In het afgelopen weekend hebben de presidenten van de grootste betrokken centrale banken belangrijke besluiten genomen ten aanzien van de regelgeving rond de invoering van Basel-3 in 2015.
Vooral de vertraagde invoering van de Liquidity Coverage Ratio (LCR) is een belangrijke overwinning voor banken. Eerder werd nog afgesproken dat de grootste banken – met een kernkapitaal van meer dan 3 miljard euro – vanaf 1 januari 2015 een LCR van 100% moesten hebben terwijl nu 60% wordt toegestaan op dezelfde datum.
De LCR is het percentage aan hoogwaardige liquide beleggingen ten opzichte van de netto kasuitstroom die een bank in een stressvolle periode van dertig kalenderdagen kan meemaken.
Tijdens een peiling in de zomer van 2011 bleek dat de allergrootste banken een LCR van 90% hadden terwijl kleinere banken uitkwamen op 83%. Een eventuele oplossing voor banken zou zijn geweest afscheid te nemen van beleggingen die een flink beslag leggen op kapitaal terwijl ze niet werden aangemerkt als een hoogwaardige liquide belegging.
Minder beleggingen
Maar het bleek uiteindelijk toch allemaal anders te lopen. De presidenten van de centrale banken hebben nu in hun wijsheid besloten dat commerciële banken minder hoogwaardige liquide beleggingen hoeven aan te houden.
Banken hebben via hun peperdure lobby er blijkbaar voor kunnen zorgen dat een belangrijk deel van hun beleggingen, die zij gedaan hebben in minder makkelijk te verkopen en te prijzen investeringen, niet snel te gelde hoeven te maken.
We mogen dit dus gerust uitleggen als een flinke winstpakker voor de banken. De banken hoeven nu niet snel afscheid te nemen van hun level-2 beleggingen.
Level-2 beleggingen van banken zijn beleggingen die zijn gedaan in minder makkelijk verhandelbare effecten en soms betreffen het zelfs beleggingen die niet eens verhandelbaar zijn voordat de beleggingen expireren. In het laatste geval bepaalt de belegger via een rekenmodel wat de waarde van de belegging 'onderweg'moet zijn.
Level-2
Vooral in de level-2 beleggingen, die voortaan maximaal 40% van de totale hoogwaardige liquide beleggingen mogen uitmaken, wordt door banken veel verdiend maar is het tussentijds afscheid nemen vaak heel onvoordelig.
In deze level-2 beleggingen mogen banken overigens ook weer verpakte hypotheekleningen', met een afslag van 25%, aanhouden. Uiteindelijk moeten de banken wel een LCR van 100% aan gaan houden, maar dat zal pas in 2019 geëist worden.
Voor banken zijn de nieuwe definitieve afspraken positief. Vooral nu ook de pakketten met verpakte hypotheekleningen kunnen worden meegenomen in de buffer aan hoogwaardige liquide beleggingen, kunnen Nederlandse banken deze hypotheken weer makkelijker kwijt aan buitenlandse banken die over een flinke hoeveelheid contanten beschikken.
Begrijpelijk
Dat de beurskoers van ING afgelopen maandag flink opliep is dus eigenlijk heel begrijpelijk. De temporisering van de Basel-3-akkoorden gaat ervoor zorgen dat de bank niet versneld hoogwaardige liquide beleggingen hoeft op te bouwen of, als dat niet lukt, zijn zaken gedeeltelijk moet afbouwen.
Sterker nog, een bank zoals ING kan nu weer makkelijker van nieuw afgesloten hypotheken af omdat buitenlandse banken weer met plezier deze verpakte hypotheken kunnen opkopen.
Als nu de ING, maar ook de Rabobank en ABN Amro gebruik gaan maken van de nieuwe mogelijkheden, of moet ik zeggen kansen, kan er ook gejuich opgaan in de huiskamers. Als bijvoorbeeld jonge gezinnen weer een kans zouden kunnen gaan krijgen op de huizenmarkt, omdat banken wat inschikkelijker kunnen worden met het verstrekken van hypotheken, zou er misschien eerder dan verwacht een prijsbodem kunnen komen in het goedkopere segment van de Nederlandse huizenmarkt.
Soepeler hypotheken
Ik hoor u nu denken dat de Nederlandse overheid dan ook zijn steentje moet gaan bijdragen in het toestaan van een voorzichtige versoepeling van de eisen. Want als de banken wel iets soepelere regelgeving rond hypotheken zouden willen, kan de overheid nog altijd dwars gaan liggen.
Maar al eerder schreef ik dat ik verwacht dat de overheid een reddingsplan voor de huizenmarkt gaat introduceren en de onverwachte versoepelde regelgeving voor banken zou een mooie opstap kunnen zijn naar de 'redding' van de Nederlandse huizenmarkt.
Mijn voorkeur voor bouwer BAM in de aanloop naar de door mij veronderstelde redding heeft het voor onze vermogensbeheerrelaties de laatste maanden prima gedaan. Over ING kan ik ook kort en duidelijk zijn omdat ik denk dat niet alleen de soepelere regelgeving ING in de kaart speelt, maar ook de verkoop van onderdelen verging ING tot nu toe goed.
Zelfs een aparte notering van Nationale Nederlanden lijkt niet ondenkbaar. Kortom die ING-aandelen hou ik ook stevig vast voor onze relaties.