Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor
  • Word abonnee
  • Inloggen

    Inloggen

    • Geen account? Registreren

    Wachtwoord vergeten?

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

Over Grieken en Galliërs

De Best of the Week is even op vakantie geweest, maar als ik zo de berichtgeving op het internet beschouw, is er in de tussentijd weinig veranderd. Zo wordt er nog steeds veel gesproken en gespeculeerd over de houdbaarheidsdatum van de huidige samenstelling van de euro, waarbij momenteel alle aandacht uitgaat naar Griekenland. Krijgen ze extra steun of niet? Ik vermoed dat iedereen er al meer dan genoeg over gelezen heeft, dus ik houd het hier zo kort mogelijk.

Griekse… ik kan het woord saga niet meer zien
Iedereen is het er inmiddels wel over eens dat de Grieken het niet gaan redden zonder extra steun. Als ik alle links ga rondsturen waarin dat verhaal wordt uitgewerkt, vrees ik dat ik een weekje bezig ben, dus ik beperk me tot slechts twee recente links. Een mooie samenvatting werd deze week nog gegeven door Martin Wolf van de Financial Times in “The eurozone’s journey to defaults”, terwijl ook de Economist er geen doekjes om wint in “Every which way but solved”.

Kort samengevat komt het er op neer dat de schuld van Griekenland inmiddels te hoog is en dat de daarbij behorende ombuigingen en rentelasten te zwaar zijn om zonder extra hulp door Griekenland gedragen te kunnen worden. Zo kwam juist deze vrijdag de Europese Commissie met de nieuwe lenteramingen naar buiten, waarbij het tekort voor 2011 op 9.5% en de bruto schuld op 158% wordt geraamd.

Kort samengevat doen er drie scenario’s de ronde over hoe het nu verder moet: òf Europa blijft de rekening van Griekenland betalen (de gruwel van de Europese belastingbetaler), òf we krijgen een Griekse schuldsanering (de gruwel van het Europese bankwezen), òf Griekenland stapt gelijk uit de euro (en default daarmee indirect alsnog op zijn verplichtingen). Duidelijk is dat er geen makkelijke uitweg is en dit weekend zal er wel weer wat meer duidelijk worden.

Maar wat zeg ik? Iedereen is het er over eens? Nee, één kleine Gallisch…, eh columnist, blijft moedig weerstand bieden. En dat is uiteraard niemand minder dan Marcel Tak, die slim rekenend tot de conclusie komt dat Griekenland wel degelijk op eigen kracht verder kan. Aan het commentaar in de koffiekamer te zien (zeer lezenswaardig, ook de links van de diverse cartoons) wordt er echter wel getwijfeld of het hier over slim rekenen gaat, of over boekhouden waar Grieken nog een puntje aan kunnen zuigen. Hoe dan ook, Marcel gaat wat mij betreft in elk geval wel lopen met de Asterix- en Obelix-prijs van deze week.

Aardige grafieken
En dan nog wat aardige grafieken die ik deze week tegen het lijf liep. Ik beperk me hierbij zoveel mogelijk tot de grafieken die niet ook al in de onvolprezen dagelijkse Must Reads van IEXprofs hebben gestaan. Deze geeft een aardige samenvatting van het Amerikaanse cijferseizoen tot nu toe:

Deze is aardig om dit weekend weer even achter de hand te houden: hoeveel heeft welk land ook al weer als garantie afgegeven?
 
Sell in May and go away. Maar geldt dat nou ook voor goud? In deze bijdrage zoekt men het uit en komt tot de conclusie dat het bewijs niet heel erg overtuigend is.
 

Deze is ook erg mooi. De rise and fall van communicatie apparatuur. Als je de originele bron erbij pakt, dan kan je ook naar het verloop van computers en televisies kijken.
 

Voor de verandering eens een getekende versie van hoe ‘peak oil’ eruit ziet.
 

Lukas Daalder is CIO voor Robeco Investment Solutions en is sinds 2009 werkzaam bij Robeco. Hiervoor was hij werkzaam bij IMC marketmakers, Bank Oyens van Eeghen, Amstgeld en Rabobank. Hij begon zijn carrière in de beleggingssector in 1992, na afronding van zijn economische studie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is daarnaast bekend als vaste columnist van het Financieele Dagblad.

