Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor
  • Word abonnee
  • Inloggen

    Inloggen

    • Geen account? Registreren

    Wachtwoord vergeten?

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

Bescherming AEX? Nee, coup!

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!

 

Auteur: Arend Jan Kamp

Arend Jan Kamp is 24/7 van de vroege uurtjes voorbeurs tot de late uurtjes after hours uw gastheer op IEX, als hij in geheel eigen stijl (bondig, maar toch uitbundig) de beursdag met u doorneemt. Van aandelen en indices, via commodities, langs de rentemarkten, naar haute finance tot politiek en centrale banken. Arend Jan is ...

Meer over Arend Jan Kamp

Recente artikelen van Arend Jan Kamp

  1. 19 dec Het is een beetje anders dan anders voorbeurs 48
  2. 18 dec Voorbeurs houdt het niet over, maar er is nog genoeg te doen 2
  3. 15 dec Het ziet er aardig uit voorbeurs en wie weet wordt het heksenketel 3

Reacties

18 Posts
| Omlaag ↓
  1. Bonost 9 mei 2017 12:08
    In ieder geval wordt het er niet gezelliger op de werkvloer.
    De werknemer kan zich niet meer identificeren in het bedrijf dat er over blijft en dat heeft dus allemaal zijn weerslag op de werkethos.
    Ik heb het allemaal meegemaakt in de financiële sector en er zijn er nog weinig over die met plezier naar hun werk gaan of zich niet geïntimideerd voelen door onze goede American way stijl van werken.
    Je toekomst zit daar niet en dus moet dit ook niet de toekomst van het Nederlandse bedrijfsleven zijn.
  2. [verwijderd] 9 mei 2017 12:19
    Bonost: dan hebben kleine bedrijven dus een flink voordeel, en is het wellicht ook in het belang van de aandeelhouders om niet massaal te fuseren en te lean&meanen, maar gewoon blije mensen te houden. Echter... zal dat eerst gezien moeten worden door managers, en voorlopig denken die nog dat je met eens per jaar een hutje op de hei je mensen 'blij' houdt, en passen ze verder mushroom management toe.
  3. Michiel ICT 9 mei 2017 12:59
    Het idee van Hommen et al betreft een wijziging voor de Raad van Commissarissen, die (nu al) wettelijk de opdracht heeft de belangen van alle stakeholders af te wegen bij ingrijpende veranderingen in het bedrijf.
    Het lijkt mij niet verkeerd om hen de ruimte te geven om wat extra bedenktid in te lassen bij zo'n grote overname.
    Zeker als je op je Nederlandse klompen kunt natellen dat Akzo volledig uit elkaar getrokken MOET worden met een overname van >26miljard.
    Daarbij zullen de belangen van de werknemers zeker niet per definitie positief worden beïnvloed.

    Het gaat in dit voorstel (zoals ik het lees) dus alleen om de RvC wat extra bedenktijd te geven zodat de waan van de dag iets minder meespeelt.
    Lijkt mij een prima idee.
  4. NielsvanderStappen 9 mei 2017 13:21
    Wat een eenzijdig en simplistisch verhaal, met alleen koerswaarde als enige waarde! Ik zou aan iedereen zeggen, die er zo over denkt: praat er eens met een gewoon iemand over, in je gezin, bij de bakker; misschien merk je dan dat er meer waarden zijn in het leven.
    Bovendien lees ik ook geen goede argumenten. Laks en Lui? In Duitsland zijn heel veel bedrijven nog (voornamelijk) in familie-handen en dus afgeschermd van (de tuchtiging van) de markt. En welke bedrijven zijn uitnemenend in staat tot groei over langere periodes? Inderdaad: die Duitse bedrijven.
    Kortom: deze zienswijze kan vanwege allerlei gronden in de prullenmand.
  5. erjee-ff 9 mei 2017 13:23
    Het artikel in het FD van vandaag over de bezoldiging van de RvC van Philips geeft (m.i.) juist aan wat het echte probleem is. Het voorstel is de beloning op te trekking naar 100.000 euro voor een lid van de RvC, met als rationale dat het in lijn met de "peer group" zou zijn.

