AnalytischDenker schreef op 18 augustus 2018 10:56:
[...]
Heb je bewijs dat short gaan via de optieconstructie die jij omschrijft net zoveel voorkomt als short gaan met geleende aandelen? Anders moet je er bij zetten dat het jouw inschatting is.
1) de optieconstructie die jij beschrijft vergt een tegenpartij die een
nieuwe positie inneemt door long te gaan met call opties. Met verkoop van geleende aandelen kan een short partij via de beurs heel efficiënt meerdere tegenpartijen vinden die anoniem de aandelen kopen.
2) in geval van pharming is de optiehandel via de beurs veel te gering en met grote spreads (dus duur)
3) short partijen zouden in geval van Pharming met een optieconstructie dus buiten de beurs op zoek moeten gaan naar grote tegenpartijen (30 miljoen aandelen is 300.000 optiecontracten)
4) welk type tegenpartijen is denk jij bereid om buiten de beurs om een
nieuwe positie in te nemen via optieconstructie die contrair is aan de positie van de short partij.
5) waarom zou een shortpartij iedere keer een maatpak gaan maken (uitoefenprijs, expiratiedatum etc.) als de short partij heel goedkoop via gestandaardiseerde afspraken aandelen kan lenen bij bekende tegenpartijen?
Dat short partijen via de beurs met opties short gaan in zeer courante aandelen (bijvoorbeeld Aegon) met kleine spreads en voldoende volume kan ik me nog voorstellen. Echter alle logica leidt mij tot de inschatting dat bij Pharming de shortposities vrijwel alleen via geleende aandelen tot stand zijn gekomen.