Het in Boston gevestigde Fidelity Investments brengt vandaag twee nieuwe indexfondsen op de markt, gericht op individuele beleggers, waarbij geen managementfee in rekening wordt gebracht. Is het tijdperk van gratis fondsbeleggen aangebroken of schuilt er toch een addertje onder het gras?
Fidelity ZERO Index Funds
De twee kersverse fondsen geven blootstelling aan enerzijds de Amerikaanse aandelenbeurs en anderzijds een internationale benchmark. Het lijkt het antwoord van Fidelity op de miljarden dollars verlies aan activa door rivalen als Vanguard en Blackrock.
Het oogt als een lokkertje, want de vermogensbeheerder kan de fondsen bijvoorbeeld gebruiken om beleggers aan te trekken voor wél winstgevende zaken zoals financieel advies of relatief duurdere actieve indexproducten.
Verdienmodel
Maar wat is dán het verdienmodel? Zeer waarschijnlijk worden de onderliggende stukken uitgeleend.
Het uitlenen van effecten werkt op de volgende manier. Uw fonds gaat ermee akkoord om een specifieke voorraad aan een derde partij uit te lenen, in ruil voor onderpand. De fondsaanbieder ontvangt hiervoor een vergoeding en kan ook een rendement behalen op het onderpand dat hij aanhoudt, terwijl de aandelen worden uitgeleend.
Er zijn twee belangrijke risico's:
- Het risico dat de derde partij de aandelen niet retourneert en
- dat het onderpand tegenover de lening in waarde daalt.
En, als u zich afvraagt wat de motivatie is van de derde partij in de transactie: ze zijn waarschijnlijk een kortstondige verkoper, in de hoop dat de aandelen in waarde zullen dalen. In dat geval zijn de aandelen die ze retourneren om de transactie af te sluiten minder waard dan in de tijd dat ze het leenden.
Nieuwe trend?
De vraag is of deze trend zal doorzetten in Europa. De Amerikaanse markt heeft veel meer schaalgrootte dan de Europese en hier geldt ook andere regelgeving. In mijn optiek zal gratis fondsbeleggen in Europa dan nog wel even op zich laten wachten.
Jammer genoeg gaan dergelijke kosteloze voordeeltjes vaak hand in hand met meer risico voor u als belegger. Het is dus de vraag of een prijzenoorlog niet ten koste gaat van de kwaliteit van beleggen. De tijd zal het leren.