ResearchPhysician schreef op 10 oktober 2018 07:43:
Beste Techspec en anderen,
Mijn berichten zijn niet om onrust te zaaien, maar om een kanttekening te plaatsen bij het Basel onderzoek. Ik heb in het verleden jarenlang onderzoek gedaan naar de rol van het complement systeem (innate immunity) op het ontstaan van nierschade bij transplantaties, maar ook bij CKD (chronic kidney disease) onder leiding van Mohammed Daha. Het gekke is dat in alle diermodellen, maar ook in biopten van zieke humane nieren een duidelijke rol is weggelegd voor het complement systeem. Daarop hebben we meerdere (klinische!) experimenten gedaan met complement remming/modificatie (waaronder ook een recombinante C1 esterase), maar daarbij is het niet gelukt om klinische significantie aan te tonen. Met andere woorden; complement remming levert in het nierweefsel minder actieve (en desastreuse) complement componenten op, maar dat heeft geen effect op de uiteindelijke schade die ontstaat. De laatste jaren komt naar voren dat dit komt door de rol van T-lymfocyten (adaptive immunity) en dat deze T-cellen sneller acteren dan we altijd hebben gedacht.
Kortom, de rationale van een complement remmer bij nierziekten (nefropathie, IRI, DGF) is helder, alleen valt de klinische uitwerking (te meten in immuunacitivatie en nierfunctie, eGFR) vaak bar tegen. Ik houdt een sprankje hoop dat het toch gaat werken :).
Natuurlijk hebben Pharming onderzoekers hier goed over nagedacht en ik begrijp de gedachtegang. Het is het proberen waard en dat is het ook zeker in het licht van pre-eclampsie. Zo gaan onderzoekers te werk. Het is leuk om eens uit te zoeken hoeveel van dit soort zoektochten uiteindelijk hebben geresulteerd in een klinisch significant medicijn. Ik vergelijk het altijd maar met een zoektocht met een metaaldetector naar een kist met middeleeuwse gouden munten. Die kans is helaas niet zo groot, maar met die hoop loop ik toch regelmatig met een detector:)
Veel succes allen!