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!

 

Auteur: Lukas Daalder

Lukas Daalder is CIO voor Robeco Investment Solutions en is sinds 2009 werkzaam bij Robeco. Hiervoor was hij werkzaam bij IMC marketmakers, Bank Oyens van Eeghen, Amstgeld en Rabobank. Hij begon zijn carrière in de beleggingssector in 1992, na afronding van zijn economische studie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is daa...

Meer over Lukas Daalder

Recente artikelen van Lukas Daalder

  1. mrt '11 Best of the week: social media 2
  2. dec '10 Vooruitblik 2011: Geen rechte lijn
  3. dec '10 Obligatiemarkt versus QE2 7

Gerelateerd

Reacties

18 Posts
| Omlaag ↓
  1. [verwijderd] 13 mei 2011 17:12
    In bijna alle reacties op de column van Marcel zien we een hoop moreel gesputter en maar weinig rationele afwegingen van opties. Niemand (!) doet een poging in te schatten wat de totale kosten van gedeeltelijk afstempelen zijn. Zonder dat schiet ieder oordeel tekort.

    Nou ben ik zelf ook te weinig van feiten voorzien om zo'n poging zinvol te maken, maar de ingrediënten zijn in ieder geval deze:

    Een gedeeltelijke default is in de huidige situatie (allerlei kwetsbare partijen bezitten Griekse schuld) een te groot risico. We kennen de omvang van de kettingreactie niet. Zou je ooit een default mogelijk willen maken, dan moet je een jaar of wat nemen om de huidige schuldeisers hun posities te laten afbouwen. Zijn ze daar al mee bezig?

    Een default opent het enorme risico dat de schuld van andere PIIGS ook niet meer vertrouwd wordt PLUS dat de vastberadenheid uit de saneerders van die andere PIIGS verdwijnt: Als een default kennelijk mogelijk is, dan hoeft pijnlijk saneren niet meer zo. Opnieuw een totaal onduidelijk maar potentieel enorm financieel risico.

    Alleen al vanwege de kennelijke onoverzichtelijkheid van het pad dat we met een gedeeltelijke default inslaan, is het op korte termijn gewoon geen reële optie. Zeuren over luie en onbetrouwbare Grieken doet niets af aan die conclusie. Beter hoge kosten nemen in een overzichtelijk traject dan onbekende kosten in een onoverzichtelijk traject.

    Marcel impliceert terecht dat een groot deel van het probleem bestaat uit het brede GELOOF dat de problemen zonder default onoplosbaar zijn. Dat blijft dus de uitdaging voor de ECB en haar belangrijkste aandeelhouders: De onwrikbare overtuiging uitstralen dat ze nog eerder de complete Griekse schuld zelf opkoopt (nu politiek nog ondenkbaar maar operationeel helemaal niet onmogelijk) dan een bres laten ontstaan in de betrouwbaarheid van het euro-project.

    Zolang die onwrikbaarheid blijft, de Grieken serieus gaan saneren (dat is natuurlijk inderdaad de bottom line) en de rijke europartners blijven garanderen (inderdaad ook een risico maar in essentie een kwestie van rechte ruggen), kan er niets misgaan en ZAL Griekenland herstellen. Binnen tien jaar. Dat is trouwens ook een redelijke periode om de Griekse arbeids- en belastingmoraal tot een acceptabel niveau opgevoerd te krijgen, dus dan kunnen ze daarna mooi zelf zonder wieltjes verder fietsen.

    De pijn die de Grieken tijdens dat traject gaan lijden zal hopelijk voor de PIIS zó afschrikwekkend zijn dat ze min of meer vanzelf zullen volgen met hún saneringen. En zoniet, dan geldt al het bovenstaande óók voor de situatie bij hen...
  2. [verwijderd] 13 mei 2011 17:50

    Beste Lukas,

    Ha ha, dat is een mooie. De Asterix en Obelix prijs. Gezien mijn strijd tegen het gewicht zal mijn vrouw het uitsluitend als de Obelix prijs kwalificeren...
    Hoe dan ook, dank voor de nominatie!

