Dit artikel is onderdeel van IEX Premium en krijgt u cadeau van ons. Wilt u de aanbeveling en meer Premium artikelen lezen, klik dan hier.
Dochter Seabed Geosolutions, een joint venture met het Franse CGG, haalde twee contracten binnen ter waarde van $60 miljoen. De eerste voor mijnbouwer BHP in Trinidad en de tweede voor Shell in Nigeria. De opdrachten starten in het eerste kwartaal van 2018. Mooie opdrachten voor een activiteit (onderzoek van de zeebodem) die al langere tijd op apegapen ligt en illustratief voor het feit dat het ergste in de sector nu wel stilaan aan de rug zal liggen.
In het vorige kwartaal had deze dochter exact nul omzet. De backlog was echter hoopgevend, en met deze $60 miljoen erbij schiet het ineens een heel stuk op.
Klik op het plaatje voor een grote versie
En verduld, als bij toverslag, kwam er om 12:00 uur vandaag weer een nieuwe order binnen: Fugro is betrokken bij de 1100 kilometer lange kustweg in Noorwegen waar voor €34 miljard in geïnvesteerd wordt. Fugro pikt daar een magere NOK 76 miljoen van mee (omgerekend €7,6 miljoen) maar alle kleine beetjes helpen.
Overigens staat dat onderdeel Seabed, in de stille verkoop. Het is een joint-venture tussen Fugro (60%) en het Franse CGG, dat ik eerder al eens tegen het licht hield. Wie denkt dat een Fugro-aandeelhouder een zware pijp gerookt heeft, zou eens zijn licht moeten opsteken bij een CGG-fan.
Het past in het beeld dat het zo langzamerhand de goede kant op gaat met de bodemonderzoeker. Gisteren had ik een gesprek met CFO Paul Verhagen over de stand van zaken. Dat verhaal leest u binnenkort in ons IEX Magazine en op IEX Premium.
Cautiously optimistic, zoals al bij de Q3-resultaten gezegd werd, blijft voorlopig het adagium. Een hogere olieprijs, een hausse in windenergie en investeringen in gebouwen en infrastructuur moet zo langzamerhand toch het beeld doen kantelen.
Bomen tot in de hemel
Toen Verhagen, een gepokt en gemazelde Philips-man, binnenkwam bij Fugro groeiden de bomen tot in de hemel. Eind 2013 werd het rapport Growth to Leadership gepresenteerd, met daarin plannen om qua omzet te verdubbelen via organische groei en overnames.
Klik op het plaatje voor een grote versie
Enkele maanden later keerde de wal het schip. Het was niet eens de crash van de olieprijs, aldus Verhagen, maar al eerder dan dat trad er een soort capital discipline op in de markt. Toen de olieprijs verder daalde richting $50 en verder werden orders uitgesteld, gecancelled of nooit meer uitgevoerd.
Te hoge schuld
Fugro had in die tijd een behoorlijke schuld en in plaats van groei, kwamen er jaren van krimp aan, die zelfs dit jaar nog ontaardden in een verdere omzetdaling. Afboekingen, kostenbesparingen, tot twee keer toe een converteerbare obligatie die de convenanten moest redden, het hoorde er allemaal bij. Zelfs een overnamesoap met Boskalis viel Fugro ten deel.
Dat soort perikelen leidt natuurlijk enorm af van de dagelijkse business want iedereen in het bedrijf is ermee bezig en het management sowieso. Helemaal in dit geval want Boskalis had al 25% opgebouwd en kon elk moment door de 30% gaan waardoor het een officieel bod moest doen.
Nu is Fugro de best beschermde onderneming van het Damrak met een driedubbele beschermingswal en dat werkt als een tierelier, maar het grappige was dat Fugro op zichzelf helemaal niet tegen een overname of consolidatieslag in de sector was en is.
Verhagen zei gisteren hierover dat Fugro ook altijd gecommuniceerd heeft dat een rol als onafhankelijk bedrijf belangrijk was. Niet per se zelfstandig, maar als onderdeel van een contractor/aannemer liep Fugro het gevaar bepaalde opdrachten niet meer te krijgen.
Hoe dank ook, de vraag is: waar staat Fugro nu? Hebben we het ergste gezien? Hier bij IEX hebben we veel gediscussieerd of Fugro de convenanten zou breken of niet afgelopen jaar. Het kon bijna niet anders gezien de penibele situatie.
Kunst- en vliegwerk
Uiteindelijk bleef men met veel kunst- en vliegwerk, en dat bedoel ik positief, net binnen de lijntjes kleuren, maar verstandig genoeg werd er alvast een convertible uitgegeven om erger te voorkomen. Dat geeft weer wat lucht, zette de koers wel even wat lager maar de uiteindelijke pijn voor de bestaande aandeelhouders qua verwatering is dan minder.
Het plaatsen van de convertible zorgde voor een kortstondige koersdruk. Enerzijds door de slechte Q3-cijfers, anderzijds door partijen die de aankoop van de convertible afdekken met een shortpositie in aandelen.
Dat is trouwens iets wat u wel mee moet nemen als u kijkt naar de grote shortposities in aandelen: BAM, Fugro en Besi hebben allemaal een convertible uitstaan en daar staat over het algemeen een shortpositie in aandelen tegenover. Een converteerbare obligatie is in feite een obligatie met een call optie erbij: die call optie dek je af door of aandelen te verkopen of andere, geliste calls erop te schrijven.
Nieuwe topman
Op 1 januari treedt de nieuwe topman aan, Øystein Løseth, een Noor met een hoop ervaring in de energiewereld die de boel weer richting groei mag dirigeren. Løseth begint al over twee weken maar is vanaf 28 april pas officieel in functie. De huidige CEO Paul van Riel gaat met pensioen. De 59-jarige Løseth was eerder topman bij het Zweedse energieconcern Vattenfall en het Nederlandse Nuon.
Loseth zei in een interview dat hij het als zijn voornaamste taak ziet markten buiten de olie- en gasmarkt toegankelijk te maken voor Fugro. Als dan de oliemarkt zelf ook nog eens aantrekt volgend jaar, lijkt Fugro een donkere periode uit haar bestaan af te kunnen sluiten.
Bodem uit zicht?
Zover is het echter nog niet. De ervaring leert dat de bodembel vele malen te vroeg wordt geluid. De marktomstandigheden zijn momenteel echter dusdanig, dat het nu toch wel een keer genoeg moet zijn geweest. De bodem bij Fugro lijkt mij in ieder geval in zicht, en misschien zelfs langzamerhand uit zicht.
Disclaimer: Inberg heeft een longpositie in Fugro.
Dit artikel is onderdeel van IEX Premium en krijgt u cadeau van ons. Wilt u de aanbeveling en meer Premium artikelen lezen, klik dan hier om een maand gratis IEX Premium te proberen.