Enige tijd geleden (6 oktober) zei Warren Buffett dat er in de Verenigde Staten geen recessie zou komen. Dat bericht werd met een enorme dosis scepsis ontvangen. Logisch niemand minder dan Buffett zelf heeft ooit gezegd:
Don’t try and analyze or worry about the general economy. If you can’t predict what the stock market will do from day to day, how can you reliably predict the fate of the economy?
Maar toch is het opvallend dat er zo veel scepsis was. Immers van de zeventig economen die Bloomberg had ondervraagd was er geeneen die een recessie in de Verenigde Staten verwachtte. Wel in Europa overigens.
Hard op de rem
Zowel fiscaal (door alle overheidsbezuinigingen) als monetair (de Europese Centrale Bank verlaagt de rente wel, maar de banken kunnen steeds minder uitlenen door de verhoogde solvabiliteitseisen) wordt er met twee benen hard op de economische rem gedrukt.
Maar laat ik ook eens naar andere economische voorspellers kijken:
1. De beurs zelf. Alle beleggers bij elkaar kunnen heel snel de richting van de economische groei bepalen. Het is wel een beetje een manisch- depressieve voorspeller, dat wel. Voor de komende periode mag u op basis hiervan een groei van een kleine procent verwachten.
2. De ISM-index en de Nieuwe Order-index. Dit zijn twee prachtige indicatoren. Op basis van de inkopersverwachtingen mag u een groei van een half procentje verwachten. Niet veel maar ook geen recessie.
Lola
Dan toch ook maar eens aan Lola vragen. De lezers die al langere tijd IEX volgen kennen de Lola Indicator wel. Toen Lola (mijn dochter) nog klein was heeft ze eens de economische groei doorgetekend. Haar cycli kwamen dichterbij de werkelijkheid dan die van het economengemiddelde.
Logisch, want in die van de economen zat een matige cyclus en nooit een te verwachten recessie. Ondanks dat Lola flink wat ouder is geworden, heb ik toch maar eens gevraagd hoe zij nu deze lijn zou afmaken.
Wonder o wonder, ook zij verwacht geen recessie in 2012. Wel in 2013, nog een in 2016 en een in 2020. Allemaal kleintjes dat wel. En de maximaal haalbare groei komt niet boven de 2% uit.
Dit lijkt typisch op een Japan-scenario. Weinig economische groei, en zo af en toe een kleine recessie. De verklaringen kan ik er makkelijk bij schrijven:
- Minder bevolkingsgroei, die in de afgelopen decennia was goed voor 1% groei per jaar.
- Minder kredieten, door een normalisatie van het uitgavenpatroon.
- Een overheid die moet bezuinigen.
- Et cetera.
Even voor de goede orde, ze heeft niet naar mij geluisterd. U weet, dat doen tieners nooit.
Naschrift
Lola's tekening was zo bijzonder dat de digitale postduif volledig de weg kwijtraakte. Vandaar dat deze column wat later dan bedoeld is geplaatst. Ik heb geprobeerd de tekening na te maken, om verder vertraging te voorkomen.