    Groet en prettig weekend (met samengeknepen billen, want dramatische besluiten worden doorgaans in het weekend genomen...),
    Marcel

    @ knotnerusi: goede reactie. helemaal mee eens!
  3. [verwijderd] 13 mei 2011 17:54
    Niet griekenland uit de Euro maar de sterkste landen eruit : Duitsland, Nederland, en wie weet dat malle landje waar ze goed eten en slechte auto's hebben. Dan heb je het wel gehad.

    Samen eruit, Noord Euro schiet als een raket omhoog en de zuid euro kunnen de andere landen lekker helemaal kapot maken als ze zin hebben.

    Simpel en uitvoerbaar, nu nog even mevrouw Merkel wakker schudden !
  4. [verwijderd] 13 mei 2011 19:14
    quote:

    RenteMan64 schreef op 13 mei 2011 17:54:

    Niet griekenland uit de Euro maar de sterkste landen eruit : Duitsland, Nederland, en wie weet dat malle landje waar ze goed eten en slechte auto's hebben. Dan heb je het wel gehad.

    Samen eruit, Noord Euro schiet als een raket omhoog en de zuid euro kunnen de andere landen lekker helemaal kapot maken als ze zin hebben.

    Simpel en uitvoerbaar, nu nog even mevrouw Merkel wakker schudden !
    Volledig mee eens!
  5. [verwijderd] 14 mei 2011 19:10
    Lukas, leuk die prijs voor Marcel. Wat overigens die prijs ook moge voorstelling. Marcel heeft inderdaad de guts gehad tegen de stroom van boosheid bij niet Grieken in te gaan en een wat optimistischer afloop te schetsen. Marcel was uiteraard zelf ook boos, maar het gaat nu om oplossingen. Beetje erg rooskleurig mogelijk.

    Het is ook een zaak van waaraan moet je die Griekse schulden relateren? Het lijkt mij dat dat verdienvermogen is. Erg moeilijk in te schatten. Prof van Duin ziet de zaken ook wat somberder vandaag in DTF zag ik.

    Knot die ik met veel interesse heb gelezen stelt:

    "Een default opent het enorme risico dat de schuld van andere PIIGS ook niet meer vertrouwd wordt PLUS dat de vastberadenheid uit de saneerders van die andere PIIGS verdwijnt: Als een default kennelijk mogelijk is, dan hoeft pijnlijk saneren niet meer zo. Opnieuw een totaal onduidelijk maar potentieel enorm financieel risico.

    Alleen al vanwege de kennelijke onoverzichtelijkheid van het pad dat we met een gedeeltelijke default inslaan, is het op korte termijn gewoon geen reële optie. Zeuren over luie en onbetrouwbare Grieken doet niets af aan die conclusie. Beter hoge kosten nemen in een overzichtelijk traject dan onbekende kosten in een onoverzichtelijk traject."

    Het schetst het probleem en de risico's. Maar moet hersturering van schulden persé die uitstraling hebben? Met wat maatwerk en daadwerkelijke bereidheid van de Grieken moet er toch iets zijn te verzinnen?

    Eerste klap moet zijn verkoop staatsbedrijven en dan heb je de eerste miljarden al op tafel. Eilandenverkoop als oplossing lijkt mij weinig realistisch. Vinden medebeleggers dat wel dan heb ik er nog een.

    Persoonlijk lijkt het vanuit het Rotterdamse bekeken een goede zaak om Amsterdam te verkopen. Zijn we mooi van dat ultra linkse gemeentebestuur daar af, Ajax brengen we onder bij Feyenoord en dat vermijdt dan ook weer supportersrellen etc etc.

    Groet, Jonas

    PS Marcel heeft van mij een compliment gekregen en Corné niet. Waarom? Corné heb ik een aftrek gegeven vanwege zijn eerdere Grontmijvisie over de franse overname. Dat schijnt allemaal prima te gaan i.t.t. de doomverwachingen van Corné. Plus 1 min 1 is zo 0 geworden.


