Hoewel het meestal pure handel, speculatie en gokken is, belegt het lekkerder in een mooi of goed verhaal, dan in saaie, zakelijke en moeilijke sommen. Vrijdag had ik het met een collega over waarom het veel gemakkelijker is met name leken tot goud, bitcoin en Tesla te bekeren, dan tot gewone aandelen.
Iedereen kan zich meer voorstellen bij regeringen en centrale banken die geld kapot maken, te veel schulden aangaan en aandelen die bubbelen. Met een beetje schuiven kunt u zowat iedere grafiek over de jaren twintig en dertig schuiven. Ziet u wel, het moet wel fout gaan! Kortom, koop goud, bitcoin. En Tesla.
Bij aandelen is er niet zo'n mooi verhaal. Dan gaat het over omzet, winst, (u zegt wat?) ebitda's, free cash flows en herbelegd dividend. Dit levert Excels op waarmee u uw vermogen over zoveel jaar kan uitrekenen binnen een bandbreedte. Dat duurt alleen zo lang en Ja, maar de Fed, is toch weer de eerste vraag.
Even tussendoor, altijd een leuke huiskamervraag: wie heeft de S&P 500 en de staatsobligaties hoger gezet? De Fed, roept iedereen in koor. Of zijn het de winsten? Beide kan ook. En de opgaande trends in bonds (en dus een neergaande in de rentes) was al 25 jaar gaande voordat de Fed met verruimen begon.
Dollartijdperk weer eens
Vraag mij niet waarom, maar om de beurs hangt ook nog altijd een aura van lange halen snel thuis, u moet snel rijk worden, want anders bent u een dombo. Zoiets. U moet het ook beter doen dan de markt (en vooral beter dan uw buurman met die grote Tesla) en het gras is altijd en overal veel groener dan in uw porto.
Als ik vertel aan niet-beursmensen dat ik voor 3,5% netto per jaar beleg (7% langjarig bruto rendement minus inflatie, kosten, taxes en better-safe-than-sorrypremie), is er altijd verbijstering. Zo weinig maar...? Op naar de goeroe dus met wel een mooi verhaal en veel rendement (en over risico hoort u hem/haar niet).
Vandaag heb ik weer een mooie. Stephen Roach is zo'n The end is near-professor, die af en toe zijn vrijblijvende plasjes mag doen op de networks. Vrijblijvend, want noem ze allemaal maar op: de systeemberen worden nooit afgerekend op hun praatjes. Roach voorspelt maar weer eens het einde van het dollartijdperk.
Inderdaad, voor de zoveelste keer. Dat valt meer mensen op:
Gargamel
Nu komt het echter. Deze collega-professor heeft pas echt een mooie draad, waarin hij gehakt maakt van Roach en en passant ook nog mooie linkjes uitdeelt. Zijn punt én cijfermatig (BIS) bewijs: we zitten nog middenin het dollartijdperk. Wat is ook het alternatief? Lees deze korte draad. Spijker, kop, raak.
Hier het langste dollarplaatje dat ik heb. Wat is eigenlijk de aanleiding, meneer Roach? Politieke onrust. Inderdaad, dat was er in de afgelopen decennia verder nooit, maar nu lieg ik.
Dollartijdperk nog eens
Nog een citaat:
"With America’s position as the world’s dominant reserve currency slowly eroding since 2000...". It may one day be reality, but that day is not yet even remotely visible on the horizon.
Dit is ook zo goed, want dit is altijd de redenering van doemgoeroe's, die ik zelf weer met die nare tovenaar Gargamel uit de Smurfen vergelijk. Eéns krijg ik jullie te pakken, schreeuwt die altijd en ja, ééns komt ook die dollar een keer naar beneden. Om daar nú al uw geld op zetten is zeer risicovol.
Om een voorbeeldje te geven: Japan sukkelt al decennia aan. Het is nog altijd een steenrijk (BBP per inwoner groeit nog altijd) en beschaafd land. Met nu een schuld van 138% heeft de VS nog even te gaan? Dat weet ik niet, maar het wil niet zeggen dat de dollar binnen uw beleggingshorizon omkiepert.
Don't fight the Fed, ofwel de centrale banken, zeiden we vroeger nog wel eens. Hun zakken zijn altijd dieper dan de uwe. Ook hier komt eens een einde aan, maar zo lang het duurt, is het wel zo goedkoop om deze wijsheid aan te houden, is mijn nederige conclusie. En blijf stomme sommen maken.
Geen wet van van meden en perzen, maar zonder som geen belegging, is misschien een aardige beleggingswijsheid. Vaak om gevraagd, ik heb nog nooit een som van iemand gezien met goud of bitcoin. Echt, nog nooit.
