Vorige week schreef ik een stuk over de opvallende beweging in de spread tussen Duitsland aan de ene kant en Spanje en Italië aan de andere kant. Eerder dit jaar was er een één-op-één correlatie met de AEX. Die correlatie is nu weg.
De AEX gaat omhoog en de Spaanse en Italiaanse rente ook. De AEX lijkt zich niet aan te trekken van de euroangsten. Afgelopen week ging de Spaanse rente door de magische 7% en prompt kelderde de Spaanse beurs. Maar niet in Nederland.
Risicoloos
Het leek me tijd om wat dieper in de rentepercentages te duiken. Mijn obligatiecollega’s wezen me op het feit dat de rente in het zuiden wel stijgt, maar dat de spreads in de overige core-landen juist daalt. Goed punt.
In de grafiek ziet u de tweejarige rentepercentages van Nederland, Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en België. Allemaal kunnen voor niets of bijna niets geld lenen. Sterker nog soms krijg je er geld op toe. Betalen om je geld kwijt te kunnen.
Maar ja het is risicoloos. Ja lekker. Je hebt een 100%-kans op verlies. Dat is inderdaad een zekerheid. Maar niet een die ik zou willen.
Opvallend overigens dat België (lichtblauwe lijn) weer aansluiting bij de core-landen heeft gevonden. Je zou zo een vergelijking met de Tour de France kunnen maken.
Nu ik toch bezig was, heb ik ook een grafiekje van de tienjarig rentes gemaakt. Zelfs België leent op tien jaar nu à 2,45%. Eind vorig jaar was dat nog 5,65%.
En een grafiekje met de spreads van deze core-landen zodat u duidelijk kunt zien dat mijn obligatiecollega’s gelijk hebben.
In de PIIGS-spreads is juist een verslechtering te zien. Alleen Ierland lijkt de goede kant op te gaan. In een jaar tijd is de spread van 11% naar 5% gegaan. Opmerkelijk. Maar ja dat land is bereid om echte harde maatregelen te nemen en ook uit te voeren.
Die bereidheid lijkt in de meeste zuidelijke landen nog te ontbreken. Ik heb overigens Griekenland eruit gehaald. Dat vertekent het beeld te veel.
Splitsing
De obligatiemarkten lijken dus al een splitsing te maken in euroland. Het opmerkelijke is dat rentepercentage van de core-landen naar elkaar toe kruipen. En die van de periferie juist verder afwijken.
Ergo de obligatiemarkten trekken de lijn waar zij denken dat het eurogebied zal splitsen. Of ben ik nu te voorbarige conclusies aan het trekken. Ik zal het nog eens aan mijn obligatiecollega’s vragen.