Realist. schreef op 3 februari 2013 16:44:
Vrije markt evangelist word je niet zomaar, je moet er tenslotte wel in geloven. Even afgezien dan van hoeveel belasting er betaald moet worden bij een bepaald inkomen ,maar weer gekeken naar hoe zo’n inkomen door de markt wordt bepaald. Volgens mij heeft niemand hier nog gezegd dat de hoogte van een zelfstandig ondernemer ( incl. vrij beroep, dga etc.) ook moet worden beperkt. Die loopt immers ook het risico dat het misloopt en moet daarvoor de prijs betalen als dat gebeurt. Nu hoeft dat ook niet helemaal waar te zijn, want ook in dat geval kan zo’n ondernemer zijn bonus al binnen hebben mits hij op tijd de zaak heeft verkocht of zijn persoonlijk risico heeft afgedekt op moment dat blijkt dat ook hij ook een grote fout heeft gemaakt, die pas later boven water komt. De kwaliteit van een goede ondernemer is natuurlijk dat hij leiderschapskwaliteiten heeft, waardoor hij een bedrijf bij elkaar kan houden en op een gegeven moment een richting durft te kiezen die bepalend is voor het succes van het bedrijf. Zo’n idee hoeft hij niet eens altijd zelf te verzinnen, daarvoor zijn adviseurs zowel intern als extern, de juiste keuze maken is wel zijn verantwoordelijkheid. En daarvoor mag hij beloond worden zonder dat daar een grens aan hoeft te worden gesteld, dat is de vrije markt.
Als zo’n succesvol bedrijf dan wordt verkocht aan investeerders die niet zelf de leiding kunnen of willen nemen, moet er een werknemer als directeur worden ingehuurd die hopelijk voor de nieuwe eigenaren dezelfde kwaliteiten heeft als de oud-ondernemer die gecasht heeft. De bedoeling is immers dat het bedrijf op niveau blijft of eigenlijk nog gaat groeien. De directeur in loondienst zal niet het risico lopen van de voormalig ondernemer, maar het zal duidelijk zijn dat hij wel goed zal willen worden beloond, de nieuwe eigenaren kiezen immers voor hen omdat zij in hen de kwaliteiten menen te herkennen die daarvoor nodig zijn. Loopt dat goed dan zal iedereen daar blij mee zijn, loopt het minder dan zal de directeur worden ontslagen of in het extreme geval het bedrijf ten onder gaan aan zijn foute beslissing(en). Ook dat is de vrije markt en er kraait geen haan naar.
Als in het voorgaande geval het bedrijf een bank is , die met belastinggeld moet worden gered, ligt het ineens geheel anders. De directeur die de foute beslissing heeft gemaakt is de grote boosdoener en er wordt behalve om civiele maatregelen ook geroepen om strafrechtelijke, terwijl er toch niet echt sprake lijkt te zijn van malversaties of ander laakbaar gedrag. Er is een keuze gemaakt die achteraf fout bleek. Voor directeuren van grote instellingen als woco’s , ziekenhuizen en scholen etc., lijkt de algemene opinie nog strenger. Hoewel ze leiding moeten geven aan organisaties die soms vergelijkbaar zijn met de grootste bedrijven en ook keuzes moeten maken die enorme financiële consequenties kunnen hebben, lijkt men te vinden dat zij voldoende beloond worden met een salaris dat vele malen minder moet zijn dan functies met vergelijkbare verantwoordelijkheid in het bedrijfsleven. Maar als je peanuts gaat betalen, krijg je dan geen monkey’s die er een nog grotere rotzooi van maken.
Voor de duidelijkheid, leidinggevenden die worden betrapt op malversaties kunnen wat mij betreft niet hard genoeg worden aangepakt. En voor leidinggevenden die zichzelf een topsalaris waard vinden, zou het ook niet onlogisch zijn om op één of andere manier een malus in te bouwen, ook als ze een fout maken( eventueel met goede bedoelingen) die forse consequenties heeft. Ze worden immers zo goed betaald omdat men ze de kwaliteiten toedicht om juist die fouten niet te maken. Zoiets als een malus lijkt praktisch weer moeilijk in te vullen, want krijg je dan niet alleen ‘cowboys’ in topfuncties die wel een risicootje te durven lopen? Creativiteit gevraagd op dit punt.
Persoonlijk zie ik het in ieder geval niet als een oplossing om in bepaalde situatie een functie te laten vervullen, waar kwaliteit voor nodig is, door kandidaten die genoegen nemen met een fractie van wat elders valt te verdienen. Zoveel filantropen lopen er in Nederland volgens mij nu ook niet weer rond.