De Verenigde Staten staan aan de vooravond van een nieuwe industriële revolutie als gevolg van een enorme energiehausse. Zo werd het land vorig jaar voor het eerst sinds 1949 netto-exporteur van olie en gas en gaat het land de productie de komende jaren spectaculair opvoeren.
Volgens een provocerend rapport van Citigroup van deze week zijn de Verenigde Staten op weg het nieuwe Midden Oosten te worden als grootste exporteur van energie ter wereld. Ontwikkelingen die de wereldeconomie danig op zijn kop zullen zetten.
Toegegeven, Joe Sixpack zal hier momenteel nog weinig baat bij hebben. Maar het rapport is wederom een bevestiging van de bloei van de Amerikaanse energie-industrie. Door deze oliehausse zal de reeds ingezette herindustrialisering van de Verenigde Staten verder vaart krijgen.
Zo verwacht men dat de olie- en gasproductie van 15 miljoen vaten per dag nu zullen toenemen naar 27 miljoen in 2020. En dat bij een afnemende energieconsumptie in de Verenigde Staten. Nieuwe technologieën zoals fracking, diepzeeboren en horizontal boren zijn ontstaan door de steeds verder oplopende olieprijs.
Grootse exporteur
Commodity-handelaren mogen graag zeggen dat een hoge prijs de beste remedie is tegen diezelfde hoge prijs. Dat blijkt ook nu het geval met olie. De Verenigde Staten zullen in 2020 Rusland en Saoedie-Arabië zijn voorbijgestreefd als 's werelds grootste energie-exporteur.
Kans van de eeuw
Fracking, het inspuiten van water en chemicalieën onder hoge druk om rotspartijen open te breken teneinde het gas vrij te laten heeft geleid tot en enorm nieuw aanbod van aardgas tegen en zeer lage kostprijs.
De snelle toename van het aantal actieve gasbronnen in de Verenigde Staten stuiten op veel protest bij milieu-organisaties. Net als de aantoonbare gevaren van diepzeeboren.
Dit sterk gepolitiseerde aspect van de nieuwste boortechnieken vormt de grootste horde voor de Verenigde Staten op weg naar olie-onafhankelijkheid. De politiek zal daar een doorslaggevende rol in gaan spelen maar dat men deze opportunity-of-the-century zal laten lopen lijkt welhaast uitgesloten.
Shale gas-velden, klik op de afbeelding voor een grote versie
Extra groei
De gevolgen van deze ontwikkelingen strekken bovendien veel verder dan de energie-industrie zelf. Zo zullen deze ontwikelingen bijdragen aan extra economische groei van 2 tot 3,3% per jaar.
Niet alleen de werkgelegenheid in de olie- en gassector zal met 500.000 arbeidsplaatsen toenemen maar men verwacht als gevolg van de toegenomen efficiëntie een toename van 3,6 miljoen banen voor de gehele economie.
In zijn recente State of the Union benadrukte president Obama nog eens de enorme boost die de nieuwste boortechnieken aan de economie kunnen geven.
Ook de dubbele tekorten op de begroting en de handelsbalans kunnen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Het gierende tekort op de handelsbalans was immers vooral het resultaat van de olieverslaafdheid van de Amerikanen. Maar door de steeds verder afnemende olie-import zal de wereld niet langer overspoeld worden met dollars.
Hogere dollar
Verwacht dan ook een waardestijging van ‘s werelds belangrijkste munt de komende jaren. De economische expansie als gevolg van deze olieboom zal ook dat andere tekort - op de overheidsbegroting - doen verminderen. De Twin Deficits van de Verenigde Staten waren de voornaamste oorzaak van de destabilisering van de wereldeconomie.
Hieraan kan de energierevolutie een einde maken. Ook de spanningen in het Midden Oosten zouden wel eens een heel ander aanzien kunnen krijgen. De Verenigde Staten zijn niet langer een belanghebbende partij en zullen zich uit deze regio gaan terugtrekken. En ook van belang, de olieprijzen kunnen in de toekomst weer omlaag.
Deze rooskleurige vooruitzichten zijn moeilijk te rijmen met de harde realiteit van een natie die nog bezig is zich te herstellen van de zware crisis van 2008:
- miljoenen werklozen
- een onzeker economisch herstel
- een uit de hand gelopen overheidstekort
- een verlies van economische concurrentiekracht
- angst voor verder stijgende brandstofprijzen
- diepe sociale verdeeldheid
- een rampzalige politieke patstelling
Deze oliehausse is echter al enkele jaren gaande – de olie-import neemt reeds zienderogen af – en de Verenigde Staten zouden er aan het begin van het volgende decennium wel eens heel anders voor kunnen staan. En in het kielzog de rest van de wereldeconomie. Het zal de wereld zoals we die nu kennen op zijn kop zetten.