Wat is er aan de hand? Op Wall Street noteren tal van kleinere scheepvaartbedrijven, veelal varend onder Griekse vlag. Die sector maakt een moeilijke periode door: de vrachttarieven staan ondanks een mondiale economie die aardig door pruttelt, stevig onder druk. Vraag en aanbod matchen niet omdat er te veel schepen rondvaren, desondanks nog meer schepen op stapel staan en oudere schepen nog niet uit de vaart zijn gehaald. Dat leidt ertoe dat er goederen onder de kostprijs worden vervoerd. Vervelend voor de reders, want dat kost geld: niet varen is geen optie: dat kost pas echt veel geld.
Gegoochel met financiering
Geld lenen bij de banken, of op de kapitaalmarkt zit er voor de meeste kleinere shipping companies zoals DryShips, Top Ships en Diana Containerships uiteraard niet in. Een reguliere emissie om de schulden te herfinancieren is ook geen optie. Dan ligt een faillissement dus al snel op de loer, toch? Nou, dat voor de hand liggende scenario kan dankzij een handige constructie voorlopig ook van tafel.
Maak kennis met George Economou, een Griekse scheepsmagnaat, miljardair en CEO van DryShips. Een man door veel beleggers gehaat en uitgeroepen tot ‘s werelds slechtste CEO. Dat klinkt allemaal niet zo best. De ‘liefde’ komt overigens van twee kanten: volgens Economou behoren Amerikaanse beleggers tot de domste beleggers op aarde. U ziet, de stemming zit er goed in.
De Griekse scheepsmagnaat is tot de conclusie gekomen dat zo ongeveer álles is toegestaan, zolang er maar sprake is van full disclosure. Als we die term even naa de dagelijkse praktijk vertalen: beleggers mogen belazerd worden, zolang er maar volledige openheid van zaken is gegeven.
Enter: Kalani Investments
Op de Britse Maagden Eilanden, een tropische eilandengroep met een bijzonder mild belastingklimaat, huist Kalani Investments. Daar is verder bar weinig over te vinden en dat is uiteraard ook de bedoeling. Hoogstwaarschijnlijk gaat Economou hier zelf achter schuil, maar dat valt helaas niet met zekerheid te stellen.
Kalani is de spil in het hele financieringsspel. Dit investeringsvehikel sluit overeenkomsten met eerdergenoemde shipping companies om nieuw uit te geven aandelen af te nemen. Het initiatief daartoe ligt bij… Kalani. Om het nog wat mooier te maken: de aandelen kunnen op voorhand in de markt worden verkocht, waarbij Kalani achteraf de uit te geven aandelen krijgt, met korting. Dat noemen wij inderdaad een loterij zonder nieten. Daar bovenop krijgt Kalani ook nog eens een fee bij elke overeenkomst. Het geld ligt op straat.
Aandeelhouders hebben het nakijken
Dat middels deze constructie een enorme verwatering plaatsvindt van het belang van bestaande aandeelhouders is duidelijk, maar non-relevant. Dat de koersen van desbetreffende aandelen logischerwijs een enorme duik nemen, doet ook niet ter zake. Althans, bezien door de bril van de shipping companies in kwestie. Kalani verdient op deze (legale) wijze vele tientallen miljoenen, terwijl de shipping companies voorzien worden van de zo keihard benodigde cash om te kunnen overleven en om schepen te kunnen kopen.
Er valt nog veel dieper in de details te duiken, er worden naast aandelen ook warrants, preferente aandelen, converteerbare preferente aandelen et cetera. uitgegeven. Andere trucjes zoals aankondigingen van dividenden en omgekeerde aandelensplitsingen: het zijn allemaal rookgordijnen. Interessanter is echter om eens te kijken waarom al dit gegoochel toch tot op de dag van vandaag werkt.
Domme Amerikaanse beleggers?
Behoren Amerikaanse beleggers inderdaad tot ’s werelds domste beleggers? Die vraag met een simpele ‘ja’ beantwoorden, is echt te makkelijk. De toegepaste trucjes zitten namelijk goed in elkaar en kennen, gelijk het casino, voldoende appeal om beleggers af en toe toch te verleiden eens een gokje te wagen.
De eerste attractie voor beleggers ligt in de relatief hoge NAV (Net Asset Value). Aandelen als DryShips, Top Ships en Diana Containerships noteren ver onder hun boekwaarde. Nu valt er van alles af te dingen op de relevantie van die boekwaarde, feit is dat dit voor een aantal beleggers toch aanleiding vormt een aandeel in portefeuille te nemen. En dat is ergens gek: de angstaanjagend grote verwatering als gevolg van de deals met Kalani vaagt elke discount van de koers ten opzichte van de NAV weg als sneeuw voor de zon.
Daghandelaren zijn dol op dit soort aandelen: pennystocks met een (tijdelijk) hogere liquiditeit en volatiliteit gelden als easy money. Dit mag zowel omhoog als omlaag zijn, genoemde shipping companies worden fors geshort, als het maar enkele centen beweegt. Juist die toestroom van daghandelaren zorgt overigens voor meer volume en koersbewegingen, waarmee Kalani Investments verzekerd is van voldoende tegenpartijen.
Op ongeregelde tijden vindt er een zogeheten short squeeze plaats: beleggers die de aandelen short zitten, worden opeens geconfronteerd met een sterk oplopende koers van het onderliggende aandeel. Een enkeling houdt zijn zenuwen in bedwang, het merendeel ziet zich echter gedwongen de shortpositie te sluiten op veel hogere koersen. Zo’n short squeeze lokt tevens weer nieuwe speculanten. Wie een aandeel binnen no time met 50% ziet oplopen, is al snel geneigd te speculeren op nog hogere koersen.
Wat ook een rol speelt in het geheel: er is dan wel sprake van full disclosure, maar dat nog niet zeggen dat er sprake is van een gelijk speelveld. Niet elke belegger is even goed geïnformeerd. Bovendien is niet elke belegger even goed in staat de complexe materie te doorgronden.
Vervelende bijkomstigheid is dat deze death spiral financing in theorie nog zou kunnen werken ook. De shipping companies worden voorzien van vers kapitaal waarmee schulden kunnen worden afgelost, eventueel de vloot verjongd of uitgebreid, in afwachting van een situatie waarbij er weer geld kan worden verdiend met de schepen. De Baltic Dry Index vertoont zowaar alweer enige tijd wat teken van leven.
Hoe het ook zij, slimme Nederlandse beleggers hebben hier uiteraard niets te zoeken. En voor wie het toch niet laten kan: bedenk dat U daarmee uiteindelijk vooral Economou in de kaart speelt. De man is al miljardair, er is geen enkele zinnige reden te bedenken om zijn bankrekening nog verder te spekken.
Disclaimer: Crum heeft geen posities in bovenvermelde aandelen