De Hang Seng index, die het beursklimaat in Hong Kong weergeeft, was vorig jaar een van de slechts presterende indices wereldwijd. Waar de S&P 500 nagenoeg onveranderd bleef en de Eurostoxx 50 een verlies van 18,4% noteerde, zo verloor de Hang Seng 21,3%. Dit jaar is de Hang Seng sterk uit de startblokken gekomen en heeft al een winst van meer dan 15% , ruim dubbel zoveel als de S&P 500 en de Eurostoxx 50.
De sterke start valt tweeledig te verklaren:
1) de Hang Seng is sterk afhankelijk van de Chinese economie.
Bedrijven die in de Hang Seng index opgenomen zijn, zijn vaak sterk afhankelijk van de Chinese economie. Dit geldt in bijzonder voor de Hang Seng China Enterprises (HSCEI) index, die bestaat uit de 40 grootste Chinese bedrijven met een beursnotering in Hong Kong. Deze bedrijven hebben minder last van sctructurele problemen zoals in Europa en Amerika (overheidstekorten, problemen herfinanciering overheidsschulden,zwakke bankensysteem, consumentenschulden en hoge kosten verzorgingsstaat).
Hiertegenover staat dat China te maken heeft met een afkoelende economie, waardoor de Hang Seng in het afgelopen jaar achterbleef. Dit is echter een conjuncturele kwestie en geen uiting van structurele problemen zoals in Europa en Amerika. Het onderscheid tussen het conjuncturele en structurele karakter impliceert minder risico met beleggen in Azië op de langere termijn.
2) de Hongkong dollar is gekoppeld aan de dollar.
Onder een verruimend Fed-beleid, zal de Hongkong dollar tegelijk met de dollar depreciëren en hiermee de concurrentiepositie van Hongkong versterken. Het huidige Fed-beleid is erop gericht om:
de liquiditietscrisis bij banken op te lossen.
de economie te stimuleren door middel van kredietverstrekking via banken.
de Amerikaanse dollar proberen te verzwakken om de exportpositie te verbeteren en de Amerikaanse schulden weg te inflateren.
Free ride
Het Fed-statement van 25 januari maakt in dit kader een hoop duidelijk. Hierin verklaart Bernanke dat het centralebanktarief hoogstwaarschijnlijk tot eind 2014 op uitzonderlijk lage niveaus zal blijven. Dit betekent goedkope dollars tot eind 2014: een duidelijke uitnodiging om risico’s te nemen en positief voor de aandelenmarkt in het algemeen. Deze Fed-maatregel is eigenlijk bedoeld om de Amerikaanse economie te stimuleren, maar een van de gevolgen is dat de Hang Seng en de HSCEI meeliften op deze free ride.
Bovendien ontvangen Chinese bedrijven met een beursnotering in Hongkong hun inkomsten in Chinese yuan en zij zijn genoteerd in Hongkong dollars. Bij gelijkblijvende inkomsten in yuan en een zwakkere dollar, ceteris paribus, zouden de Hang Seng en HSCEI moeten stijgen. Zoals gezegd bleven de Hang Seng en de HSCEI achter bij andere aandelenindices, voornamelijk omdat de Chinese economie verzwakt. Sinds eind 2011 hebben de centrale overheid en centrale bank de verschuiving gemaakt naar een verruimend beleid om de economie te steunen.
Tegelijkertijd wordt het langzamerhand duidelijk dat er waarschijnlijk geen harde landing van de Chinese economie zal plaatsvinden. Beide factoren zijn positief voor Chinese aandelenkoersen en zijn de voornaamste redenen waarom de Hang Seng en de HSCEI sinds begin 2012 het beter doet dan de Europese en Amerikaanse indices. Als extraatje speelt mee dat historisch gezien de eerste maanden na Chinees Nieuwjaar de beste rendementen behaald worden.
Mitsen en maren
Maar het is niet alles rozengeur en manenschijn. Factoren die negatief zouden kunnen zijn voor de Hang Seng zijn de problemen in de vastgoed- en in de bankensector. Als de huizenmarkt in China verder verzwakt, zal dit een negatief effect hebben op vastgoedaandelen. Chinese banken worden nauwlettend in de gaten gehouden vanwege de hoeveelheid leningen op de balans die mogelijk verliesgevend kunnen worden. Tenslotte, wanneer de crisis in Europa verergert, dan zullen ook de Chinese economie en de beurs hier gevolgen van ondervinden.
Bovenstaande redenen verklaren waarom de Chinese aandelen in Hongkong dit jaar een sterke start hebben gemaakt: een zwakkere munt, een verschuiving naar een verruimend beleid en, met het oog op de langere beleggingshorizon; China kent niet de structurele risico’s van Europa en Amerika.