    Ik kan me goed voorstellen dat men dat soort lucratieve baantjes niet kwijt wil, en dat extra bescherming betekent dat een overname moeilijker wordt, en daarmee de taak van de RvC stukken makkelijker.
  6. forum rang 9 objectief 9 mei 2017 13:49
    quote:

    Bonost schreef op 9 mei 2017 12:08:

    In ieder geval wordt het er niet gezelliger op de werkvloer.
    De werknemer kan zich niet meer identificeren in het bedrijf dat er over blijft en dat heeft dus allemaal zijn weerslag op de werkethos.
    Ik heb het allemaal meegemaakt in de financiële sector en er zijn er nog weinig over die met plezier naar hun werk gaan of zich niet geïntimideerd voelen door onze goede American way stijl van werken.
    Je toekomst zit daar niet en dus moet dit ook niet de toekomst van het Nederlandse bedrijfsleven zijn.
    Ik deel de bovenstaande mening totaal niet; ik heb vele jaren heel plezierig gewerkt bij enkele Amerikaanse bedrijven ook in de financiele sector een tiental jaren. Geweldige sfeer/directie altijd beschikbaar/effectief kort vergaderen/betere resultaten/prestatie naar werken met hogere beloning.
    Ik ben overtuigd dat bijv. PPG een veel betere werkgever is dan AKZO...meer kans op werkbehoud doordat zij de topmerken in de verfsector hebben etc.
    Ook boeken ze veel betere resultaten en uiteindelijk is dat goed voor iedereen.
    De toekomst van Nederland is internationaal (net als overal).
  7. forum rang 5 theo1 9 mei 2017 14:06
    quote:

    Bonost schreef op 9 mei 2017 12:08:

    In ieder geval wordt het er niet gezelliger op de werkvloer.
    De werknemer kan zich niet meer identificeren in het bedrijf dat er over blijft en dat heeft dus allemaal zijn weerslag op de werkethos.
    Ik heb het allemaal meegemaakt in de financiële sector en er zijn er nog weinig over die met plezier naar hun werk gaan of zich niet geïntimideerd voelen door onze goede American way stijl van werken.
    Je toekomst zit daar niet en dus moet dit ook niet de toekomst van het Nederlandse bedrijfsleven zijn.
    Ach kom. Ik heb ook prima gewerkt onder Amerikaans en onder Brits management. Juist in de wat grotere Nederlandse bedrijven ben je als personeelslid alleen maar een nummer. En met een beetje mazzel is de baas ook nog een humorist en mag je van zijn racistische grappen genieten. En braaf meelachen, anders ben je de spelbreker.
  8. forum rang 5 theo1 9 mei 2017 14:17
    quote:

    NielsvanderStappen schreef op 9 mei 2017 13:21:

    Wat een eenzijdig en simplistisch verhaal, met alleen koerswaarde als enige waarde! Ik zou aan iedereen zeggen, die er zo over denkt: praat er eens met een gewoon iemand over, in je gezin, bij de bakker; misschien merk je dan dat er meer waarden zijn in het leven.
    Bovendien lees ik ook geen goede argumenten. Laks en Lui? In Duitsland zijn heel veel bedrijven nog (voornamelijk) in familie-handen en dus afgeschermd van (de tuchtiging van) de markt. En welke bedrijven zijn uitnemenend in staat tot groei over langere periodes? Inderdaad: die Duitse bedrijven.
    Kortom: deze zienswijze kan vanwege allerlei gronden in de prullenmand.
    In het leven wel, maar bedrijven zijn er om geld te verdienen en beleggen doe je om geld te verdienen.

    Laks en lui, geen enkele inhoudelijke belangstelling voor de activiteiten van het bedrijf en niet gehinderd door enige vorm van kennis voor de vuist weg wat aanklooien en maar belangrijk lopen doen is de rode draad in mijn persoonlijke ervaringen met Nederlands management, al dan niet beursgenoteerd. Als de directeur tevens eigenaar is, is er iets meer kans dat hij er echt iets van snapt, maar na de tweede generatie is dat absoluut geen zekerheidje. Misschien heb ik het toevallig heel slecht getroffen en is het bij Akzo juist heel anders. Maar daar gok ik niet op.
  9. Bonost 9 mei 2017 16:30
    quote:

    theo1 schreef op 9 mei 2017 14:06:

    [...]

    Ach kom. Ik heb ook prima gewerkt onder Amerikaans en onder Brits management. Juist in de wat grotere Nederlandse bedrijven ben je als personeelslid alleen maar een nummer. En met een beetje mazzel is de baas ook nog een humorist en mag je van zijn racistische grappen genieten. En braaf meelachen, anders ben je de spelbreker.
    Dat bedoel ik juist theo1 en ook Fred12345. Het zijn Nederlandse bedrijven die het op de American way proberen te doen en dat past niet, omdat het rigide wordt toegepast.
    En ja er zijn bijna alleen maar grote financiële instellingen die dat doen. Ik heb geen ervaring met Amerikaanse of wat mij betreft Engelse bedrijven. Maar ik weet wel dat het bij de Nederlandse in ieder geval niet past en dat er door dat enge management heel veel onvrede en zwijgen want anders..... heerst.
    En als dat de weg is waar het Nederlandse bedrijfsleven naar toe gaat dan ben ik blij dat ik in die werkomstandigheden niet meer hoef te werken.
  10. Marco1337 9 mei 2017 17:28
    @ nielsvanderstappen