  6. forum rang 4 s.lin 14 mei 2011 19:52
    Praet: 'Geen pijnloze oplossing voor crisis'
    ‘Wie pleit voor een Griekse schuldherschikking gebruikt hetzelfde argument als wie pleit voor meer inflatie. Het klopt niet dat een schuldherschikking de meeste problemen van Griekenland oplost'. Dat zegt Peter Praet, nu bij de Nationale Bank directeur verantwoordelijk voor de financiële stabiliteit, in zijn afscheidsinterview met De Tijd.

    Praet wordt op 1 juni als eerste Belg directeur van de Europese Centrale Bank. Hij zal dan meebeslissen over het monetair beleid voor de 330 miljoen inwoners van de 17 eurolanden.

    ‘Er bestaat geen gemakkelijke manier om de schuldencrisis op te lossen', benadrukt de nieuwe ECB-directeur. Een scheut inflatie - als een ogenschijnlijk 'makkelijke' manier op de reële schuldenlast te verminderen - vindt alvast geen genade. 'Wie denkt dat inflatie een pijnloze manier is om de schuldenlast van de overheid te drukken en de Europese schuldencrisis op te lossen, heeft geen lessen getrokken uit de geschiedenis.'
    Vicieuze cirkel
    'Op korte termijn kan men de illusie hebben dat inflatie helpt. Maar ooit moeten we de rekening betalen. Er dreigt een vicieuze cirkel van stijgende inflatie en stijgende nominale rente. De financiële markten zijn niet naïef. Als niemand nog langlopende obligaties wil kopen, stijgt de langetermijnrente fors. Een pleidooi voor meer inflatie is een pleidooi voor simplistische oplossingen en voedt populisme.

    Ook een schuldherschikking is lang geen gemakkelijke oplossing, oordeelt Praet: 'Griekenland moet ingrijpende structurele hervormingen doorvoeren om zijn grote achterstand goed te maken. Er is meer concurrentie nodig in de dienstensector, de overheid werkt niet goed en de fiscale fraude is zeer groot. Voorts moeten we rekening houden met de gevolgen van een schuldherschikking. Als Athene een deel van de overheidsschuld niet terugbetaalt, ontstaat een bankencrisis in Griekenland.'

    Lees het volledige interview met Peter Praet zaterdag in De Tijd
  7. forum rang 4 s.lin 14 mei 2011 20:07
    Griekse patiënt nog lang in ziekenboeg
    ‘Iedereen springt op de patiënt, maar de diagnose ontbreekt nog.’ Zo wimpelen Duitse bewindslui dezer dagen de geruchten over een Griekse schuldherschikking af. Improviseren bij elke etappe van de schuldencrisis: daarop lijkt de eurozone stilaan een patent te hebben. Maar is er wel een andere optie?

    Er zijn in Europa sinds het uitbreken van de schuldencrisis nog maar een handvol zekerheden. De eerste is dat de Griekse patiënt nog een hele poos in de ziekenboeg van de eurozone blijft.

    Een jaar na de goedkeuring van het reddingsplan van 110 miljard euro, is duidelijk dat opnieuw bijgestuurd moet worden. De beloofde privatiseringen voor 50 miljard euro, waarmee Athene in maart een rentevermindering op de Europese afbetaling ‘kocht’, komt nauwelijks van de grond. En de strijd tegen belastingontduiking laat, om het eufemistisch te zeggen, zwaar te wensen over. Mogelijk waren ook de veronderstellingen over de veerkracht van de economie niet accuraat genoeg.

    Een tweede zekerheid is dat de eurolanden niet bereid zijn Griekenland op te geven. Iedereen, ook bondskanselier Angela Merkel en haar minister van Financiën Wolfgang Schäuble, beseft dat een bankroet van een euroland rampzalig zou zijn voor de euro. Het risico op schade in andere probleemlanden als Portugal of Ierland en een mogelijke nieuwe bankencrisis is reëel.

    Maar vooral ligt daarmee de geloofwaardigheid van het toekomstige Europese reddingsmechanisme, vanaf 2013, te grabbel. De markten zullen maar gerust zijn als de eurozone aaneensluit, de schulden dalen en schuldherschikking niét het eerste redmiddel blijkt, zo klinkt het.

