Een van de langste ETF-namen die we hebben gevonden is de UBS ETF (LU) Barclays MSCI US Liquid Corporates Sustainable UCITS ETF (hedged to EUR) A-acc. Een hele mond vol: is zo'n lange naam voor een indextracker wel nodig? Vaak geeft een lange ETF-naam precies inzicht in wat je eigenlijk koopt, maar dan moet je uiteraard wel de termen weten.
Een ETF-naam bestaat vaak uit vijf componenten, waaruit je onder meer de uitgevende instelling, indexnaam en regelgevende informatie kunt halen. In het voorbeeld van de Xtrackers S&P 500 UCITS ETF 2C (GBP hedged) is Xtrackers dus de uitgevende partij, S&P 500 de index, UCITS de regelgevende informatie en 2C (GBP hedged) de aanvullende informatie.
De componenten kunnen nog wel eens in een andere volgorde staan en soms zijn er delen weggelaten, maar het principe blijft altijd hetzelfde. Laten we ze één voor één behandelen.
1. Aanbieder: wie geeft de ETF uit?
Vaak staat de naam van de uitgevende partij als eerste vermeld in de ETF. Bijvoorbeeld: iShares Core FTSE 100 UCITS ETF (Dist).
Deze uitgevende instellingen zijn doorgaans onderdeel van een grote bank of vermogensbeheerder. In het geval van iShares is dat bijvoorbeeld BlackRock, de grootste vermogensbeheerder ter wereld. Xtrackers is dan weer het ETF-merk van Deutsche Bank.
2. Sub-merken
Soms vind je in de naam van een uitgevende partij ook nog een soort sub-merk, vaak aangeduid als Core of Prime, zoals bij het iShares-voorbeeld van punt 1. Dit laat zien dat de ETF onderdeel is van een subgroep binnen het productaanbod van de uitgever.
Termen als Core en Prime duiden vaak op een zeer aantrekkelijk kostenprofiel en op indextrackers die "terug naar de basis" gaan. Of in andere woorden: een index die binnen iedere portefeuille past, zoals een wereldindex.
3. Index: waar investeer je in?
De tweede component in een ETF-naam laat zien welke index er wordt gevolgd. In het voorbeeld van de iShares Core FTSE 100 UCITS ETF (Dist) wordt de Britse hoofdgraadmeter FTSE 100 gevolgd.
Vaak vind je in de ETF-naam ook nog de regio en het aantal bedrijven terug. De EURO STOXX 50 volgt bijvoorbeeld de 50 grootste bedrijven uit de eurozone. De STOXX Europe 600 is dan weer breder georiënteerd en omvat ook landen die buiten de eurozone vallen, zoals Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk.
4. Reglementaire informatie
Het liefst investeer je in ETF’s met UCITS in de naam, zoals de iShares Core FTSE 100 UCITS ETF (Dist). Dit betekent dat de indextracker zich aan de Europese regelgeving moet houden, die de bescherming van beleggers ten goede komt.
Een UCITS-ETF moet aan bepaalde standaarden voldoen. Zo mag een indextracker bijvoorbeeld niet meer dan 20% van de fondsen in één product stoppen. Dit zorgt ervoor dat de indextracker een goede spreiding heeft.
De term ETF in de naam van een indextracker is opzichzelfstaand al belangrijk, aangezien er ook andere exchange-traded producten zijn als ETC’s (Exchange Traded Commodities) en ETN’s (Exchange Traded Notes). Deze producten vallen dan weer niet onder de UCITS-standaarden.
5. Extra informatie
ETF’s kunnen rente of dividend uitkeren. Deze bedragen worden vaak direct op je beleggingsrekening gestort of worden opnieuw geïnvesteerd.
In de naam van een ETF staat vaak of er dividend wordt uitgekeerd. Je ziet dan bijvoorbeeld de afkortingen D, Dis of Dist in de naam staan. ETF’s die de opbrengsten opnieuw investeren worden vaak aangeduid met C of Acc.
Dit zijn de belangrijkste punten als het gaat om het ontcijferen van ETF-namen, maar er zijn nog andere termen die je soms kan tegenkomen. Denk aan GBP hedged (je bent dan beschermd tegen schommelingen in de koers van het pond) of aan 1C of 1A, dat kan duiden op een bepaalde aandelenklasse.
Kom je een onduidelijke term tegen in de naam van een indextracker? Een uitgever van indextrackers moet altijd een factsheet publiceren om beleggers uit te leggen wat de betreffende ETF inhoudt. Dit document kan hopelijk je vragen beantwoorden.