Er gaat geen dag in de krant of op de televisie voorbij of iemand zegt wel iets over de euroschuldencrisis. Daar zit veel onzin bij. Wat mij verbaast is de stelligheid waarmee iedereen oplossingen aandraagt.
De uitkomst van iedere oplossing (inclusief die van verregaand opgaan in een euroland tot terug naar de gulden) is in hoge mate onzeker en dus is die stelligheid eerder een teken van onwetendheid.
Of zoals strategen bij Société Générale al zeiden: je hebt mensen die niet weten en je hebt mensen die niet weten dat zij niet weten.
Ik blijf me ook verbazen over het feit dat Geert Wilders als een van de weinigen in Nederland in de Tweede Kamer zat ten tijde van de verlate toelating van Griekenland en dat hij die toelating goedkeurde. Maar niemand rekent hem dat nu aan.
De schulden blijven
Zijn die andere partijen zo dom of is Wilders nu zo slim? Enfin, ik ken een monetaire unie, waar al honderdvijftig jaar lang geld van het rijke noorden naar het arme zuiden vloeit. En dat gaat, met het nodige gemopper, al honderdvijftig jaar goed.
Deze unie heet Italië. Maar of iedereen er zo tevreden mee is, is een andere vraag. Over Griekenland heeft tegenwoordig iedereen een mening. Niemand kan precies voorspellen wat er gaat gebeuren. Besef altijd dat schulden nooit weg gaan, tenzij ze worden afgelost.
Statistieken
Als ze niet worden terugbetaald moet iemand anders ervoor opdraaien. Ze gaan niet weg. Enfin, ik wil niet te veel toevoegen aan de oeverloze schuldendiscussie. Ik wil wel een mooi rapport van Citi met u delen waarin de huidige crisis wordt vergeleken met eerdere in:
- Rusland
- Argentinië
- Korea
- Mexico
Eerst statistieken. Het volgende plaatje is van Citi en geeft een overzicht van de performance van de PIGS-landen en die van aandelenmarkten in andere crises. De aandelenmarkt heeft zoals gewoonlijk al in een vroeg stadium veel van het slechte nieuws verdisconteerd.
Bron: CIRA, Factset. EMU Falls Are From 2007 Peaks. Russia 1997-1998, Argentinia 2001-2002, Mexico 1994-1995, Korea 1997.
Grexit
En de Griekse spaarders zijn al gevlucht. Ook hier laat Citi een mooie vergelijking met eerder crises zien. Economen die meer van het monetaire systeem afweten dan ik, wezen mij erop dat Griekse banken nog altijd de faciliteiten van Europese Centrale Bank (ECB) kunnen gebruiken.
En zolang dat het geval is, blijft de tappenflap geven. Maar hoe raar is het dat politici als Lagarde steeds harder roepen dat een Grexit onvermijdbaar wordt. Of zoals Han de Jong het mooi verwoorde: "Waar zijn ze in hemelsnaam mee bezig?"
Geen oplossing
Ook stond er in het Citi-rapport een mooie grafiek van de performance van de noordelijke versus de zuidelijke landen. Sinds het uitbreken van de eurocrisis hebben de noordelijke beurzen het 70% beter gedaan.
Dat lijkt een beetje veel van het goede, toch? Maar als u naar de onderliggende winstontwikkeling kijkt is het redelijk in lijn.
Van mij krijgt u dus geen kant-en-klare oplossing voor de eurocrisis. Die is er namelijk niet. Terug naar de gulden is een sprookje. Een complete unie à la de Verenigde Staten voorlopig ook. Daar heeft Brussel zich te onbetrouwbaar in getoond.
Een easy way out is er niet. En verder raad ik u aan om niet te veel meningen op te zuigen over deze crisis. Er zitten er te veel bij die niet weten dat zij niet weten.