    Moeilijk proces
    Een derde zekerheid is dat een oplossing voor de europroblemen een moeilijk politiek proces is. ‘Het komt erop aan een goed evenwicht te vinden tussen individuele verantwoordelijkheid en financiële solidariteit’, zegt Merkel. Elke oplossing ligt bijzonder moeilijk bij de publieke opinie. In rijke eurolanden wordt niet goedschiks aangenomen dat gedokt moet worden voor landen die het niet zo nauw namen met hervormingen of zelfs, zoals de Grieken, fraudeerden met de cijfers. In de landen die geholpen worden, pikt de bevolking dan weer niet dat zij alle offers voor de hervormingen moet leveren.

    Ondanks die zekerheden lijkt de Europese redding van de eurozone een processie van Echternach: de markten nemen een land onder vuur, dat terstond bij hoog en bij laag ontkent dat het hulp nodig heeft, waarna het te langen leste toch overstag gaat en aanklopt bij EU en IMF.

    We kunnen maar stap voor stap gaan, klinkt het in Berlijn. Zo moet nu eerst duidelijkheid komen over hoe diep de Griekse put is. Pas dan kunnen de eurolanden analyseren wat eraan gedaan moet worden. Die analyse ligt nog niet op tafel; de diagnose is er nog niet.

    Het is evenzeer duidelijk dat niet meteen de meest drastische opties bekeken worden. Zelfs de ‘zachte’ herstructurering, een verlenging van de terugbetalingstermijn van de EU-leningen of een daling van de rente, ligt in landen als Duitsland en Nederland behoorlijk moeilijk. Maar indien nodig gaan de eurolanden daarvoor, klinkt het in Brussel en Berlijn. Zelfs een bijkomende lening aan Athene wordt niet uitgesloten.

    Moral hazard
    Dat strikte voorwaarden worden verbonden aan de Europese pleisters op de wonde, is wel glashelder. Dat herhaalde de Duitse minister Schäuble de voorbije dagen met klem. Elke deal vergt een ‘quid pro quo’: als Europa een duit in het zakje doet, moet de broekriem in het ontvangende land nauwer worden aangesnoerd.

    Het lijkt er dus op dat Europa nog een hele poos de behandeling van de zieke eurolanden telkens zal moeten bijsturen. Zo is nu al duidelijk dat Griekenland volgend jaar niet opnieuw naar de markt kan om geld op te halen.

    Een harde schuldherschikking, het schrappen van een deel van de schulden, of een wanbetaling, zijn op korte termijn géén optie, klinkt het unisono. Er bestaat geen Europees kader voor. Vanaf 2013 kan wel zoiets als een ‘ordelijke schuldherschikking’. Overheidsobligaties moeten vanaf dan clausules bevatten die privéobligatiehouders mee ‘in het bad nemen’. Maar tot die datum kan geen enkele privéobligatiehouder verplicht worden een deel van het verlies te nemen.

    Die clausules moeten het probleem van ‘moral hazard’ oplossen, het feit dat banken de risico’s van hun beleggingen steevast doorstoten naar de overheid. ‘Als de belastingbetaler alleen opdraait voor het risico, verlies je de steun van de mensen, is de redenering. En net die brede steun, over de partijen heen, is cruciaal om een hervormingsprogramma door te voeren.

    Op het eerste zicht lijkt elke fase van de Europese schuldencrisis een herhaling van de vorige Maar er is, ook aan Duitse kant, een evolutie. Dat de eurozone veilig gesteld moet worden, is nu ook in Berlijn de eerste prioriteit. Op termijn wordt de uitgifte van euro-obligaties om de schulden van eurolanden te dekken, bespreekbaar, voorspellen experts. Maar ook dat is niet voor morgen.
  8. kolenboer 14 mei 2011 21:26
    quote:

    MarcelTak schreef op 13 mei 2011 17:50:

    Beste Lukas,

    Ha ha, dat is een mooie. De Asterix en Obelix prijs. Gezien mijn strijd tegen het gewicht zal mijn vrouw het uitsluitend als de Obelix prijs kwalificeren...
    Hoe dan ook, dank voor de nominatie!