    Die duitse familiebedrijven functioneren gewoon in een vrije markt. Deze zijn dus wel degelijk onderheven aan marktwerking. Ik ben het helemaal met dit artikel eens, willen wij grote internationale bedrijven houden in Nederland dan zullen deze moeten overleven in de vrije markt. Het is eten of gegeten worden.
  11. taurus86 9 mei 2017 17:53
    "Geef me een jaar". "Om wat te doen?". "Nou eh.........." "En waarom deden we dit dan niet eerder"? "Nou eh ...... stakeholders, weet je wel. En ik wilde nog een keer met mijn vrouw langs alle vestigingen in de wereld".

    Het klinkt overdreven, maar ik heb wat bezoekjes uit Nederland zien komen gedurende mijn internationale loopbaan. Commissarissen, zijn net mensen.
  12. Sustainable 9 mei 2017 20:14
    Dat kapitalisme voor welvaart heeft gezorgd is een ietwat overtrokken claim. Een vrije markt kan met name floreren als er voldoende concurrentie is. En in de historie is gebleken dat men regelmatig moest ingrijpen om dit te bewerkstelligen (zoals begin 20ste eeuw met het opknippen van Standard oil), want een volledig vrijgelaten markt heeft de neiging tot een oligopolie te leiden. Voorbeeld is ook de scheepvaart in Nederland eind negentiende en begin twintigste eeuw, waarbij de aanbieders samengingen tot enkele partijen die nieuwe aanbieders buiten de deur hielden en de prijzen kunstmatig hoog. Grappig dat we tegenwoordig weer een zelfde trend zien in de technologie: Winner takes all.

    Ook een eventueel samengaan van PPG en Akzo leidt tot minder aanbieders op de verfmarkt. Zo beheersen beide bedrijven in Nederland wrs zo'n 80% van de markt met merken als Histor, Flexa, Sigma, Rambo en Sikkens. Hoezo een verrijking voor de markt. De eindklant wordt er niet beter van en vandaar dat er terecht veel druk vanuit de politiek komt. Maar ook voor de aandeelhouder is het de vraag of vijandige overnames waarde toevoegen.

    Aandeelhouder is trouwens een uitgehold begrip. Partijen die minder dan een jaar een aandeel vasthouden kun je nauwelijks een betrokken aandeelhouder noemen. Waartoe druk van dat soort partijen leidt heb je bij ABN AMRO kunnen zien in 2007. Een geforceerde deal en meerdere partijen die bijna het loodje legden. Maar de betreffende hedgefunds zullen zeker gecashed hebben.

    Nee, dan heb ik meer vertrouwen in bestuurders die werkelijk hun sporen hebben verdiend in de top van het bedrijfsleven. Die letten op de belangen van alle stakeholders en laat dat nou tot een sustainable toekomst leiden.

    PS Mijn Amerikaanse management collega's hadden continu een book to bill ratio groter dan 1 en groter dan in Europa, echter zonder noemenswaardige groei van de omzet. In de praktijk bleek steeds een deel nooit te worden gematerialiseerd. Was echter wel goed voor hun bonus. Hoezo een cultuurverschil.
  13. forum rang 5 theo1 10 mei 2017 16:36
    quote:

    Bonost schreef op 9 mei 2017 16:30:

    [...]

    Dat bedoel ik juist theo1 en ook Fred12345. Het zijn Nederlandse bedrijven die het op de American way proberen te doen en dat past niet, omdat het rigide wordt toegepast.
    En ja er zijn bijna alleen maar grote financiële instellingen die dat doen. Ik heb geen ervaring met Amerikaanse of wat mij betreft Engelse bedrijven. Maar ik weet wel dat het bij de Nederlandse in ieder geval niet past en dat er door dat enge management heel veel onvrede en zwijgen want anders..... heerst.
    En als dat de weg is waar het Nederlandse bedrijfsleven naar toe gaat dan ben ik blij dat ik in die werkomstandigheden niet meer hoef te werken.
    Ik heb geen enkele ervaring in de financiële sector. Ik kom uit de technische hoek.

    Mijn ervaring is dat het typisch Hollands is om van alles te cherrypicken:
    - verdienen als een (super succesvolle) ondernemer.
    - autonomie van een stichtingbestuurder (alleen verantwoording schuldig aan jezelf en Onze Lieve Heer en van die laatste trek je je sowieso niks aan)
    - de baanzekerheid van een ambtenaar
    - vriendjespolitiek. Ik heb ooit voor een bedrijf gewerkt waar de directiesecretaresse één van de best betaalde personeelsleden was. De directie was een corpsdispuut en gedroeg zich ook zo.

