De belangrijkste thema’s die ik de afgelopen week op het internet heb zien langskomen, waren wederom Griekenland (waar de term ‘soft debt restructuring’ de nodige stof deed opwaaien) en de debt ceiling (die deze week bereikt is). Aangezien ik beide thema’s al meerdere malen heb behandeld, richt ik mijn pijlen in deze Best of the Week op een ander thema. Overigens, voor wie niet bekend is met het concept van Best of the Week: het is een samenvatting van de dagelijkse Best of the Web, wat een verzameling is van de meest interessante links die ik op het internet gevonden heb. Ik geef hier wat commentaar bij, maar laat het verder aan de lezer zelf om conclusies te trekken. Ook ben ik het niet altijd met de getoonde links eens.
Inflatie is geen probleem!
Een punt dat mij blijft intrigeren is de inflatieontwikkeling in het Verenigd Koninkrijk en de zeer gematigde reactie die dit in de obligatiemarkt oproept. Deze week kwamen de nieuwe inflatiecijfers voor het Verenigd Koninkrijk naar buiten, die wederom hoger uitkwamen dan verwacht. Ik zeg wederom, want van de afgelopen twaalf maanden kwam de inflatie maar liefst zes keer (flink) hoger uit dan verwacht, had de consensus het drie keer bij het rechte eind en was er dus slechts drie keer sprake van een meevaller.
Consensus verwachtte een inflatie van 4,1% maar kreeg een inflatie van 4,5% voor haar kiezen. En mocht u denken dat het hier om een grondstoffeneffect gaat, dan heeft u het mis: de onderliggende (core) inflatie kwam uit op 3,7% versus 3,2% verwacht.
Duurdere tickets
Nou waren er verzachtende omstandigheden waarom het deze maand zo mis ging met de inflatie. Het waren met name de transportkosten die een sterke stijging lieten zien en dat hing samen met het feit dat de meetperiode voor het vaststellen van de prijzen precies in de paasvakantie viel.
Als je kinderen hebt is het een bekend fenomeen dat vlieg- (en in het geval van het Verenigd Koninkrijk ook boot-) tickets opmerkelijk veel duurder zijn in de vakantieperiode dan daarbuiten. De helft van de stijging van de inflatie hing samen met deze component en is van tijdelijke aard. Of althans, daar gaan we nu maar even van uit.
Maar zo is er elke maand wel een verhaal te houden en dat neemt niet weg dat de inflatie hoog is. Hoe lang kan je blijven wijzen op verzachtende omstandigheden, eenmalige BTW verhogingen en andere speciale factoren? Deze grafiek geeft wat dat betreft een aardig overzicht van de track-record die de Bank of England de afgelopen jaren heeft opgebouwd.
Inflatie en marktrente
Het geeft te denken. Het verrassende is echter dat dit niet de reactie van de obligatiemarkt lijkt te zijn, dat denken. Weliswaar werd er even negatief gereageerd op de 0,5% punt verassing –de kapitaalmarktrente steeg tijdelijk even met 0,1% punt- maar aan het einde van de dag sloot de kapitaalmarktrente gewoon lager.
En laat ik nou eens de vraag stellen: wat voor een kapitaalmarktrente zou je verwachten als er sprake is van een inflatie van 4,5%? Persoonlijk zou ik me al bekocht voelen als ik 4,5% kreeg, want dat betekent dat ik er in het eerste jaar niets aan over hou. De markt ziet dat kennelijk anders, want de 10 jaars rente in het VK staat momenteel op... 3,35%. Onderstaande grafiek laat zien hoe opmerkelijk de ontwikkeling op de kapitaalmarkt is.
Reputatie
Nou kan je nog verwachten dat de inflatie begin 2012 weer zal dalen, als het BTW effect uit het jaarcijfer valt, maar waarom de Britse kapitaalmarktrente precies even hoog is als de Nederlandse, kan ik daarmee maar moeilijk verklaren. Als het nou zo was dat de Bank of England een fantastische reputatie op het gebied van inflatiebestrijding heeft, maar dat valt moeilijk vol te houden als je de tweede grafiek in gedachten neemt.
Als iemand een goede verklaring weet voor dit fenomeen houd ik me aanbevolen. Deflatie wordt door de markt of de consensus niet verwacht in de 2012-2013 periode, dus daar kan het niet aan liggen. Ik zit zelf meer aan iets van beleggingsdwang te denken: pensioenfondsen moéten nou eenmaal in ‘risicoloze’ staatsobligaties beleggen. Als dat zo is, dan zijn het de (toekomstige) gepensioneerden die de rekening gaan betalen.
Bank of England
Nog een aardige over dit onderwerp is de volgende. Niet van deze week –ik heb even moeten zoeken door de oude Best of the Web’s- maar de strekking is in elk geval duidelijk: voorspellen is niet makkelijk. Deze grafiek laat zien hoe men bij de Bank of England dacht hoe de inflatie zich zou gaan ontwikkelen, met februari 2009 als startpunt. Anders gezegd: in februari 2009 verwachtte men dat de inflatie zelfs in het meest ongunstigste geval niet boven de 3% zou uitkomen in 2011… In februari 2011 gold die 3% juist als de meest gunstige uitkomst qua inflatie.
Wat verder ter tafel kwam
Nou we het toch over inflatie hebben, vind ik deze grafiek ook zeer de moeite waard. Deze laat het verband zien tussen de aandelenmarkt en inflatie, waarbij de blauwe lijn het koersverloop laat zien als de inflatie onder de 5,3% staat en de zwarte lijn boven de 5,3%.
Dividendrendement Amerikaanse vastgoedbeleggingsfondsen
De volgende grafiek –in de zelfde brakke uitvoering- laat het dividendrendement zien van Amerikaanse vastgoedbeleggingsfondsen en de brede aandelenmarkt. Het ziet er naar uit dat dividendrendement niet echt meer zo goed is als in het verleden…
Deze vind ik ook mooi weergegeven: het is allemaal de schuld van de Financials.
Handig overzicht van de laatste S&P rating acties.
En ook deze mag uiteraard gezien worden: wat de OPEC precies is.
