waarom?
    Hierom.

    Als ik niets doe wordt ik gesteund.
    Ik ontvang een ondersteuning van de overheid (onze hogere macht)

    Als ik iets doe wat gewaardeerd word creëer ik een schuld.
    Waardering in deze maatschappij is vertaald; we noemen het geld.

    Wanneer ik iets wil doen om zelf voor mijn levensonderhoud te zorgen wordt ik vaak al op voorhand gestraft.
    Voorbeelden:
    Studieschuld, voor een bijdrage aan het collectief overleven van onze cultuur.
    Notariskosten als bijzondere straf om een vennootschap op te richten
    Vermogensoverdrachtsbelasting om netto vermogen te gaan gebruiken voor een onderneming.
    Vennootschapsbelasting.... noem maar op.

    Veel initiatief creëert schuld.

    Geen initiatief verminder veelal de schuld.

    Iemand die niets heeft in onze maatschappij, is verlost van schuld
    Is Onschuldig

    Degeen die ondanks alle schuld en extra lasten zichzelf verlost ziet van al deze belasting,
    is per definitie schuldig
    Is mede schuldige van het systeem.
  13. forum rang 7 hirshi 6 februari 2015 23:35
    quote:

    nobahamas schreef op 6 februari 2015 23:21:

    Een stukje filosofie van eigen hand:

    Wij zij schuldig!
    Waarom?
    Hierom.

    Als ik niets doe wordt ik gesteund.
    Ik ontvang een ondersteuning van de overheid (onze hogere macht)

    Als ik iets doe wat gewaardeerd word creëer ik een schuld.
    Waardering in deze maatschappij is vertaald; we noemen het geld.

    Wanneer ik iets wil doen om zelf voor mijn levensonderhoud te zorgen wordt ik vaak al op voorhand gestraft.
    Voorbeelden:
    Studieschuld, voor een bijdrage aan het collectief overleven van onze cultuur.
    Notariskosten als bijzondere straf om een vennootschap op te richten
    Vermogensoverdrachtsbelasting om netto vermogen te gaan gebruiken voor een onderneming.
    Vennootschapsbelasting.... noem maar op.

    Veel initiatief creëert schuld.

    Geen initiatief verminder veelal de schuld.

    Iemand die niets heeft in onze maatschappij, is verlost van schuld
    Is Onschuldig

    Degeen die ondanks alle schuld en extra lasten zichzelf verlost ziet van al deze belasting,
    is per definitie schuldig
    Is mede schuldige van het systeem.
    Noba,

    Is het wel goed om in termen van schuld en onschuld te denken?
    Is dat wel de ware betekenis van goed en kwaad?

    Of is het zo dat schuld en onschuld belast is door het denken over ons verleden.
    Nu vooral schuldgevoelens worden aangewakkerd over ons verleden.
    Wij moeten ons schamen over de politionele acties in Indonesie waarbij hele dorpen verwoest werden en gemoord werd.
    Wij moeten ons schamen over de lafheid van een oorlogsmisdadiger als Karremans.

    Maar moeten wij daarom een heel volk veroordelen?

    Dan is het niet zo moeilijk slavernij, kolonisalisme, opiumhandel en alles wat ons land welvaart bracht te veroordelen.

    Is er dan niets van nationale trots?

    Groet.
  14. nobahamas 6 februari 2015 23:50
    Ik heb het niet over goed of fout, ik heb het over de normen waarden va onze huidige maatschappij.
    Alles gericht op groei versus verlies.
    Geen waardering voor het individu, alles ten doel van het collectief, om vermogen te vergaren ten koste van een ander collectief.
    Er is geen respect voor het zijn.
    Evenwicht in respect tot onze naasten leeft niet in deze wereld
  15. forum rang 7 hirshi 7 februari 2015 00:06
    Noba,

    Ik heb me altijd al afgevraagd waarom groei noodzakelijk is.
    Niemand heeft me dat ooit goed kunnen uitleggen.

    Economen zijn bijna unaniem van mening dat groei een noodzaak is.
    Maar waarom zou innovatie niet groei overbodig kunnen maken.

    Dat kan best gepaard gaan met een positieve winstontwikkeling van bedrijven.
    Werkloosheid in de bedrijven hoeft geen probleem te zijn als werklozen ingezet worden in de zorg bijvoorbeeld. Dat kan uit de besparing door ontslagen bekostigd worden.

    Als de regering niet tijdig de regie voert en dat lijkt niet te lukken, zal de wal het schip keren.
    Er is geen ontkomen aan.

    Groet.
3.682 Posts
Pagina: «« 1 ... 57 58 59 60 61 ... 185 »» | Laatste |Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Direct naar Forum

Indices

AEX 874,79 +0,96%
EUR/USD 1,0704 +0,49%
FTSE 100 8.044,81 +0,26%
Germany40^ 18.164,30 +1,70%
Gold spot 2.326,39 -0,04%
NY-Nasdaq Composite 15.451,31 +1,11%

Stijgers

VIVORY...
+26,32%
BAM
+4,73%
PROSUS
+3,52%
ASMI
+3,14%
JUST E...
+3,10%

Dalers

RANDST...
-7,22%
Akzo N...
-6,93%
FASTNED
-4,65%
NSI
-3,89%
Arcelo...
-2,65%

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links