    Ook typische trekjes: koketteren met gebrek aan kennis ("technisch geneuzel" en "daar heb ik hele goede mensen voor"). Keer op keer, dat is geen uitzondering. En personeel er zonder pardon uitknikkeren als het slecht gaat, en klagen dat ze niet loyaal zijn als het goed gaat (maar de lonen uiteraard niet verhoogd worden). Voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten, dus half afgeteste producten inkopen want dat is lekker goedkoop. Veel te lage lonen bieden voor belangrijke functies waar veel vraag naar is (maar die niet veel prestige hebben in boboland, zoals systeembeheerders e.d.), zodat het verloop gigantisch is zodra die mensen een betere baan kunnen vinden (en dan mopperen over loyaliteit). Blind ervan uit gaan dat iedereen alles kan, want dat scheelt weer denkwerk. Voor een Hollandse CEO is een "techneut" een "techneut", dus een unix systeembeheerder, een Oracle DBA en een java programmeur die zie je gewoon als één pot nat. Die moeten elkaar gewoon kunnen vervangen. En als dat niet goed gaat, is het hun schuld. En natuurlijk totaal ontspoorde projecten gewoon door laten lopen "want er is al zoveel geld in gestopt dat je niet meer kan stoppen".

    Ik las ooit een anecdote over een Nederlandse ondernemer die een fabriek had gekocht in Hongarije. Hij zette de zaak op poten en vloog naar Nederland. Jaren later bleken de cijfers niet te kloppen. Het hele bedrijf op de rand van de afgrond. Bleek dat de Hongaren al jaren amper meer werkten, maar alleen de lonen incasseerden en vervalste rapporten naar Nederland stuurden. Het duurde jaren voordat dat uitkwam! Snap je nu waarom ik niet verbaasd bent over het Imtech fiasco? En het Fyra fiasco? En ga zo maar door. Gewoon een kwestie van niet er bovenop zitten. Lui management dat alleen naar de rapporten kijkt en niet naar de werkelijkheid daarachter. En maar kankeren op de Hongaren en de Italianen. Kom op zeg. Als je treinen bestelt, moet je zelf naar die fabriek en zelf constateren of er daar iets gebeurt. Zelf de kwaliteit monitoren. Op papier kan iedereen treinen bouwen. Als ik een huis laat bouwen, moet ik ook iedere week naar de bouwplaats. Als je dat niet doet, besodemietert de aannemer je. En de slimmere zorgen dat de papieren kloppen.

    Amerikaanse directies kunnen veel geld verdienen, maar ze staan ook zó op straat als het niet goed gaat. Dàt past natuurlijk niet in de "Nederlandse verhoudingen". Zomaar een CEO ontslaan, kom nou. Daarvoor moet je toch wel op bijzonder onbeschaamde wijze de kas hebben leeggestolen. Je laat ze liever nog jaren dik betaald als "adviseur" op de loonlijst staan. Ik heb bij een Amerikaans bedrijf gewerkt waar het even niet zo goed ging. De CEO kreeg een paar grote aandeelhouders op bezoek en dat was niet prettig gezien de mails die vanuit het hoofdkantoor kwamen. Dus paniek in de tent. Alle managers kregen een schop onder hun hol en alles moest een versnelling hoger. Alle projecten gingen tegen het licht, en projecten die nergens naar toe gingen, werden zonder pardon afgeschoten. Niet leuk voor de projectleider, maar wel goed voor het bedrijf. Zelfde meegemaakt bij Nederlands bedrijf. Iedereen pitte net zo vrolijk verder, tot de poen echt op was. Dan raak je dus te laat in paniek.

    Koketteren met niks van de business weten, heb ik bij Amerikanen en Britten nooit meegemaakt. Die weten namelijk donders goed waar het geld vandaan komt, en die weten ook donders goed dat er voor henzelf directe consequenties aan vastzitten als de cijfers niet goed zijn. Vriendjespolitiek is nooit helemaal uit te sluiten, maar de stuitende ervaringen gingen allemaal over Nederlanders. Natuurlijk kennen ze in het hoofdkantoor in New York hun Nederlandse personeel niet persoonlijk. Maar ze doen wel de moeite om de indruk van belangstelling te wekken. Nederlands personeel is er meestal zó aan gewend om alleen als nummer gezien te worden, dat ze dat al snel vreemd vinden.
18 Posts
|Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links