Ton Büchner, CEO van Akzo Nobel, probeert zij aan zij met Antony Burgmans, de voorzitter van de raad van commissarissen, belager PPG Industries op afstand te houden.
Het laatste voorstel van PPG betekent een premie van bijna 50% voor de aandeelhouders van AkzoNobel en biedt de werknemers het perspectief deel uit te maken van een uitstekend gerunde wereldmarktleider.
Het verweer van Ton en Antony lijkt tot nu toe nogal onhandig. Of zijn we momenteel getuige van een zeer geraffineerd pokerspel?
Onhandig verweer
Akzo lijkt een slechte hand te hebben. Tot op heden komt de verdediging van het Akzo-management nogal klungelig over. De kaarten die Büchner & Burgmans tot dusver op tafel hebben gelegd getuigen niet van een sterke hand.
Het duo speelde al snel de milieukaart. Een opmerkelijke zet voor een verf- en chemieconcern. Kort daarop werd de werknemerskaart gelegd.
En met de hulp van het old boys network van Antony Burgmans komt ook de overheidskaart (met de afbeelding van Henk Kamp) op tafel. Deze demissionaire minister pleitte dit weekend voor een bedenktijd van een jaar in geval van een vijandige overname.
Maar de heren bij Akzo begrepen ook dat er daarnaast nog iets substantiëels op tafel moest komen tegen het voorstel van PPG om 60,22 euro contant en 0,357 aandeel PPG (slotkoers vrijdag 105,39 dollar) te betalen in ruil voor een aandeel Akzo.
Een kaart die moest aantonen dat meteen geld in de hand en een stukje PPG minder waard is dan de toekomstplannen van het Akzo-management. Dus onder grote druk werkte de Akzo-top, geholpen door een batterij bankiers, aan een gelikte presentatie.
De strategie van Drs P.
Na een aantal weken op volle cola, zwarte koffie en brommermaaltijden krijgt het nieuwe strategische plan stap voor stap meer vorm. De slimme bankiers kwamen met de pakkende kop Strategy to accelerate growth and value creation.
Dit plan werd 19 april aan alle belanghebbenden gepresenteerd. De nieuwe strategie lijkt te zijn gebaseerd op het liedje De dodenrit van Drs. P. Hierin worden achter elkaar de kinderen geofferd (lees dividend, de verkoop van chemie, aandelen inkoop en nog meer dividend) in een poging de wolven op afstand te houden van de slee.
In het liedje van Drs P. zal deze strategie uiteindelijk net niet slagen... En het strategisch plan van Akzo kreeg over het algemeen ook vernietigende kritieken. De weigering van het Akzo-management om serieus in gesprek te gaan met PPG gooide nog eens extra olie op het vuur.
Blufpoker?
Tot dusver hebben Büchner & Burgmans zich dus keurig gehouden aan alle rituelen die horen bij een grote overname. Namelijk, een aantal zachte argumenten, het aanhalen van banden met werknemers en overheid en een wat vager vergezicht dat de indruk moet wekken van een goed doordachte strategie.
De vraag is echter of het Akzo-duo echt de deur heeft gebarricadeerd van het nieuwe pand aan de Zuidas. Het kan namelijk ook mogelijk zijn dat de heren blufpoker spelen met als enig doel een nog hoger bod.
Gezien de vooruitgang die de afgelopen jaren bij Akzo is geboekt lijken de doelstellingen van de nieuwe strategie veel te ambitieus. Zelfstandig blijven zal waarschijnlijk betekenen dat Büchner in de komende jaren beleggers zal moeten gaan teleurstellen.
Positie CEO onder druk...
Met het PPG-bod in het achterhoofd zal dit niet goed worden ontvangen. De historie leert dat de positie van de CEO dan onder druk komt te staan.
Büchner is nog jong (1965). Hij kan met opgeheven hoofd door de voordeur vertrekken als overeenstemming kan worden bereikt met PPG over een hoger bod in combinatie met garanties voor de werknemers.
Büchner creëert daarmee voor zichzelf een prima uitgangspositie voor een nieuwe uitdagende CEO-baan, mogelijk aangevuld met een paar prestigieuze commissariaten.
Bovendien: het huidig bod van PGG waardeert zijn 90,037 aandelen Akzo (bron: AFM 19 april) op een slordige 8,5 miljoen euro. De Akzo-CEO kan dus net zo goed besluiten wat meer tijd te besteden aan zijn favoriete hobby’s joggen, fitness en rotsklimmen.
Michel Aupers heeft een longpositie in AkzoNobel