    Groet en prettig weekend (met samengeknepen billen, want dramatische besluiten worden doorgaans in het weekend genomen...),
    Marcel

    @ knotnerusi: goede reactie. helemaal mee eens!
    Nogmaals: Lever je diploma in en ga cursus volgen bij Willem Middelkoop
  9. kolenboer 14 mei 2011 21:42
    Er is maar 1 oplossing voor de Grieken: Uit de euro en wel nu. Zo niet dan wij eruit en onmiddelijk. Kost misschien 100 miljard maar kost nooit zoveel als de Grieken, spanjaarden, Ieren, Italianen, Fransen enz... gaan kosten in de toekomst.

    De Denen hebben ook geen euro en daar gaat het echt niet slechter dan bij ons al doen de politici en allerlei economen net of de euro zo'n geweldige uitvinding is en ten koste van alles gered moet worden.

    En dan nog iets: Ik ben zelfstandig en als ik failliet ga dan moet ik op de blaren zitten en niet de buren. Bij de Grieken is het net andersom. Die hebben de centen verbrast en wij moeten betalen.
    Gewoon laten klappen die Grieken, de banken zelf ervoor op laten draaien i.p.v de belastingbetaler en uit de eurozone schoppen en lekker zelf uit laten zoeken.

    Het interesseert mij geen zak als de ING daardoor failliet gaat, zou eindelijk gerechtigheid zijn, kunnen die zakkenvullers ook gelijk de WW in, kan de overheid de bank overnemen en dan kunnen alle bonusgraaiers naar huis.

    Nu betalen wij en daar wordt ik ontzettend kwaad om. De ING mag van mij net zoveel bonus uitkeren als ze willen, als dat 100 miljoen per persoon is, prima! Interesseert me niks, er is echter één maar. Als je dan op te ruime voet hebt geleefd dan moet je ook de consequenties aanvaarden en net al ieder ander werkend mens gewoon de WW in.
  10. [verwijderd] 14 mei 2011 21:51

    Lin e.a ik noemde als eerste haal privatisering. Dat is dan naast een belastingoperatie, waar ze mee zijn begonnen. Stel bij keiharde aanpak haal je gemiddeld E 200,000 terug bij die belastingontduikers Stel dat laatste aantal op 500.000. Uit het hoofd: dat is dan mooi weer 100 mld binnen. (5 is 1 mln en dan 100.000 keer de mln).

    Dan 50 mld erbij uit privatiseringen. Zo bezien oogt het dan al een stuk beter. Grieken geven de door hen zelf gekozen politici. Nou geef ze in deze hun zin en laat ze maar dat over corruptie politici bewijzen. Opbrengst zeg 10 mld en dat is dan minder onvrede bij het volk en wel mooi weer binnen.

    Groet, Jonas
  11. [verwijderd] 15 mei 2011 10:42
    Precies Jonas,
    Met die laatste som-op-bierviltje laat je zien wat Marcel ook bedoelt. Een gedeeltelijk default is helemaal niet onvermijdelijk. Maar het kost echt tijd (ik schatte tien jaar en dat lijkt me nog steeds redelijk), want je moet er een maatschappelijke moraal voor aanpassen. Het opschonen van belastingmoraal is geen projectje van een paar maanden en het zou daarom ook naïef zijn om nu reeds een serieuze verhoging van de Griekse belastinginkomsten te verwachten. Het wordt een kwestie van volhouden. Jaren.
  12. [verwijderd] 15 mei 2011 13:19
    Dat de Grieken niet in staat zijn om zonder hulp verder te gaat, lijkt me zonneklaar: de markt prijst niet voor niets een 20%+ tarief in voor 2 jaars papier. Op die marktwaarde is niets duurzaam (ook de Nederlandse schuld) te herfinancieren. Ik denk dat iedereen het daar wel over eens is.

