Jakobsen: achteruitgang aanstaande

Jakobsen ziet wel de politieke wil om Griekenland te redden, maar vreest dat de verslechterende economische situatie het land uiteindelijk over de rand van de financiële afgrond zal duwen. De geëiste bezuinigingen maken het alleen maar erger. Er wordt al openlijk gesproken over een Grieks bankroet.

Griekenland krijgt onder voorwaarden wel weer een nieuwe financiële injectie, maar Steen Jakobsen ziet de zaken alleen maar verslechteren. De hoofdeconoom van Saxo Bank gaat in op de voorwaarden die gesteld zijn aan het nieuwe hulppakket voor de Grieken. De Grieken moeten vaart maken met de bezuinigingen en hervormingen. Europa houdt de vinger aan de pols, de trojka blijft permanent in Athene controleren. Sociale spanningen kunnen hierdoor groeien.

De positie van het IMF blijft nog onduidelijk, het moet zich er in zijn geheel buigen over het hulppakket  tijdens een top komend weekend. Voorwaarde voor IMF-steun blijft de inzet van het EFSF en ESM als gezamenlijke beschermwal. Dan is extra financiering nodig, wat op politieke weerstand zal stuiten in Duitsland, Nederland en Finland. De deadline voor een akkoord is de EU-top van 1-2 maart. Het Duitse parlement heeft echter herhaaldelijk een grens getrokken bij de 221 miljard euro steun.

Jakobsen wijst op de grote probleemindicator: de tegenvallende werkloosheid. Griekenland, Portugal en Spanje kampen met oplopende werkloosheid en zitten in een vicieuze cirkel. Bezuinigingen remmen de economische groei, lagere groei jaagt de werkloosheid aan, groeiende werkloosheid zet de belastinginkomsten, groei en het sentiment onder druk.

Het grootste gevaar ziet Jakobsen echter in de uitbreiding van de balansen van de centrale banken. De meeste commentatoren zien daarin de sleutel voor tijdwinst. De gestegen beurskoersen hebben beleggers alleen maar aan deze monetaire verruiming te danken. Het laat de beleggers beter voelen, ondanks de enorme kosten op sociaal en inkomensgebied.

De hoofdeconoom van Saxo twijfelt of het tot 2013 zo goed kan blijven gaan. Er is gewoonweg teveel geld nodig om de balansen van centrale banken verder te laten groeien. En de geopolitieke risico’s liggen om de hoek. Als het op korte termijn niet het Midden-Oosten is, dan de stijgende grondstofprijzen. Er zit een ommekeer aan te komen, tussen het eind van het eerste kwartaal en het derde kwartaal.