    Verschil van mening bestaat pas echt als het gaat om de vraag of Griekenland zich er -met wat overbruggingsfinanciering- vervolgens uit weet te groeien. Ik zie niet hoe het kan, met een land dat als uitgangssituatie een schuld van 158% heeft en een lopende rekeningstekort van meer dan 6% in 2011 (ramingen Eurostat). Je moet jaren een (groot) primair overschot op je overheidsbegroting hebben en dat verder ombuigingen de groei ten goede komen, zie ik niet. Deflatie kan het land weer concurrerend maken, maar binnen de eurozone kan het alleen via deflatie. Dat heeft alleen maar tot gevolg dat de schuld (die nominaal is) in reele termen groter wordt.

    In dat geval heb je twee mogelijkheden: of wij blijven Griekenland tot in de verre toekomst financieren (kan, maar 'de belastingbetaler' zal op een goed moment vast wel in een land in Europa afhaken), of Griekenland default op een goed moment.

    Een default doet pijn, levert onzekerheid op, maar in mijn ogen duurt het niet lang voordat er ergens in Europa een parlement alsnog de stekker eruit trekt. In dat geval komt die default alsnog, met als enige verschil dat de schuld tegen die tijd keurig bij de verschillende lidstaten uitstaat.

    Ik ben geen voorstander van lichtzinnige defaults, verre van dat, maar om een structureel probleem met tijdelijke financiering te verhullen, dat levert wat mij betreft uiteindelijk alleen maar grotere problemen op.

    Lukas D.
  13. [verwijderd] 15 mei 2011 19:00
    Lukas in grote lijn ben ik het met je eens, maar volgens mij vergeet dat via vermogensverhaal en fraude-aanpak toch ook wel wat te halen zou zijn.

    Maatwerkaanpak via herstucturing met herrangschikking van leningen (in te richten door deskundigen met ervaring in dit soort zaken) en een onvermijdelijke beetje default (ondanks al mijn verhaalgedoe toch wat nodig) lijkt mij het beste. En ja geen bereidheid bij de Grieken dan is het: uit de Euro. Dat kan dan bijna niet anders. Wel dan liever wat overleg over hoe dat het beste valt te regelen

    En daar wijs je inderdaad terecht op: het zal tijd gaan kosten en we zitten nu inmiddels wel met bijna naderende volksopstanden die rationele oplossingen in de weg kunnen staan.

    Mogen we samen de dames en heren politici veel moed en kennis toewensen om eruit te komen.

    Groet, Jonas
  14. Alexander Sassen van Elsloo 16 mei 2011 09:40
    Het is naar mijn mening best leuk, vanuit een intellectueel oogpunt, om elk scenario af te wegen. Maar dit heeft naar mijn mening niks te maken met wat er daadwerkelijk gaat gebeuren. De markt en democratie worden bepaald door perceptie. Perceptie heeft meeste al weinig te maken met realiteit. De meeste kiezers in core Europe en in de PIIGS kunnen dit alles niet bevatten. Voor de PIIGS kiezers worddt de optelsom dadelijk heel makkelijk: ze raken grote delen van hun pensioen & gezondheidszorg kwijt, belastingingen gaan omhoog, etc. Daartegenover staat dan dat ze de Duitsers beetje bij beetje terugbetalen. In Duitsland (even genomen als doorsnee voorbeeld voor core Europe) daar is de optelsom dat "ons" geld naar die stomme PIIGS gaan terwijl die mensen daar in de zon liggen te luieren. Ik blijf mijn punt ook herhalen (zie Einde van de euro deel 1,2,3) dat de mooiste plannen gemaakt kunnen worden, zelfs theoretisch haalbare plannen, maar om ze geaccepteerd en uitgevoerd te krijgen is heel wat anders. Beleggers zijn er bij gebaat om te weten wat er gebeuren gaat, en niet zo zeer wat er gebeuren moet. Desalniettemin is het erg interessant om zo'n discussie te voeren (doen we allemaal en ik ben dol op discussie daar het echte leerproces daar ligt. Daarvoor mijn dan aan alle reageerders en columnisten) maar laten wij wel een onderscheid maken tussen wat theoretisch het beste is en wat er (door menselijke beperkingen) daadwerkelijk kan (gaat) gebeuren.
18 Posts
|Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links